Tekst źródłowy strony BARTELIK WALDEMAR, sportowiec (siatkarz), prezes Energi

{{web}}
[[File:Waldemar_Bartelik.jpg|thumb|Waldemar Bartelik, 2005]]

'''WALDEMAR BARTELIK''' (4 XII 1948 Gdynia – 1 I 2019 Gdańsk), sportowiec (siatkarz), prezes [[ENERGA | Energi]], kandydat na [[PREZYDENT GDAŃSKA | prezydenta Gdańska]]. Syn Franciszka (26 IX 1919 – 28 V 2005 Gdańsk) i Heleny z domu Dolińskiej (10 II 1921 – 23 VI 2005 Gdańsk).  Absolwent [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 44 | Szkoły Podstawowej nr 44]] i [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IX | IX Liceum Ogólnokształcącego]], w 1974 [[WYDZIAŁ MECHANICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziału  Mechaniczno-Technologicznego]] [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W 1989 ukończył studia podyplomowe z zarządzania systemami jakości w Szwajcarii, w 1995 szkolenie w [[GDAŃSKA FUNDACJA KSZTAŁCENIA MENEDŻERÓW | Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów]] w zakresie profesjonalnego zarządzania firmami. <br/><br/>
Od szkoły średniej grał w siatkówkę. Z MKS Oliwa i [[GDAŃSKI KLUB SPORTOWY WYBRZEŻE | GKS Wybrzeże]] był wicemistrzem Polski młodzików (1964) i wicemistrzem Polski juniorów (1966), występował w reprezentacji Polski juniorów. Podczas studiów zawodnik AZS Gdańsk, w latach 1968–1971 członek polskiej kadry młodzieżowej, w 1974–1976 pierwszej reprezentacji Polski pod wodzą trenera Huberta Wagnera. W seniorskiej reprezentacji Polski rozegrał 10 spotkań, ze względów osobistych zrezygnował z udziału w Mistrzostwach Świata w Meksyku (1974, bronił pracę magisterską) i w Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976, choroba dziecka). W 1974 był w gronie zawodników, którzy utworzyli sekcję siatkówki w [[STOCZNIOWIEC | Stoczniowcu Gdańsk]], w 1975 awansował z zespołem do ekstraklasy (zajął w pierwszym sezonie najlepsze, czwarte miejsce), grał w finale Pucharu Polski, po spadku zespołu z ekstraklasy w 1979 zakończył czynną karierę sportową. <br/><br/>
W latach 1974–1979 pracował w Centrum Techniki Okrętowej, od 1979 do 1992 w Stoczni Remontowej „Radunia”, kolejno jako specjalista budowniczy, kierownik Wydziału Remontu Statków i dyrektor stoczni. W 1992–1993 zatrudniony był w jednej ze spółek Navimoru, Navi-Expo Sp. z o.o., zajmującej się marketingiem przemysłu remontu statków. Od 1993 prezes zarządu spółki (z grupy Elektrimu) Kableks Sp. z o.o. w Kolbudach. Od 1998 dyrektor generalny w Elektrim Kable SA – Fabryka Kabli Szczecin. Od 29 III 2002 do 13 VI 2006 prezes Zarządu Energi Gdańskiej Kompanii Energetycznej SA. Doprowadził do połączenia ośmiu zakładów energetycznych z tzw. Grupy G-8 w działający od 1 I 2005 Koncern Energetyczny Energa S.A. W konkursie [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] wybrany menadżerem roku 2005. <br/><br/>
W 2014, z ramienia komitetu „Masz Wybór” – Komitet Wyborców Waldemara Bartelika, był kandydatem niezależnym w wyborach na [[PREZYDENT GDAŃSKA | prezydenta Gdańska]]. W pierwszej turze uzyskał 9254 głosów (6,9%), w drugiej turze poparł [[JAWORSKI ANDRZEJ, polityk | Andrzeja Jaworskiego]]. W tym samym roku bezskutecznie starał sie o mandat do Rady Miasta Gdańska (otrzymał 412 głosów). <br/><br/>
Od 2008 do śmierci prezes Pomorskiego Wojewódzkiego Związku Piłki Siatkowej, w latach 2008–2012 członek zarządu Polskiego Związku Siatkówki (w 2012 był jednym z dwóch kandydatów na funkcję prezesa, rywalizując z Mirosławem Przedpełskim (39:48)), od 2009 wiceprezes Pomorskiej Federacji Sportu ds. finansowo-organizacyjnych (w 2016 był jednym z dwóch kandydatów na funkcję przewodniczącego, zob. [[KOROL ADAM, wioślarz, olimpijczyk, minister | Adam Korol]]). W 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”. <br/><br/>
Członek PZPR. Żonaty z Jolantą, ojciec Rafała (absolwenta Wydziału Zarządzania PG) i Tomasza (absolwenta Wydziału Architektury PG). Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]