Tekst źródłowy strony ANGERMÜNDE OTTO, rajca

{{paper}}
[[File: Otto_Angermunde_gmerk.JPG |thumb| Otto Angermünde, gmerk (znak własnościowy)]]
'''OTTO ANGERMÜNDE''' (około 1435 – 1495), kupiec. Syn Ottona (zm. ok. 1460), przybyłego do Gdańska z Angermünde w Marchii Wkrzańskiej w 1418 lub 1435. Jego matką była Gertrud Grevelset, ewentualnie Gertrud von Rhigen. Miał siostrę Katherinę, żonę Johanna Mehlmanna, [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1434) i [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1441) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], następnie [[FELDSTETE RUDOLF, rajca, burgrabia | Rudolfa Feldstetego]], ławnika (od 1455), rajcy (od 1456) Głównego Miasta, [[BURGRABIOWIE | burgrabiego]] królewskiego w Gdańsku (w 1485, 1486 i 1487), oraz brata [[ANGERMÜNDE JOHANN, burmistrz Gdańska | Johanna Angermünde]].<br/><br/>
W 1462 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]], w 1494 [[RADA MIEJSKA | rajca]], w 1495 [[SĘDZIA | sędzia]], w 1463 przedstawiciel gildii św. Olafa. Jeden z najbardziej wpływowych i najbogatszych gdańszczan XV wieku. Jego majątek szacowano na 30 000 grzywien. Mieszkał na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], handlował statkami i częściami okrętowymi, pożyczał pieniądze na procent, reprezentował w Gdańsku interesy między innymi kupców z Torunia, miał przedstawicieli w Stralsundzie. Prowadził operacje lichwiarskie rentami z ul. Długiej oraz ze spichrzów. Właściciel browaru przy obecnej ul. Garbary, rzeźni i trzech spichrzów (jeden na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]]), parceli przy obecnych ul. Ogarnej i Mariackiej, posiadłości na Helu.<br/><br/>
Trzy lata przed śmiercią, w 1492, sporządzi testament, w którym oprócz legatów rodzinnych, dokonał szeregu zapisów na rzecz instytucji kościelnych. Klasztor [[BRYGIDKI | brygidek]] otrzymał czynsze z parcel przy Ogarnej i Mariackiej i 20 grzywien, klasztorowi cysterek w Żarnowcu (gdzie mniszką była jedna z jego córek) przeznaczył 100 grzywien oraz czarne i białe sukno, klasztor w Kartuzach otrzymał kolejne 100 grzywien, po 10 grzywien zapisał norbertankom z Żukowa i benedyktynkom z Chełmna, 20 grzywien benedyktynkom z Torunia, kartuzom ze Świdwina i franciszkanom z Lęborka. Po pięć grzywien otrzymać miały gdańskie szpitale [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW |  Wszystkich Bożych Aniołów]], [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | Bożego Ciała]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]], [[DOMINIKANIE | dominikanom]] i [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE | klasztorowi cystersów w Oliwie]] zapisał po 30,  [[FRANCISZKANIE | franciszkanom]] 20. Na potrzeby budowlane zapisał 100 grzywien [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościołowi Najświętszej Marii Panny]], 10 grzywien [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościołowi św. Bartłomieja]],  [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościołowi św. Jakuba]], [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitalowi św. Gertrudy]], pięć dla [[SZPITAL ŚW. BARBARY | szpitala św. Barbary]], kościołów [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | św. Jana]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | św. Piotra i Pawła]] i dla [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | św. Katarzyny]], w tym wypadku także zapisał dodatkowo tyle samo na potrzeby ubogich pozostających pod opieką tej placówki. Zapisał też kwoty potrzebne na nabycie 100 par butów i 100 koszul dla gdańskich biednych oraz 300 grzywien dla ubogich kobiet przez zamążpójściem. <br/><br/> 
Od 1455 żonaty był z Barbarą (zm. 1475), córką Hermanna Buddinga, od 1478 z Barbarą, córką Johanna Overmana, po 1496 ponownie zamężną za Eduarda Mohra. Ojciec Ottona (1458–1495), Johanna (ur. 1482), Barbary, żony burmistrza [[SUCHTEN HEINRICH, burmistrz Gdańska | Heinricha Suchtena]] i Gertrudy.  {{author:BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]