Tekst źródłowy strony AHRENS FELIX BENIAMIN, naukowiec

{{paper}}
[[File:1_Felix_Ahrens.jpg|thumb|Wykłady z chemii organicznej dla lekarzy Felixa Beniamina Ahrensa, ''Organische Chemie für Ärzte in zwölf Vorlesungen'', Sttugart 1894 ]]
[[File:2_Felix_Ahrens.jpg|thumb|Podręcznik elektrochemii Felixa Beniamina Ahrensa, ''Handbuch der Elektrochemie'', wydanie: Sttugart 1896]]

'''FELIX BENIAMIN AHRENS''' (22 X 1863 Gdańsk – 14 XI 1910 Wrocław), naukowiec. Syn Hermanna (zm. 6 II 1908 Gdańsk), mistrza malarskiego. W 1882 absolwent gdańskiej [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | szkoły średniej św. Piotra i Pawła]], podobnie jak dwa lata później jego brat Carl (ur. 1865 Gdańsk). W latach 1882–1886 studiował chemię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Kilonii. Po doktoracie asystent na uniwersytecie wrocławskim. Specjalizował się w badaniu alkaloidów, acetylenu i produktów wytwarzanych z węgla kamiennego, w tym smoły pogazowej. W 1889 docent prywatny, od 1896 profesor i dyrektor Instytutu Technologii Rolniczej (Landwirtschaftlich-Technologisches Institut) uniwersytetu we Wrocławiu. Przyczynił się do powołania w 1910 Technische Hochschule we Wrocławiu.<br/><br/>
Autor prac naukowych i podręczników dla studentów, m.in. ''Untersuchungen über Octylbenzol'' (''Badania nad etylobenzenem'', 1886), ''Die schwarzen Diamanten'' (''Czarne diamenty'', 1894), ''Handbuch der Elektrochemie'' (''Podręcznik elektrochemii'', 1896), ''Das Acetylen in der Technik'' (''Acetylen w technice'', 1899), ''Das Gärungsproblem'' (''Problem fermentacji'', 1902). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
„Danziger Zeitung”, nr 63 z 7 I 1908, s. 4 (nekrolog ojca, podpisany przez Felixa B. Ahrensa).