Tekst źródłowy strony BEDNARCZYK WŁADYSŁAW, docent Akademii Medycznej w Gdańsku

{{web}}

'''WŁADYSŁAW MARIAN BEDNARCZYK''' (5 VIII 1909 Kraków – 12 IV 1985 Warszawa) chemik, docent [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). Syn Jana (1881–1950), urzędnika w kwesturze Uniwersytetu Jagiellońskiego (UJ) w Krakowie, po 1945 pracownika krakowskiej filii Zakładu Produkcji Surowic i Szczepionek Państwowego Zakładu Higieny, oraz Jadwigi z domu Barkiet (ur. 1883), brat Zdzisława, do 1939 urzędnika Izby Skarbowej w Baranowicach, od 1945 takiej samej instytucji w Gdańsku.<br/><br/>
W 1927 absolwent Gimnazjum Klasycznym im. św. Jacka w Krakowie, w 1933 chemii na Wydziale Filozoficznym UJ. Podczas studiów był między innymi sekretarzem Zarządu Koła Chemików Studentów UJ. Odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Piechoty przy Dywizyjnym Kursie Podchorążych Piechoty Rezerwy w Krakowie, plutonowy podchorąży, z czasem awansował na stopień podporucznika przy 20. Oddziale Piechoty Wojska Polskiego II RP w Krakowie. Od 1934 pracował w Zakładzie Chemii Lekarskiej Wydziału Lekarskiego UJ. Od 1937, w oparciu o rozprawę ''Ultrafioletowe widma absorpcyjne niektórych substancji organicznych'', doktor filozofii z zakresu chemii (promotor: Karol Dziewoński).<br/><br/>
W 1938 odszedł z uczelni, pracował w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie. Po wybuchu powstania warszawskiego powrócił do Krakowa, od 1 XI 1944 zatrudniony był w Staatliches Institut für Ortshygiene (Państwowym Instytucie Higieny) na stanowisku asystenta naukowego. Po zakończeniu wojny pracował w krakowskiej filii Zakładu Produkcji Surowic i Szczepionek Państwowego Zakładu Higieny, początkowo jako asystent, następnie adiunkt w dziale badań żywności. 13 II 1945 został oddelegowany do pracy w filii łódzkiej tego Zakładu, 1 IV 1945 do filii gdańskiej. <br/><br/>
W Gdańsku (w radzieckiej Wojskowej Komendzie Miasta zameldował się 19 maja) objął stanowisko kierownika organizowanego Działu Badania Żywności i Przedmiotów Użytku, mieszczącego się w budynkach przekazanych później gdańskiej Akademii Lekarskiej (od 1950: AMG). W 1946 został zweryfikowany w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w Gdańsku jako podporucznika rezerwy zdolny do służby nieliniowej. Po reorganizacji Zakładu Produkcji Surowic i Szczepionek w 1951 został kierownikiem Oddziału Badania Żywności Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Gdańsku i był nim do 30 IX 1952. Jednocześnie od 1 IX 1950 do 31 VIII 1953 był pierwszym kierownikiem Zakładu Chemii Ogólnej AMG (mieszczącego się na w nowej oficynie na tyłach gmachu przy al. Zwycięstwa 41/42). Zatrudniony był na stanowisku kontraktowego zastępcy profesora. Od 1 I 1951 był także kierownikiem administracyjnym Oddziału Stomatologicznego przy Wydziale Lekarskim AMG. 10 VIII 1952 otrzymał tytuł docenta (od 1968 równoważny ze stopniem doktora habilitowanego). Z AMG związany był do 30 XI 1983, prowadził zajęcia między innymi z chemii ogólnej i filozoficznej oraz z nauki o środkach spożywczych i badaniu żywności. 
Od 1960 pracował jednocześnie w Instytucie Farmaceutycznym w Warszawie, w latach 1966–1970 był zatrudniony w Ośrodku Badań Jądrowych Instytutu Badań Jądrowych w Warszawie.<br/><br/>
Prowadził badania nad wykorzystaniem działania promieniowania jonizującego dla utrwalenia żywności oraz zastosowaniu izotopów promieniotwórczych w farmacji. Był między innymi autorem pięciu skryptów z zakresu chemii ogólnej, nieorganicznej i organicznej. Uczestnik między innymi II Ogólnopolskiej Konferencji Analitycznej w Warszawie (1957), Międzynarodowego Kongresu Mleczarskiego w Londynie (1959), Kongresu FAO w Harwell koło Oxfordu (1958), 87 Kongresu Badań Energii Atomowej w USA (1962). Odbył kilka staży naukowych, między innymi w Uniwersytecie Letnim na Węgrzech (1938), w Harwell (1958), Londynie (1959) i w USA (1962). Członek Stowarzyszenia Asystentów UJ, Związku Chemików Polskich, Polskiego Towarzystwa Chemicznego (w zarządzie oddziału gdańskiego), Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W gdańskiej filii Zakładu Produkcji Surowic i Szczepionek Państwowego Zakładu Higieny zorganizował związek zawodowy Pracowników Służby Zdrowia. Pełnił w nim między innymi funkcję prezesa i przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. <br/><br/>
Od 9 VI 1935 żonaty był z Zofią Wandą z domu Ekiert (ur. 1910). Ojciec Ewy Marii Janiny (ur. 1940), po mężu Łada, chemiczki, pracowniczki Instytutu Leków w Warszawie, oraz Leszka Władysława (ur. 1948), chemika i pracownika Instytutu Badań Jądrowych w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (cmentarz na Wólce). {{author: SeKo}} {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>



Bibliografia:<br/>
Kamiński Zbigniew, Małecka Mariola ''Bednarczyk Władysław Marian (1909–1985)'', w: ''Ludzie Akademii Medycznej w Gdańsku'', t. 17, redakcja Seweryny Koniecznej, Gdańsk 2015, s. 5-17.<br/>
Rzeczycki Wiktor, Wypych Zbigniew, ''Katedra i Zakład Chemii Ogólnej'', „Annales Academiae Medicae Gedanensis”,  t. 25, 1995, supl. 2, s. 303.<br/>
Sadlak-Nowicka Kadwiga, ''Złoty Jubileusz Stomatologii'', „Gazeta AMG”, 1998, nr 7, s. 10.<br/>
Sieńkowski Eugeniusz, ''Dzieje Akademii Medycznej w Gdańsku (1945–1995)'', Gdańsk 1995, s. 54.