Tekst źródłowy strony MIEDZIŃSKI FRANCISZEK, prorektor Akademii Medycznej w Gdańsku

{{web}}
'''FRANCISZEK MIEDZIŃSKI''' (10 XII 1910 Sochaczew - 18 IX 1995 Warszawa), lekarz ze specjalizacją z dermatologii i wenerologii, prorektor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]] (AMG). W 1930, po ukończeniu Gimnazjum im. Józefa Poniatowskiego w Warszawie, rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Podczas studiów, w ramach służby wojskowej, odbył praktykę bakteriologiczną u Ludwika Hirszfelda w Szkole Podchorążych Sanitarnych. Praktykował też w szpitalach zakaźnych w Paryżu i w Szpitalu Przeciwgruźliczym w Warszawie. W 1936 otrzymał absolutorium i podjął pracę w Klinice Chorób Wewnętrznych UW. Podczas wojny, w latach 1939–1942, pracował jako asystent w Miejskim Szpitalu Zakaźnym w Warszawie. Uczestniczył w tajnym nauczaniu dermatologii i wenerologii w formie wykładów i ćwiczeń dla słuchaczy tajnego Studium Lekarskiego Uniwersytetu Ziem Zachodnich, działającego pod oficjalnym szyldem Szkoły Zawodowej docenta Jana Zaorskiego. <br/><br/>
W 1943 podjął pracę w Klinice Dermatologii Akademii Medycznej w Warszawie, początkowo asystenta, w dwa lata później starszy asystent. Od 1946 doktor medycyny, od adiunkt. W 1952, w oparciu o dorobek i rozprawę ''Zmiany histologiczne i mechanizm ustępowania nacieku gruźliczego w czasie leczenia kalciferolem'', Rada Wydziału Lekarskiego UW nadała mu tytuł veniam legendi (odpowiednik stopnia naukowego doktora habilitowanego). <br/><br/>
W Gdańsku od 1953 do emerytury 1 X 1981 był kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Skórnych i Wenerycznych AMG. W krótkim czasie zmodernizował i unowocześnił Klinikę. Powstały wówczas nowoczesne pracownie naukowe między innymi histopatologiczna, pierwsza w Polsce pracownia alergii kontaktowej, immunologii, mikologii, promieniolecznictwa, serologii kiły i bakteriologii. Od 1954 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1956–1958 był prodziekanem, w 1958–1962 dziekanem Wydziału Lekarskiego AMG. Od 1966 profesor zwyczajny. W 1968–1972 prorektor AMG do spraw klinicznych. Był także wojewódzkim konsultantem dermatologicznym w Słupsku, konsultantem i koordynatorem leczenia chorób skóry w zespole sanatoryjnym w Kołobrzegu. Po przejściu na emeryturę powrócił do Warszawy. <br/><br/>
Zajmował się problemami histopatologii dermatologicznej, alergologii, mikologii, immunologii, promieniolecznictwa, diagnostyki, leczenia i zapobiegania chorobom wenerycznym, między innymi w zakresie diagnostyki i leczenia kiły. Opisana przez niego odmiana rogowiaka kolczystokomórkowego (keratoacanthoma centifugum) została nazwana odmianą Miedzińskiego. Był autorem podręcznika akademickiego ''Choroby skóry i weneryczne'' (Warszawa 1975), monografii ''Współczesne leczenie chorób wenerycznych'' (Warszawa 1968) oraz redaktorem dwutomowego podręcznika dla lekarzy ''Dermatologia'' (Warszawa 1982), a także rozdziału ''Dermatologia i wenerologia'' w ''Podręczniku dla pielęgniarek przygotowujących się do egzaminu państwowego'' (Warszawa 1959). <br/><br/>
Był członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Rady Naukowej Instytutu Balneo-Klimatycznego w Poznaniu, członkiem i przewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (1955–1958), członkiem Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia (od 1945), członkiem korespondentem Francuskiego Towarzystwa Dermatologicznego, członkiem honorowym Jugosłowiańskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Był organizatorem między innymi XV Ogólnopolskiego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego w Gdańsku (1961).<br/><br/>
Odznaczony został między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1970), Medalem X-lecia Polski Ludowej, Medalem „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia”, Medalem 30-lecia i 40-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1975, 1985), Medalem „Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku” (1975), Medalem im. Mikołaja Kopernika 1473–1973 (1974), odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1970), otrzymał tytuł „Zasłużony nauczyciel PRL” (1981). <br/><br/>
Pochowany 22 IX 1995 na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie. {{author: SeKo}}  {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
Bowszyc Jerzy, ''Jubileusz 50-lecia pracy naukowej i zawodowej praktyki dermatologicznej profesora Franciszka Miedzińskiego'', „Postępy Dermatologii”, t. 9, 1994, s. 371-373. <br/>
Gołębiewska Danuta, Tymińska Elżbieta, ''Spis prac profesora Franciszka Miedzińskiego'', „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 26, 1996, s. 275-281. <br/>
''Kronika'' (za lata 1972–1986), opracował Eugeniusz Sieńkowski, „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 2–16, 1972–1986. <br/>
Szarmach Henryk, K''ronika Pamięci Profesora Franciszka Miedzińskiego. W 60-lecie AMG'', „Przegląd Dermatologiczny”, t. 92, 2005, nr 6, s. 479-482. <br/>
Szarmach Henryk, Roszkiewicz Jadwiga, Wilkowska Aleksandra, ''Franciszek Miedziński (1910–1995)'', „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 26, 1996, s. 273- 275. <br/>
Szarmach Henryk, Roszkiewicz Jadwiga, Wilkowska Aleksandra, P''amięci profesora Miedzińskiego (1910–1995). Wspomnienie pośmiertne'', „Przegląd Dermatologiczny”, t. 82, 1995, nr 6, s. 495-497. <br/>
Śmiechowska Barbara, ''Wydział Lekarski'', „Annales Academiae Medicae Gedanensis”, t. 25, 1995, Suplement 1, s. 13-14.