Tekst źródłowy strony VOLMAR ERICH, architekt, konserwator miejski

{{web}}
[[File:1_Erich_Volmar.jpg |thumb| Renowacja kamienicy przy obecnej ul. Chlebnickiej 36, stan sprzed i po renowacji]]
[[File:  2_Erich_Volmar.jpg |thumb| Renowacja kamienicy przy obecnej ul. Długiej 3, stan sprzed i po renowacji]]
[[File:  3_Erich_Volamr.jpg |thumb|  Renowacja kamienicy przy obecnej ul. Długiej 85, stan sprzed i po renowacji]]
[[File: 10_guldenów,_1935.jpg | thumb| 10 guldenów, 1935, według projektu Ericha Volmara]]

'''ERICH VOLMAR''' (13 III 1887 Gdańsk – 19 V 1975 Würzburg), inżynier architekt, konserwator miejski. Syn kupca Karla i Eleonory Schröder. W 1906 absolwent [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] w Gdańsku, w latach 1906–1913 studiował architekturę w Monachium, Berlinie i na [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Podczas I wojny światowej walczył na froncie, następnie – po zdaniu w 1920 egzaminu państwowego z budownictwa  – od 1921 uczestniczył w odbudowie zniszczonych podczas wojny zabytkowych ośrodków miejskich Warmii i Mazur.<br/><br/>
Pracował w Wydziale Architektury Zarządu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG), od 1924 zajmował się głównie problematyką zabytkowej architektury i historycznego układu przestrzennego miasta. Od 1926 kierownik Stelle für Bauberatung und Denkmalpflege, urzędu doradztwa budowlanego i konserwacji zabytków, placówki podległej [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatowi II WMG]]. Od 1929 radca budowlany (''Baurat''), od  1939 starszy radca (''Oberbaurat''). Kierował ukończeniem renowacji [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), podobnymi pracami przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]]. 25 V 1930 biskup gdański [[O’ROURKE EDUARD | Eduard O’Rourke]] poświęcił w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie wykonany przez niego pomnik grobowy opatów [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOHANN KARL LUDWIG | Johanna Karla Hohenzollern-Hechingen]] i [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN JOSEPH WILHELM FRIEDRICH | Josepha Wilhelma Friedricha Hohenzollern-Hechingen]], ufundowany przez diecezje gdańską, warmińską i  [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II Wolnego Miasta Gdańska]] (usunięty w 1945).<br/><br/>
W latach 1934–1941 stał na czele zespołu realizującego na zamówienie Senatu renowację i przywrócenie oryginalnego wyglądu gdańskim kamieniczkom. Przebudowano wówczas fasady kamienic przy obecnych ul. Mariackiej, Kaletniczej 3, Św. Ducha 77, Chlebnickiej 36, przy Długim Pobrzeżu 13 i Garbary 1. Jego autorstwa jest między innymi chronostych portalu kamienicy przy ul. Chlebnickiej 1 oraz projekt przedproży przy ul. Mariackiej 12. Prace prowadzono i przy innych obiektach (np. [[FONTANNA NEPTUNA | fontanna Neptuna]]), połączonych z likwidacją śladów polskości (np. usunięcie orłów z fontanny). Przebieg prac opisał w książce, z przedmową gauleitera  [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]], ''Danzigs Bauwerke und ihre Wiederherstellung. Ein Rechenschaftsbericht der Baudenkmalpflege'' (Danzig 1940). Od 1939 konserwator zabytków w [[OKRĘG RZESZY GDAŃSK-PRUSY ZACHODNIE | Okręgu Rzeszy Gdańsk–Prusy Zachodnie]]. Był autorem projektów monet obowiązujących w WMG. <br/><br/>
Pod koniec II wojny światowej, z [[DROST WILLY | Willim Drostem]] i [[DEURER PETER JAKOB | Peterem Jakobem Deurerem]], zabezpieczał i ewakuował przed nadchodzącym frontem gdańskie zbiory muzealne i zabytkowe wyposażenia wnętrz. Pozostał w Gdańsku, współpracował z polskimi konserwatorami, 
głównie z przybyłym do Gdańska na początku kwietnia 1945 [[KILARSKI JAN | Janem Kilarskim]], [[TURSKI STANISŁAW| prof. Stanisławem Turskim]] i [[BOROWSKI JAN | prof. Janem Borowskim]], wskazując miejsca ukrycia zbiorów. Między innymi przy jego pomocy odnaleziono zamurowaną w ścianie kościoła NMP [[PIĘKNA MADONNA | „Piękną Madonnę”]], wyposażenie Sali Czerwonej [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]], [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], [[DOM UPHAGENA | Domu Uphagena]], prospekt organowy i ambonę z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]], [[FONTANNA NEPTUNA | posąg Neptuna z fontanny]].<br/><br/>
Zatrudniony w Zarządzie Miasta, wyjechał z Gdańska jesienią 1946, pracował jako konserwator zabytków w Berlinie. Od 1922 żonaty był z Thusneldą Bittner. 30 I 2015 jego imię otrzymał gdańskich tramwaj Pesa Jazz Duo 128NG nr 1052. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]