Tekst źródłowy strony KIRCHNER PAUL, prawnik

{{web}}
'''PAUL KIRCHNER''' (10 XI 1854 Legnica – 9 VIII 1940 Gdańsk), prawnik. Syn Ottona Kirchnera, miejskiego radcy budowlanego. Po zdaniu matury w Legnicy do 1877 roku studiował prawo na niemieckich uniwersytetach. Doktor praw, w 1877 referendarz sądowy, 1882 sędzia asesor. 1 VI 1887 sędzia w Suhl w Turyngii, w 1897 radca sądowy w Halberstadt w Górach Harzu. W latach 1901–1909 dyrektor wydziału w sądzie w Erfurcie, 1910–1918 prezydent Sądu Krajowego (Landgericht) w Tylży w Prusach Wschodnich.<br/><br/>
4 VIII 1921 powołany przez [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II Wolnego Miasta Gdańska]] na prezydenta nowo utworzonego Sądu Najwyższego (Obergericht) i połączonego z nim unią personalną Sądu Krajowego. Funkcję tę pełnił od 1 X 1921 do czasu przejścia na emeryturę 31 I 1925. Jego głównym zadaniem było zorganizowanie pracy obu tych nowych gdańskich placówek sądowych. Tworząc ich strukturę organizacyjną, wzorował się na istniejących wcześniej w Gdańsku sądach niemieckich.<br/><br/>
Po przejściu na emeryturę pozostał w Gdańsku. Przez cały okres pobytu w Gdańsku mieszkał przy Lindenstraβe 9 (ul. Tuwima). Był żonaty z Theresą Cuno (zm. przed 1940). Nekrolog ojca opublikowała w gdańskiej prasie opiekująca się nim córka Elisabeth Kirchner, która opuściła Gdańsk, udając się do Niemiec. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]