Tekst źródłowy strony MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE PO 1945

{{web}}
[[File:1_Miedzynarodowe_Targi_Gdańskie_po_1945.jpg|thumb|Katalog Międzynarodowych Targów Gdańskich 1947]]
[[File:2_Miedzynarodowe_Targi_Gdańskie_po_1945.jpg|thumb|Ekipa odpowiedzialna za przygotowanie Międzynarodowych Targów Gdańskich 1947]]
[[File: MTG_1947.jpg |thumb| Przyjazd delegacji rządowej z wicepremierem Wiesławem Gomółką do Gdyni, 1947]]
[[File: Targi_1947.jpg |thumb| Międzynarodowe Targi Gdańskie 1947, pawilon w Sopocie]]
'''MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE (MTG) PO 1945.''' Po II wojnie światowej targi pod tą nazwą po raz pierwszy odbyły się w sierpniu 1947 roku. Rok wcześniej Komitet Ekonomiczny przy Radzie Ministrów powołał Komitet MTG, który w ramach przygotowań do właściwej wystawy zorganizował w gmachu byłego [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]] trwającą od 25 do 30 VII 1946 ekspozycję „Wystawa dorobku gospodarczego Wybrzeża”. Według wytycznych Komitetu Ekonomicznego przy Radzie Ministrów MTG miały być – obok Międzynarodowych Targów Poznańskich, które wznowiły działalność po wojennej przerwie w 1946 roku – kolejną państwową instytucją odpowiedzialną za coroczne międzynarodowe targi przemysłowo-handlowe. Formą organizacji MTG była spółka z o.o., której udziałowcami zostali Gdański Wojewódzki Związek Samorządowy oraz miasta Gdańsk, Gdynia i Sopot. Zakładany termin odbywania corocznych imprez targowych: od 2 do 10 sierpnia, nawiązywał do historycznego [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmarku św. Dominika]]; pierwsze targi miały też stanowić część obchodów 950-lecia Gdańska. W ramach targów planowano szereg imprez towarzyszących, między innymi mecz bokserski Gdańsk–Praga (czeska). Patronat honorowy nad gdańską imprezą w 1947 roku objął premier Józef Cyrankiewicz, a na potrzeby jej organizacji rząd przeznaczył kredyt w wysokości 48 mln zł. Prezentować się mieli zarówno krajowi, jak i zagraniczni wystawcy. Idei wystawienniczej towarzyszył również cel praktyczny: przede wszystkim zakup potrzebnych krajowi towarów i zawarcie umów handlowych z zagranicznymi producentami. Minister Przemysłu i Handlu oraz Minister Skarbu ustalili listę produktów, które można było nabywać za waluty obce, program układano z pomocą Centralnego Urzędu Planowania. <br/><br/>
Pierwotnie rozpatrywano lokalizację targów przy obecnej [[ZWYCIĘSTWA, aleja | al. Zwycięstwa]] lub na Wyspie Spichrzów ([[SPICHLERZE | Spichlerze]]). Ostatecznie wybrano wyspę [[OSTRÓW | Ostrów]], gdzie w 17 pawilonach (na terenie postoczniowych hal produkujących w czasie wojny U-booty), na powierzchni wystawienniczej 19 tysięcy m², chciano zaprezentować przemysł ciężki. Wjazd na teren wyspy miała zdobić drewniana brama powitalna („na wzór gdański”) z herbami województw, miast nadmorskich i emblematami targów. Z powodu zniszczeń wojennych Gdańska (brak możliwości zakwaterowania dużej liczby gości, kłopoty komunikacyjne) zdecydowano się na rozproszenie MTG po Trójmieście. W pawilonach przy molo w Sopocie (w miejscu zburzonego kasyna, w specjalnie wzniesionych tymczasowych pawilonach) planowano wystawę galanterii, konfekcji, szkła, ceramiki, sztuki ludowej. W Gdyni przy Skwerze Kościuszki zlokalizowano dział rybacki. 27 V 1947 roku podjęto decyzję o umieszczeniu targów tylko w Sopocie i Gdyni, rezygnując tym samym z prezentacji przemysłu ciężkiego. Po wycofaniu Gdańska koszty organizacyjne zmalały do 22 mln zł. Oficjalnie podawano, że przeznaczone na MTG wyroby przemysłu ciężkiego wyprzedano na Targach Poznańskich, ze stanowisk odwołano jednak dyrektora organizacyjnego MTG Zygmunta Rosnera i dyrektora administracyjnego Kazimierza Bogackiego. Targi otworzył w Sopocie wicepremier Wiesław Gomułka. Wśród zagranicznych wystawców znalazły się firmy z Francji, Holandii, Norwegii, Szwecji, Czechosłowacji, Rumunii, Węgier i ZSRR. Planowano utworzenie Rady Interesantów Targów, w której skład wchodzić mieli przedstawiciele centralnych zrzeszeń państwowych, spółdzielczych i prywatnych; ich opinie miały wpływać na kierunek rozwoju targów, a działalność na utrzymanie kontaktów z zagranicznymi podmiotami w okresie międzytargowym. Ubocznymi efektami organizacji MTG były plany założenia w Gdańsku ogrodu zoologicznego ([[MIEJSKI OGRÓD ZOOLOGICZNY WYBRZEŻA | Miejski Ogród Zoologiczny Wybrzeża]]) i budowa mostu pontonowego na wyspę Ostrów. <br/><br/>
Następną edycję MTG zaplanowano na rok 1949, poprzestano jednak na organizacji w Gdyni, w pawilonach targów z 1947, Ogólnokrajowej Wystawy Morskiej i kiermaszu Regionalna Wystawa Gospodarcza, które otwarto 24 maja 1949. W Gdańsku chciano za kilka lat uruchomić Targi Bałtyckie, ale sprawa nie wyszła poza projekt. Podobnie spełzła na niczym inicjatywa podjęta przez przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej [[SZMIDT STANISŁAW | Stanisława Schmidta]], który w marcu 1960 roku kierował pisma do dyrektorów wszystkich przedsiębiorstw handlowych Gdańska, zachęcając do udziału w maju–wrześniu w Targach Gdańskich (kiermasze i wystawy połączone z targami obrazującymi dorobek przemysłu województwa). Głównym miejscem targów miał być plac przy ul. Rajskiej (w miejscu późniejszego [[DOM TECHNIKA | Domu Technika]]). Ministerstwo Handlu Zagranicznego obiecało dostarczyć jeden z pawilonów po polskiej wystawie w Moskwie i pozostawić go w Gdańsku na stałe, jako przyszłe miejskie centrum handlowe. <br/><br/>
Kolejne MTG organizowała spółka akcyjna powstała 16 II 1989 roku. Do 1993 miejscem ekspozycji były [[HALA SPORTOWA GKS WYBRZEŻE | Hala Sportowa GKS Wybrzeże]], [[HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA OLIVIA | Hala Widowiskowo-Sportowa „Olivia”]] i obiekty sportowe obecnej [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu]], a od 8 IV 1994 roku własne Centrum Targowe przy ul. Beniowskiego 5 na [[PRZYMORZE | Przymorzu]] (powierzchnia 12 tysięcy m²), na terenie dawnych Zakładów Mechaniki Precyzyjnej Unitra-Magmor (zlikwidowanych w sierpniu 1991). 
Centrum powstało w wyniku działań prezesa Centrum Targowego [[PASIŃSKI JERZY | Jerzego Pasińskiego]], autorem koncepcji zabudowy był Jan Figwer z [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]]. W 2002 roku połączono spółki Centrum Targowe (zarządca infrastruktury) oraz Międzynarodowe Targi Gdańskie SA (operator imprez); od 2002, po nabyciu od Wschodnioeuropejskiego Centrum Handlu Gdynia – Expo SA praw do posługiwania się znakami towarowymi imprez organizowanych w Gdyni, jest to jedyny ośrodek targowy w Trójmieście. Głównymi akcjonariuszami są gmina Gdańsk i Marszałek Województwa Pomorskiego. Spółka organizuje wystawy branżowe i tematyczne (między innymi Międzynarodowe Targi Bursztynu, Biżuterii i Kamieni Jubilerskich Amberif, Międzynarodowe Targi Bursztynu Ambermart, Bałtyckie Targi Militarne Balt Military Expo, targi kolejowe TRAKO), kongresy, konferencje, szkolenia, wystawy gospodarcze poza regionem i krajem, sporadycznie występy artystyczne (14 IX 1997 zagrano w międzynarodowej obsadzie ''VIII Symfonię'' Gustava Mahlera). Jest członkiem założycielem Polskiej Korporacji Targowej. W latach 2011–2012 wybudowano [[CENTRUM WYSTAWIENNICZO-KONGRESOWE AMBEREXPO | Centrum Wystawienniczo-Kongresowe AmberExpo]]. Teren przy ul. Beniowskiego (4,2 ha) sprzedano w 2014 roku firmie deweloperskiej Euro Styl pod zabudowę mieszkalno-biurową. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]