Tekst źródłowy strony BRYGIDIANIE

{{paper}}
[[File:Brygidianin.JPG|thumb|Brygidianin]]
'''BRYGIDIANIE.''' Męski konwent zakonu [[BRYGIDKI | brygidek]], stosujący się do reguły św. Augustyna (stąd nazywani mylnie augustianami). Sprowadzony do Gdańska 1400 przez biskupa chełmskiego Stefana, wikariusza generalnego biskupa włocławskiego Mikołaja z Kurowa.<br/><br/>
Budynek klasztorny ulokowano obok klasztoru brygidek, oddzielając go murem (oba po północnej stronie [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościoła św. Brygidy]], męski znajdował się bliżej [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]). Na czele konwentu stał przeor, podlegający ksieni klasztoru. Zadaniem była modlitwa, nauka (studiowanie ksiąg), służba boża, piecza duchowna nad żeńskim konwentem, obsługa kościoła klasztornego.<br/><br/>
Liczba brygidianów w Gdańsku nigdy nie osiągnęła przewidzianego pułapu 13 księży, czterech diakonów i ośmiu braci. Po [[REFORMACJA | reformacji]] konwent podupadł i stopniowo zanikał. W roku 1593 był tu tylko 1 brat, prawdopodobnie bez święceń. Na przełomie XVI i XVII wieku w klasztorze gdańskim znaleźli schronienie księża – uciekinierzy ze szwedzkiej Vadsteny oraz przybysze z ogarniętych reformacją Niemiec. Odnowy konwentu dokonała w roku 1641 ksieni gdańskiego klasztoru brygidek Barbara Wichmann, tworząc stały konwent z zakonników sprowadzonych z nadreńskiej Kolonii.<br/><br/>
Brygidianie reprezentowali klasztory (męski i żeński) w sporach z miastem, cechami itp. Niektórzy przeorzy (np. Anton Wagner, 1689–1724; Szymon Hennig, 1762–1804) byli równocześnie generalnymi spowiednikami zakonu. Ostatnim w latach przeorem i zarazem mnichem był Jakub Müller. Po przejęciu budynków klasztornych przez państwo pruskie w roku 1828 pełnił do śmierci (1838) funkcję administratora kościoła św. Brygidy. Klasztor brygidianów zburzono w latach 1849–1851, stawiając w jego miejsce budynek parafialny kościoła św. Brygidy. {{author: SK}}<br /><br />
{| class="tableGda"
|-
|+ Przeorzy brygidianów w Gdańsku
|-	
| 1405–1427
| Johannes Resenwald
|-
| 1427
| Nicolaus Rombitz
|-
| 1449
| Bernhardus
|-
| 1465
| Paul
|-
| 1467
| Paul Seyferdi
|-
| 1470
| Vinzenzius
|-
| 1474
| Paul Siuerd
|-
| 1475
| Vinzenzius
|-
| 1482
| Vinzenzius Bulow
|-
| 1484
| Michael
|-
| 1506, 1508, 1518
| Matthäus Jordani
|-
| 1523
| Johannes Brunnemann
|-
| 1531
| Johannes Baptista
|-
| 1584, 1593
| Bartholomäus Strellingwerfer
|-
| 1641–1654
| Anton Bachem (Baches)
|-
| 1654–1669
| Gottfried Therhart
|-
| 1669–1672
| Wilhelm Jakob Gescheidt
|-
| 1675–1681
| Bartholomäus Schopff
|-
| 1684
| Antonius Stephani
|-
| 1689–1724
| Anton Wagner
|-
| 1725–1733
| Jakob Hahn
|-
| 1736–1741
| Bartholomäus Albrecht
|-
| 1741–1743
| Philipp Eicholz
|-
| 1743–1747
| Nikolaus Krentz
|-
| 1747–1755
| Peter Gut
|-
| 1756–1758
| Jakob Pirskalowski
|-
| 1758–1761
| Paul Wilhelm
|-
| 1762–1804
| Simon Hennig
|-
| 1804–1838
| Jakob Müller
|-
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]