Tekst źródłowy strony BOROMEUSZKI

{{paper}}
[[File:Boromeuszki.jpg|thumb|Xaveria Höfer, pośmiertnie, 1857]]
'''BOROMEUSZKI''', Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza, zakonne, o tzw. ślubach prostych, założone w Lotaryngii (Francja) w roku 1652, zatwierdzone przez lokalnego biskupa w 1663, oparte na regule św. Augustyna. Głównym zajęciem jest opieka nad ubogimi chorymi.<br/><br/>
W XIX wieku utworzyły autonomiczną kongregację niemiecką. 13 XI 1852 trzy siostry: Alexis Wilhelma z Trewiru (Trier), Raphaela Noel z Padeborn i wybrana na gdańską przełożoną Xaveria Höfer (29 XI 1824 Koblencja – 26 IV 1857 Gdańsk, pochowana w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]]), w towarzystwie przełożonej prowincjonalnej z Trewiru, Xaveriy Rudler i jej asystentki Angeliki Eschweiler z Berlina, przybyły z Trewiru do Gdańska, gdzie
powitane przez księżnę [[HOHENZOLLERN-HECHINGEN MARIA | Marię Hohenzollern-Hechingen]], z inicjatywy działającego od roku 1848 gdańskiego oddziału ogólnoniemieckiego katolickiego Towarzystwa św. Piusa ([[ROSOŁKIEWICZ STANISŁAW KOSTKA | Stanisław Kostka Rosołkiewicz]], [[REDNER LEO | Leo Redner]]) otrzymały nabyty przez gdańskiego kupca Johanna Gottfrieda Kuhna (ojca [[KUHN RUDOLF THEODOR ROBERT | Rudolfa Theodora Roberta Kuhna]]) [[DWÓR UPHAGENA (Dolne Miasto) | dwór Uphagenów przy Schleusengasse]] 9/10 (ul. Śluza, obecnie odcinek tej ulicy nosi nazwę ul. Kieturakisa), róg Weidengasse (ul. Łąkowa), adaptując ją na otwarty w roku 1853 [[SZPITAL NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | szpitala Najświętszej Marii Panny]], z kaplicą na parterze.<br/><br/>
Po rozbudowie szpitala, w latach 1857–1860 wybudowano (przy ob. ul. Łąkowej 34) małą kaplicę Niepokalanego Serca Marii (8 × 18 m, dla 50 osób), z ołtarzem i organami, poświęconą 4 II 1862. W roku 1894 rozbudowana przez firmę Johanna Emila Herzoga (1848–1923) dla 500 osób, obok sióstr i pacjentów także mieszkańców [[DOLNE MIASTO | Dolnego Miasta]]. Konsekrowana 20 XII 1894 przez biskupa chełmińskiego [[REDNER LEO | Leo Rednera]] (1828–1898). <br/><br/>
Obecnie pełni funkcję parafialnego [[KOŚCIÓŁ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY | kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny]]. Kapelanami domu zakonnego, szpitala oraz kaplicy byli gdańscy kapłani, przeważnie wikariusze jednego z miejscowych kościołów. Przy szpitalu umieszczono sierociniec dla dziewcząt ([[DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA DZIEWCZĄT | dom dziecka / katolicki sierociniec dla dziewcząt]]), szkołę pielęgniarską, w roku 1905 powstała w ogrodzie grota z figurą Matki Boskiej, wzorowana na grocie z Lourdes. Klasztor mieścił się na piętrze łącznika pomiędzy dawnym dworem Uphagenów a kaplicą. Podczas rozbudowy szpitala w roku 1911 powstał zastrzeżony dla zakonnej klauzury dziedziniec wewnętrzny. Szpital stanowił również bazę dla miejscowego Caritasu. W szpitalu, sierocińcu i szkole pracowało 10, 12, później nawet 38 sióstr zakonnych. W latach 90. XIX wieku objęły  opieką sierociniec dla chłopców na [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]] ([[DOM DZIECKA / KATOLICKI SIEROCINIEC DLA CHŁOPCÓW | dom dziecka / katolicki sierociniec dla chłopców]]). Po odebraniu im w roku 1945 szpitali i sierocińców boromeuszki powróciły do Niemiec. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]