Tekst źródłowy strony SARTORIUS MICHAEL GOTTLIEB, diakon kościoła św. Trójcy

{{web}}
[[File: Michael_Sartotius,_1713.jpg |thumb| Strona tytułowa dysertacji Michaela Sartoriusa, którą kończył studia w Wittenberdze, 1713]]
'''MICHAEL GOTTLIEB SARTORIUS''' (16 IX 1692 Toruń – pochowany 18 VI 1727 Gdańsk), diakon [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]]. Syn profesora gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] [[SARTORIUS JOHANNES, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johannesa Sartoriusa]]. Od 1699 był uczniem Gimnazjum Akademickiego w Elblągu, od 1711 studentem teologii w Wittenberdze, naukę kończył 3 X 1713 dysertacją teologiczną, przygotowaną pod kierunkiem profesora Martina Chladniego (1669–1725). 25 X 1722 objął urząd pastora w Gottswalde (Koszwały). Od 2 XII 1726 był diakonem kościoła św. Trójcy, wyznaczony został na pierwszego zawiadującego tzw. stypendium „Palmianum”, ufundowanym przez zmarłego właśnie w tym (1726) roku diakona [[PALM JOHANN GOTTFRIED, diakon, fundator stypendium | Johanna Gottfrieda Palma]]. <br/><br/> 
Był dwukrotnie żonaty. Po raz drugi 11 II 1727 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Florentine Renate (pochowana 12 XI 1743 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]), córką profesora Gimnazjum Akademickiego i kaznodziei [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]], [[GRADE DANIEL, kaznodzieja kościoła św. Jakuba, pastor kościoła NMP | Daniela Gradego]]. <br/><br/>
Pochowany w rodzinnym grobie w kościele św. Trojcy. Po jego śmierci utwór żałoby opublikował m.in. pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]] [[PFENNING JOHANN GOTTLIEB, pastor kościoła Zbawiciela | Johann Gottlieb Pfenning]], z Torunia z żałobnym wierszem ku pamięci zmarłego wuja pośpieszył Jacob Zabler (1670–1753). Był ojcem urodzonych w Gdańsku bliźniaków Friedricha Wilhelma i Johanna Andreasa, uczniów gdańskiego Gimnazjum Akademickiego (pierwszy zapisany został 12 IV 1731 do przedostatniej klasy (secundy), drugi 22 VI 1731 do ostatniej klasy (primy)), od 1735 studiujących w Jenie. Friedrich Wilhelm, kończąc naukę w gdańskim gimnazjum, napisał wiersz gratulacyjny z okazji wyboru na ławnika Daniela Gabriela Schlieffa (1735), z kolei Johann Andreas w tym samym roku, będąc już studentem prawa w Jenie, gratulował okolicznościowym wierszem delegacji gdańskiej Rady Miejskiej efektów negocjacji z carycą Anną w sprawie kontrybucji po tzw. wojnie sukcesyjnej ([[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenie Gdańska w 1734]]). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 316.<br/>
Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku'', Gdańsk 1993 (przez indeks).<br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 96.<br/>
Schmidt Paul, ''Die St. Trinitatis Kirche zu Danzig nach Vergangenheit und Gegenwart'', Danzig 1901, s. 87.