Tekst źródłowy strony JANTZEN CARL BENEDIKT, senator

{{paper}}
'''CARL BENEDIKT JANTZEN''' (Janssen, Jansson) (27 XII 1743 Gdańsk – 22 VI 1813 Gdańsk), prawnik, [[RADA MIEJSKA | senator]] [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). Syn gdańskiego burgrabiego [[JANTZEN DANIEL ELERT, burgrabia gdański | Daniela Elerta Jantzena]].<br/><br/>
W latach 1765–1768 studiował prawo w Wittenberdze korzystając ze stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]]. 28 IV 1774 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] 
jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1769 agent [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] w Gdańsku, w latach 1774–1793 sekretarz, w 1776 także archiwariusz miejski. W okresie 1794–1807 radca w pruskim magistracie Gdańska. W 1807 został jednym z 14 senatorów WMG, wybrany w pierwszej kolejności w gronie ośmiu najbogatszych i najbardziej wykształconych gdańszczan, był nim do śmierci. W 1810 był członkiem [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolnego]] i jednym z tzw. Panów Siedleckich (zob. [[SIEDLCE | Siedlce]]).<br/><br/>
Był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 429 (Długi Targ 7), sprzedanej Christianowi Rass zaraz po jego śmierci przez spadkobierców. Żonaty po raz pierwszy około 1770 z niezidentyfikowaną kobietą (zm. około 1773), 25 II 1775 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele  Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Julianną (1754 Gdańsk – pogrzeb 6 V 1814 Gdańsk), córką kupca Jacoba Näthlera. Miał syna Daniela Wilhelma Jantzena jr (ur. 1776), który został jego spadkobiercą, oraz córki Amalię (ur. 23 I 1778 Gdańsk – 4 XI 1779) i Annę Marię (1781–1852), po mężu Krause. Pochowany z żoną w kościele NMP. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
''Das jetztlebende Danzig. Nach der im Monat März gehaltenen Verführung der Aemter'', Dantzig 1810, s. 38. <br/> 
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VIII, s. 264.<br/>
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 51, 26 VI 181, s. 501 (nekrolog). <br/>
Siegfried Rühle, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“, Bd. 1, Danzig 1929, s. 60.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 20.<br/>
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 151.