Tekst źródłowy strony SOSTMANN ALEXANDER, pastor kościoła św. Elżbiety

{{web}}
[[File: Alexander_Sostmann.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy Alexandra Sostmanna z 1710, z wierszem dziękczynnym ku czci zmarłego rok wcześniej patrona i opiekuna, ławnika gdańskiego Johanna Gerharda Brandesa]]
'''ALEXANDER SOSTMANN''' (1 X 1683 Rinteln nad Wezerą (Dolna Saksonia) – 21 V 1749 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościoła św. Elżbiety]]. Syn pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] [[SOSTMANN EMANUEL, pastor kościoła św. Piotra i Pawła| Emanuela Sostmanna]] i Anny Margarety Carben. W marcu 1700 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1703 student teologii w Królewcu, w latach 1704–1707 we Franeker, od 1707 w Lejdzie. W 1709 przebywał w Oksfordzie, w latach 1712–1714 korzystał ze stypendium gdańskiej gminy kalwińskiej. W Gdańsku w latach 1715–1719 extraordinarius (odpowiednik diakona po niższych święceniach) w kościele św. Elżbiety, w 1719–1720 kaznodzieja w kościele św. Piotra i Pawła, w 1720–1749 ordinarius (odpowiednik wyższych święceń) i pastor w kościele św. Elżbiety. Za jego czasów ten drugi kościł wzbogacił się w 1737 o nowe organy, które poświęcił, a środki na ktore pozyskiwał od 1735 w zorganizowanej przez siebie zbiórce zarówno  w Gdańsku jak i w Niderlandach. <br/><br/>
Od 25 V 1717 mąż Susanne Henriette (chrzest 19 X 1683 w kościele św. Piotra i Pawła – pochowana 6 XI 1739), córki Conrada Scholtena (zm. 28 II 1697 Gdańsk), kanonika kościoła NMP w Utrechcie, od 1682 rezydenta Niderlandów w Gdańsku, i jego pierwszej żony, poślubionej w 1680 Anny Virginii Pels (chrzest 12 II 1658 w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku – pochowana 8 X 1691 Gdańsk). Ojciec jednej córki, Anny Virginii (chrzest 25 III 1718 w kościele św. Elżbiety), od 21 IV 1739 żony poślubionego tamże kupca Petera II Potta (chrzest 9 IV 1713 w kościele św. Piotra i Pawła). <br/><br/>
Zmarł na udar, pochowany 11 VI 1749 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] wraz z żoną i teściami w grobie nr 215. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]  <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 273.
Kociumbas Piotr, Sostmann Aleksander, https://orgelpredigt.ur.de/E011665. <br/>
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig 1760, s. 28.<br/>
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 82. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 518; 3, 429; 4, 236, 322.