Tekst źródłowy strony WEICKHMANN SAMUEL GOTTLIEB, pastor w Sobieszewie

{{web}}
[[File: Samuel_Gottlieb__Weickhmann.jpg |thumb| Exlibris Samuela Gottlieba Weickhmanna]]
[[File: Weickhmann_Samuel_Gottlieb.jpg |thumb| Samuel Gottlieb Weickhmann, strona tytułowa utworu żałobnego napisanego po śmierci [[UPHAGEN PETER, kupiec, armator, rajca | Petera Uphagena]]]]

'''SAMUEL GOTTLIEB WEICKHMANN''' (4 II 1752 Gdańsk – 23 XI 1825 Güttland (Koźliny)), pastor kościoła w Sobieszewie ([[KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ SALETYŃSKIEJ | kościół Matki Bożej Saletyńskiej]]). Syn [[WEICKHMANN CARL FRIEDRICH, kaznodzieja kościoła św. Jakuba | Carla Friedricha Weickhmanna]], kaznodziei [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]]. W 1769 uczeń najwyższej klasy (primy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W 1775 był autorem m.in. wiersza żałobnego po śmierci [[UPHAGEN PETER, kupiec, armator, rajca | Petera Uphagena]] (1775). Od 1775 do 1778, korzystając ze stypendium fundacji [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]] i stypendium z legatu [[BEHEM MICHAEL, burgrabia gdański | Michaela Behema]], student teologii w Lipsku i Wittenberdze, od 1776 w Getyndze (Göttingen). W czasie pobytu w Lipsku był z kolei autorem żałobnego wiersza upamiętniającego stryja, burmistrza [[WEICKHMANN GOTTLIEB GABRIEL von, burmistrz Gdańska | Gottlieba Gabriela]] (1776).<br/><br/>
9 IV 1779 zweryfikowany przez gdańskie  [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]]. W latach 1780–1786 nauczyciel w [[SZKOŁA MARIACKA | szkole mariackiej]], od 14 VI 1787 pastor kościoła w Sobieszewie, od 25 IX 1791 w Trutnowych, od 17 III 1803 w Koźlinach. Jednocześnie w latach 1803–1807 inspektor kościołów oraz szkół ewangelickich w okręgu gdańskim. Od 1814 superintendent na Żuławach Gdańskich. 30 XII 1821 doznał wylewu/udaru, który zmusił go do przejścia na emeryturę. Autor rozprawy ''Versuch die erst Religionsbegriffe vorzutragen'' (1801).<br/><br/>
Od 1781 mąż Henrietty Augusty (6 X 1760 [[ORUNIA |Orunia]] – 1830), córki pastora [[STOBOY JOHANN HEINRICH, pastor kościoła św. Jerzego | Johanna Heinricha Stoboya]], z którą miał sześcioro dzieci, a z których trzy córki nie przeżyły wieku dziecięcego. Przeżyła go córka
Johanna Augusta (27 V 1788 – 4 IX 1855 Gdańsk), od 7 X 1812 żona Augusta Ferdynanda Hohnfelda (13 II 1783 Gdańsk – 16 III 1871 Gdańsk).  oraz synowie: pastor [[WEICKHMANN CARL JOACHIM, pastor| Carl Joachim]] i Ernst Friedrich (ur. 22 IV 1791), od 1811 student teologii w Getyndze, od 1815 w Tybindze (Tübingen), od 1816 kapelan dywizyjny w Gdańsku, od 1830 pastor w Jegłowniku (Neuheide) koło Elbląga, od 1866 na emeryturze, od 1819 żonaty z Johanną Emilią z domu Stein, ojciec sześciu synów i sześciu córek, z których jedna córka i dwóch synów nie przeżyło wieku niemowlęcego. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 347.<br/>
Kotarski Edmund, ''Fundacje stypendialne w dawnym Gdańsku'', w: ''Fundacje i fundatorzy w średniowieczu i epoce nowożytnej'', red. Edward Opaliński i Tomasz Wiślicz, Warszawa 2000, s. 113. <br/>
Löschin Gotthilf, ''Die Familie Weickhmann und ihre Verdienste in Danzig'', 1839, s. 18.<br/>
Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ …'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 38, 42, 55, 99.<br/>
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 90, 101, 112.<br/>
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s, 68. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 5, 145.<br/>
https://raa.gf-franken.de/de/suche-nach-stammbucheintraegen.html?permaLink=1782_stueve;73#ID_1782_stueve_73.