Tekst źródłowy strony FERBER JOHANN SIGMUNT, rajca, burgrabia gdański

{{web}}
[[File:4_Contantin_Ferber_III.png|thumb|Johann Siegmund Ferber według Johanna Benedicta Hoffmanna seniora]]

'''JOHANN SIGMUNT FERBER''' (Siegmund, Sigismund) (9 VIII 1672 Gdańsk – 30 VI 1751 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca]], [[BURGRABIOWIE| burgrabia]] królewski w Gdańsku. Syn burmistrza [[FERBER CONSTANTIN (III), burmistrz Gdańska | Constantina Ferbera]] (III) i jego drugiej żony Constantii, córki Johanna Backhäusera. W styczniu 1688 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], m.in. w 1691 brał udział w dyspucie pod kierunkiem profesora [[SCHULTZ JOHANN, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Schultza]], naukę kończył w czerwcu następnego roku (1692) pod kierunkiem Christopha Behra i rozpoczął studia w Kilonii. <br/><br/>
Od 24 I 1702 posiadał potwierdzone kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1705 był reprezentantem [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] jako przedstawiciel [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od 1709 ławnikiem, od 1718 rajcą, przełożonym nad gdańską artylerią, jako scholarcha zasiadał w [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolnym]], w 1724, 1728, 1731 i 1736 był burgrabią królewskim w Gdańsku. Od 1749 do śmierci był protobibliotekarzem w [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Bibliotece Rady Miejskiej]].<br/><br/>
Właściciel rodzinnych posiadłości w  [[LIPCE | Lipcach]]. Znacząco współfinansował odnowienie wyposażenia oruńskiego, luterańskiego kościoła św. Jerzego (St. Georg) (zob. [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko]]) po zniszczeniach związanych z [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężeniem Gdańska w 1734]]. W 1735, z nieznanych powodów (być może z powodu utrudniania przejścia przez swoje posiadłości w Lipcach), został napadnięty i poważnie pobity (po latach podawano nawet, że śmiertelnie) przez uczestników katolickiej pielgrzymki do sanktuarium w [[ŚWIĘTY WOJCIECH | Świętym Wojciechu]]. Uratowała go interwencja straży miejskiej, która ujęła sprawców. W testamencie zapisał procenty od obligacji w wysokości 10 000 florenów, złożonych w gdańskiej [[KAMLARIA | Kamlarii]], na rzecz wyżywienia biednych w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Sierocińca) i [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. Podarował Bibliotece Rady Miejskiej portrety biskupa warmińskiego [[FERBER MORITZ, biskup warmiński | Moritza Ferbera]] i swój własny.<br/><br/>
Był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy około 1698 z Dorotheą Adelgundą Fischer (zm. 1700), po raz drugi od ślubu 12 IV 1701 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] z Adelgundą Renatą (1 III 1683 – pochowana 7 V 1737 w kościele NMP), córką rajcy Johanna Georga von Horna. Pochowany 22 VII 1751 w kościele NMP. <br/><br/>
Ojciec Johanna Constantina (11 I 1704 Gdańsk – 22 X 1746 Spandau), 22 VII 1718 zapisanego do ostatniej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego, w 1730 absolwenta prawa, wracającego do Gdańska witanego specjalnym wierszem autorstwa kolegi ze szkolnych ław Johanna Samuela Vercha (1702-1764, od 1717 ucznia Gimnazjum), w latach 1738–1740 rezydenta Królestwa Prus w Gdańsku, następnie przebywającego w Lubece i Berlinie. Przed 1737 po perypetiach, związanych z uzyskaniem jej rozwodu z mężem, oberżystą Müllerem,  ożenił się w Wiedniu z poznaną w Hamburgu śpiewaczką operową Monjou. Z powodu utrzymywania listownych kontaktów z dworem w Wiedniu został oskarżony o szpiegostwo i z polecenia króla pruskiego Fryderyka Wielkiego stracony w berlińskim więzieniu Spandau. Po jego śmierci, jeszcze w 1746, wdowa domagała się przed gdańskim sądem udziału w spadku dla ich wspólnej córki. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 442. <br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 253, 301. <br/>
Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku'', Gdańsk 1997, s. 252.<br/>
Löschin Matthias Gotthilf, ''Die Familie Ferber'', w: tegoż, ''Beiträge zur Geschichte Danzigs und seiner Umgebungen. Meistens aus alten Manuscripten und selten gewordenen Druckschriften'', Bd. 3, Danzig 1837, s. 30–34.<br/>
Waage Ernst Wilhelm, ''Ausführliche Geschichte Ohra's eines Dorfes im Danziger Landraths-Kreise, Regierungsbezirks Danzig'', Danzig 1859, s. 12.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 168,169. <br/>
Zdrenka Joachim, ''Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814'', t. II, Gdańsk 2008, s. 88.