Tekst źródłowy strony GLUMMERT JOHANN DANIEL, pisarz, kompozytor

{{web}}
[[File:Johann_Danoel_Glummert.jpg|thumb|Programy koncertów Johanna Daniela Glummerta 12, 19 i 26 XI 1781]]

'''JOHANN DANIEL GLUMMERT''' (ochrzczony 29 III 1734 Gdańsk – 8 X 1788 Gdańsk), pisarz, klawesynista, kompozytor, organizator koncertów. Syn Johanna Bartholomea i Konstancji Louisy. Od 11 IX 1742 uczęszczał do [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], zaczynając naukę od najmłodszej (piątej) klasy; muzyki uczył się u [[GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor | Daniela Magnusa Gronaua]] i [[DU GRAIN JEAN JEREMIAS, kompozytor, organista | Jeana Jeremiasa du Graina]]. W latach 1756–1758 pisarz kancelaryjny u księcia Fryderyka Michała Czartoryskiego w Wołczynie, 1758–1762 sekretarz i bibliotekarz Stanisława Augusta Poniatowskiego w Warszawie.<br/><br/>
Od 1763 w Gdańsku jako notariusz królewski i pisarz kancelaryjny [[URZĄD WAŁOWY | Urzędu Wałowego]]. 13 IX 1770 otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Autor ód, sielanek i wierszy okolicznościowych,  m.in. na śmierć księżnej Konstancji Czartoryskiej (''Ode auf den Tod der Castellanin von Krakau, geb. Fürstin Czartoriska'', Warszawa 1759), z okazji urodzin króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (''Ode auf den Geburtstag Sr. Majestät des Königes...'', Danzig 1766) i o uprowadzeniu króla polskiego przez konfederatów barskich w 1771 (''Der dritte November'' (''Trzeci listopada''), Gdańsk 1771), sztuk teatralnych, m.in. komedii ''Das bestimmte Paar'' (''Pewna para'') (wystawianej w Gdańsku i Lipsku w 1766).<br/><br/>
Grał na klawesynie, komponował i organizował cykle koncertów, m.in. zimą 1781/1782 w winiarni Petera Klotha przy Langgasse 57 (ul. Długa), których program opublikował w broszurze ''Briefwechsel über Danziger Musik und Musiker'' (Berlin 1785), będącej polemiką z krytykującą gdańskich muzyków broszurą ''Über Danziger Musik und Musiker'' Johanna Gottfrieda Hingelberga ([[HINGELBERG GOTTFRIED, muzyk | Gottfried Hingelberg]]) (Elbląg 1785). Od 1769 członek loży masońskiej Zu den drei Bleiwagen ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/>
Od ślubu w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]], zawartego 18 X 1770, żonaty był z Renatą Pauliną z domu Osterroth vel Osterrodt (1742 – 12 VII 1809 Gdańsk), córką aptekarza George’a Thomasa (zm. przed 1770), przybyłego z Friedeberga (Strzelce Krajeńskie), od 13 VI 1732 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska, i Dorothei Elisabethy z domu Gynther. Ich nieznana z imienia córka zmarła w wieku sześciu lat, syn Johann Gotthilf (ur. 1771) został 8 III 1778 zapisany do początkującej (piątej) klasy Gimnazjum Akademickiego, w 1809 był kapitanem wojska pruskiego, mieszkał przy Neugarten 524 (ul. Nowe Ogrody 27). {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 354/322, s. 226 (akt urodzin); 354/331 s. 169r (ślub); 300, 37/18 s. 52rv (zgon żony).<br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 3; t. 8, s. 250.<br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 330, 359.<br/>
Michalak Jerzy M., ''Od Förstera do Frühlinga'': w: Przyczynki do dziejów życia muzycznego i teatralnego dawnego Gdańska, Kultura Muzyczna Północnych Ziem Polski 12, Gdańsk 2009.<br/>
Rauschning Hermann, ''Geschichte der Musik und Musikpflege in Danzig. Von den Anfängen bis zur Auflösung der Kirchenkapellen'', Danzig 1931