Tekst źródłowy strony REYGER GOTTFRIED, botanik, astronom

{{paper}}
[[File:Gottfried_Reyger.jpg|thumb|Gottfried Reyger, ''Tentamen florae Gedanensis…'', t. II, Dantisci 1766, druk [[WEDEL DANIEL LUDWIG, księgarz| Daniel Ludwig Wedel]]]]

'''GOTTFRIED REYGER''' (Reiger, Reiher, Reyher) (4 XI 1704 Gdańsk – 29 X 1788 Gdańsk), botanik, astronom, dyrektor gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. Wnuk [[REYGER GOTTFRIED, rajca, burgrabia | Gottfrieda Reygera]], syn kupca  Gottfrieda (około 1675 Gdańsk – pochowany 27 II 1744 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP)), po studiach we Frankfurcie nad Odrą od 13 VI 1702 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), prowizora (świeckiego zarządcy majątkiem) kościoła NMP, i poślubionej mu 30 V 1702 Anny Concordii (1 X 1679 – pochowana 13 XII 1742 w kościele NMP), córki lekarza Sigismunda Schultza. Brat Sigismunda (chrzest 19 VII 1709 – pochowany 6 VII 1768 w kościele NMP), Johanna Arnolda (chrzest 17 VIII 1710) i Dorothei Constantii (chrzest 22 IX 1715). Bratanek [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrza]] [[REYGER FRIEDRICH, burmistrz Gdańska | Friedricha Reygera]]. <br/><br/>
W kwietniu 1720 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], 1722–1726 studiował prawo na uniwersytecie w Halle, odwiedzał uniwersytety we Frankfurcie nad Odrą, Dreźnie, Lipsku, Getyndze i Marburgu. Odbył podróż edukacyjną po Holandii, Francji i Anglii. PO powrocie do Gdańska został zarządca [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] i [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]. Zrezygnował z funkcji w 1734; w 1735 odbył podróż geograficzno-przyrodniczą po Rzeczypospolitej. Osiadł w nabytej (wspólnie z bratem stryjecznym [[REYGER JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johannem Gottfriedem Reygerem]]) w 1780 posiadłości na Oruni (zob. [[PARK ORUŃSKI | Park Oruński]]), oddając się badaniom przyrodniczym i organizując tam naukowe spotkania gdańskich uczonych. Zajmował się również meteorologią, badaniami klimatu, astronomią (obserwacje prowadził w [[BRAMA ZIELONA | Bramie Zielonej]]) (zob. szerzej [[OBSERWACJE METEOROLOGICZNE I STACJE OBSERWACYJNE | obserwacje meteorologiczne i stacje obserwacyjne]]). <br/><br/>
W 1743 współzałożyciel gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego, którego był sekretarzem, w 1753 i 1760 był jego dyrektorem i reorganizatorem (powołał do życia wydziały, grupujące osoby o podobnych zainteresowaniach, sam przewodził Wydziałowi Przyrodniczemu) i któremu testamentem zapisał 3000 guldenów. Autor wielu prac naukowych, zwłaszcza dotyczących flory okolic Gdańska, badał wpływ klimatu na rozwój roślin (zwłaszcza kwitnienia), pierwszy badacz, który na terenie Rzeczypospolitej stosował systematykę Linneusza. Zbierał obrazy starych mistrzów niemieckich, zlicytowane po jego śmierci. Testamentem ustanowił fundację na rzecz nauki. Autor m.in. ''Tentamen florae Gedanensis'' (1764–1766), ''Die um Danzig wild wachsenden Pflanzen'' (1768). Pośmiertnie chwalił jego badania [[BLECH EPHRAIM PHILIPP WILHELM, lekarz | Ephraim Philipp Blech]] (''Lobrede auf G. Reyger''). 
Rodziny nie założył. Pochowany w kościele NMP w rodzinnym grobie pod płytą nr 106. W pierwszą rocznice jego śmierci Towarzystwo Przyrodnicze zorganizowało spotkanie poświęcione jego pamięci. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 405.<br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 303.<br/>
Przybylak Rajmund, Filipiak Janusz, Oliński Piotr, ''Obserwacje meteorologiczne Gottfrieda Reygera w Gdańsku w latach 1722–1769 i ich przydatność do badań zmian klimatu'', „Przegląd Naukowy – Inżynieria i Kształtowanie Środowiska” nr 66, 2014.<br/>
Schumann Eduard, ''Geschichte der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig 1743–1892'', „Schriften der Naturforschenden Gesellschaft in Danzig”, NF, Bd. 8, Danzig 1893, nr 2, s. 81.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 393.