Tekst źródłowy strony GŁOS WYBRZEŻA, gazeta

{{paper}}
[[File:Głos_Wybrzeża_nr_1.jpg|thumb|„Głos Wybrzeża”, nr 1 z 27 I 1946]]
[[File:Siedziba redakcji „Głosu Wybrzeża” przy ul. Robotniczej, 1946–1948.JPG|thumb|Siedziba redakcji „Głosu Wybrzeża” przy skrzyżowaniu ul. Wały Jagiellońskie i ul. Bastion Św. Elżbiety, w budynku dawnej oficyny Generalnej Komendatury (obecnie [[NOWY RATUSZ | Nowego Ratusza]]), wyburzonej w latach 60. XX wieku przy poszerzaniu Wałów Jagiellońskich]]
[[File: Kolegium_redakcyjne_Głosu_Wybrzeża_1967.jpeg |thumb| Kolegium redakcyjne „Głosu Wybrzeża”, w ciemnych okularach [[KRÓLIKOWSKI JÓZEF, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego” | Józef Królikowski]], pierwszy z prawej  redaktor naczelny [[DZIEWICKI JERZY, dziennikarz | Jerzy Dziewicki]], drugi z prawej [[MATUSZKIEWICZ JERZY, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego” | Jerzy Matuszkiewicz]], 1967]]
[[File: Głos_Wybrzeża_archiwum_1967.jpg |thumb| „Głos Wybrzeża”, archiwum, 1967]]

'''„GŁOS WYBRZEŻA”''', początkowo tygodnik utworzony przez Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej (PPR), wydawany pod redakcją Wiktorii Leontiewy i Stefana Marcinkowskiego; pierwszy numer ukazał się w niedzielę 27 I 1946, redakcja mieściła się w kamienicy zajmowanej przez władze miejskie PPR przy ul. Robotniczej 1 (róg ul. Jana z Kolna 25).<br/><br/>
Od 19 VI 1947 codzienna mutacja organu Komitetu Centralnego PPR „Głos Ludu” dla [[WOJEWÓDZTWO GDAŃSKIE | województwa gdańskiego]], redaktorem mutacji był [[GROSZKIEWICZ JACEK, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Jacek Groszkiewicz]]. Wydawana przez utworzoną w kwietniu 1947 Robotniczą Spółdzielnię Wydawniczą „Prasa”. Od 16 XI 1948 przekształcona w lokalną gazetę codzienną, będącą wspólnym organem prasowym władz wojewódzkich PPR i Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).<br/><br/>
Po kongresie zjednoczeniowym PPR i PPS, przekształconych w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą (PZPR), od 16 XII 1948 stała się organem prasowym [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego PZPR]]. Siedzibą redakcji od listopada 1948 do 7 X 1951 była kamienica przy ul. Gdyńskich Kosynierów 11 (do 15 XII 1948 siedziba ZW PPS), a od 8 X 1951 do 4 III 2005 [[DOM PRASY | Dom Prasy]] przy Targu Drzewnym 3/7. W skład redakcji weszli także dziennikarze zlikwidowanych „Kuriera Morskiego” i „Głosu Pomorza”. Gazeta angażowała się w popieranie tworzenia uspołecznionych form własności i działalności gospodarczej, realizację planów produkcyjnych. Ukazywała się siedem razy w tygodniu, także z wydaniem niedzielnym.<br/><br/>
W końcu lat 50. XX wieku więcej miejsca poświęcano tematyce politycznej, wzrosło zainteresowanie regionami Kaszub i Kociewia. W redakcji podjęli pracę między innymi Jan Kiedrowski i [[TROJANOWSKA IZABELLA, dziennikarka, pisarka | Izabela Trojanowska]], publikowali [[BUKOWSKI ANDRZEJ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Andrzej Bukowski]], [[BĄDKOWSKI LECH, pisarz, dziennikarz, honorowy obywatel Gdańska | Lech Bądkowski]], [[FENIKOWSKI FRANCISZEK, prozaik, poeta | Franciszek Fenikowski]], [[FLESZAROWA-MUSKAT STANISŁAWA, powieściopisarka, poetka | Stanisława Fleszarowa-Muskat]]. W 1958 nakład wynosił 76 000 egzemplarzy, 116 000 w 964, 130 000 w 1966. W 1968 zmieniła się formuła organizacyjna: gazeta z organu KW PZPR stała się pismem PZPR. Po załamaniu pozycji na początku lat 70. XX wieku, w 2. połowie dekady redakcji udało się odzyskać stosunkowo wysoki nakład. W artykułach własnych najczęściej zajmowano się funkcjonowaniem organów władzy lokalnej, rzadziej na poziomie województwa. Dużo miejsca poświęcano problemom szkolnictwa, służby zdrowia, opieki społecznej itp. W sferze gospodarczej, w którą cenzura w mniejszym stopniu ingerowała niż w sferę polityczną, koncentrowano się na gospodarce morskiej i przemyśle stoczniowym, budownictwie. Stanowisko redaktora naczelnego traktowane było wyżej niż kierownika wydziału w KW PZPR.<br/><br/>
W końcu 1980 i na początku 1981 dominowały obiektywne relacje dziennikarskie, chociaż obowiązkiem „Głosu Wybrzeża” było publikowanie obszernych sprawozdań z plenów KW, KC i zjazdów PZPR. Podczas lipcowego zjazdu PZPR wpływy odzyskała frakcja zachowawcza, dążąca do utrzymania dominującej roli tej partii w życiu publicznym i wrogim nastawieniu do [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]]. W „Głosie Wybrzeża” legitymację partyjną złożyli Szczepan Kryda i [[KASPROWICZ JANUSZ,  dziennikarz, przedsiębiorca, radny | Janusz Kasprowicz]]. W listopadzie do nowego pisma, tygodnika [[SAMORZĄDNOŚĆ, tygodnik | „Samorządność”]], przeszli Izabella Trojanowska, Janusz Kasprowicz, [[DOBOSZ-KINASZEWSKA HENRYKA, reporterka | Henryka Dobosz]], Monika Malessa, Janusz Wikowski. Po ogłoszeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] 13 XII 1981 większość dziennikarzy wysłano na urlop, część weszła w skład tzw. [[TRÓJGAZETA | trójgazety]]. Negatywnie zostali zweryfikowani: Henryk Galus, Stanisław Czajkowski, Renata Mroczkowska i Jerzy Sarota z działu społecznego, z działu ekonomicznego [[PIETRZAK EDMUND, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Edmund Pietrzak]] i Izabella Greczniak-Filipp. Redaktor naczelny [[KUTA TADEUSZ, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Tadeusz Kuta]] został zwolniony i przeniesiony do [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]], jego zastępca Władysław Jaszowski otrzymał zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w „Głosie Wybrzeże”, podobnie [[KOŚCIELECKA ANNA, dziennikarka | Anna Kościelecka]] i [[JABŁOŃSKI TADEUSZ, dziennikarz | Tadeusz Jabłoński]].<br/><br/>
W końcu stycznia 1990 rozwiązano PZPR i z gazety zniknął szyld partyjny. Chcąc podkreślić przemianę, zmieniono makietę i winietę tytułową, nowy redaktor naczelny (Zbigniew Żukowski) został wybrany w głosowaniu przez zespół dziennikarski, po raz pierwszy od 1956 w piśmie koncernu RSW. W numerze z 27–28 I 1990 zespół redakcyjny zadeklarował powstanie nowego „Głosu Wybrzeża”, w którym dominować miała rzetelność dziennikarska. Przez pewien czas rywalizował o czytelników z [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennikiem Bałtyckim”]], jednak zadłużenie w drukarniach i brak inwestycji negatywnie wpływały na zawartość gazety. Na przykład numer zamykano o godzinie 14, co uniemożliwiało druk aktualności, ograniczało relacje sportowe.<br/><br/>
Po likwidacji RSW Prasa-Książka-Ruch, w połowie lutego 1991, za 400 000 zł (ówczesne 4 mld) gazetę sprzedano Wydawnictwu Prywatnemu „Głos Wybrzeża” sp. z o.o., prezesem został Janusz Marcyniuk, właściciel spółki Marżal, pozostałymi udziałowcami byli: Ryszard Krauze, Maciej Nawrocki, Marius Olech, Bank Handlowo-Kredytowy z Katowic – grupa bankowa kontrolowana przez Ryszarda Janiszewskiego, część udziałów posiadali członkowie spółdzielni dziennikarskiej. W 1996 spółka złożyła wniosek o upadłość, jako zorganizowaną część wydzieliła jednak redakcję gazety i wydzierżawiła ją czasowo olsztyńskiej spółce Edytor. Pozwoliło to zachować ciągłość wydawniczą. Edytor nie zaoferował najlepszej ceny i syndyk (Rafał Zwierzyński) sprzedał „Głos Wybrzeża” Towarzystwu Wydawniczemu „Arkona”, którego prezesem był Ryszard Jaworski. W kwietniu 1997 powstało Wydawnictwo Głos Wybrzeża – Delta Press (prezes – Wiesław Zieniewski), należące do pomorskiego działacza SLD [[JĘDYKIEWICZ JERZY, wojewoda gdański | Jerzego Jędykiewicza]]. Wydawnictwo odkupiło od Arkony gazetę. W końcu 1997 Marek Formela połączył funkcje prezesa wydawnictwa i redaktora naczelnego. Ostatni numer ukazał się 4 III 2005, a redakcja uległa likwidacji. {{author: JMY}} <br /><br />
{| class="tableGda" 
|- 
|+ style="width: 430px" | Redaktorzy naczelni „Głosu Wybrzeża” 
|- 
| 1946–1947 (tygodnik)
| Wiktoria Leontiewa
|- 
| 1948–1950 (gazeta, mutacja „Głosu Ludu”)
| [[GROSZKIEWICZ JACEK, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Jacek Groszkiewicz]]
|- 
| 1950–1952
| [[LEMIESZ WIKTOR, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Wiktor Lemiesz]]
|- 
| 1952–1953
| [[MOJKOWSKI STANISŁAW, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Stanisław Mojkowski]]
|- 
| 1953–1957
| [[WOJAKIEWICZ ZBIGNIEW, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Zbigniew Wojakiewicz]]
|- 
| 1957–1968
| [[DZIEWICKI JERZY, dziennikarz | Jerzy Dziewicki]]
|- 
| 1968–1976
| [[CELICHOWSKI STANISŁAW, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” i TV Gdańsk | Stanisław Celichowski]]
|- 
| 1976 – 31 XII 1981 
| [[KUTA TADEUSZ, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Tadeusz Kuta]]
|- 
| 1982–1985
| [[KRÓLIKOWSKI JÓZEF, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego” | Józef Królikowski]]
|- 
| październik 1986 – styczeń 1990
| Andrzej Pierściński
|- 
| luty 1990 – wrzesień 1993
| Zbigniew Żukowski
|- 
| październik 1993 – 14 VII 1994
| [[GOCHNIEWSKI ALBERT, dziennikarz | Albert Gochniewski]] 
|- 
| 15 VII 1994 – maj 1996
| Marek Formela 
|- 
| czerwiec 1996 – sierpień 1996
| [[GOCHNIEWSKI ALBERT, dziennikarz | Albert Gochniewski]] 
|- 
| wrzesień 1996 – kwiecień 1997
| Iza Wodzińska
|- 
| maj 1997 – październik 1997
| [[KUCIEWICZ PRZEMYSŁAW, redaktor naczelny „Głosu Wybrzeża” | Przemysław Kuciewicz]] 
|- 
| 1 XI 1997 – 31 III 2001
| Marek Formela 
|- 
| kwiecień 2001 – styczeń 2002
| Dorota Sobieniecka 
|- 
| luty 2002 – maj 2004
| Marek Formela
|- 
| maj 2004 – marzec 2005
| Zbigniew Żukowski
|-
| class="authorEgTab" | {{author: JMY}}
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]