Tekst źródłowy strony UPHAGEN JOHANN (Hans), złotnik, kupiec

{{paper}}
'''JOHANN''' (Hans) '''UPHAGEN''' (Ophagen) (1 I 1620 Meisterswalde (Mierzeszyn pod Gdańskiem)  – 24 XI 1701 Gdańsk), złotnik, kupiec. Wnuk Arnolda (1560 – 1623/1633), protoplasty gdańskiej gałęzi rodziny, która z uwagi na prześladowania religijne opuściła miasto Iper we Flandrii Zachodniej (obecnie Ieper, fr. Ypres, Belgia), właściciela sołectwa w Mierzeszynie. Najstarszy syn Heinricha (1590–1640), właściciela wsi Mierzeszyn, i Elisabeth z domu König, bratanek złotnika Reinholta Uphagena (zm. 1645). <br/><br/>
W latach 1646–1648 terminował jako czeladnik w gdańskim warsztacie Nicolausa von Deldena (czynny od 1635), który 17 II 1650, po dopłacie 1000 florenów, zmienił swoje złotnicze [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] na kupieckie. Pracę mistrzowską wykonał w 1648 u Georga Habenstreita. 2 XI 1650 uzyskał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Funkcję starszego gdańskiego cechu [[ZŁOTNICTWO | złotników]] pełnił w latach 1664, 1674 i 1678. Prace mistrzowskie w jego warsztacie wykonali: [[GRENZ DANIEL, złotnik, ławnik | Daniel Grenz]], [[KADAU ERNST II, złotnik | Ernst Kadau II]], Adam Isenbarner, Nathanael Kadau. W 1670 zapisał na pięć lat nauki syna Johanna, który nie uzyskał jednak tytułu mistrzowskiego w Gdańsku.<br/><br/>
Mylnie przypisywano mu znak warsztatowy z połączonych liter HO w prostokącie, co było wynikiem błędnego zinterpretowania nieczytelnego monogramu HOL, należącego do [[HOLL HIERONYMUS I, złotnik | Hieronymusa Holla I]]. Właściwy znak warsztatowy nie jest znany, tym samym nie można powiązać z warsztatem żadnych zabytków złotniczych, mimo jego trwającej ponad pół wieku aktywności zawodowej.<br/><br/>
Właściciel spichrza Pelikan. W latach 1693–1697 posiadał udziały w czterech spółkach okrętowych, 1692–1697 statek handlowy „Die Arca Noe” (pojemność 70 łasztów), w 1693 żaglowiec „Die Printzessin von Pohlen” (pojemność 50 łasztów). Właściciel dworu i ogrodu w [[PIECKI| Pieckach]]. <br/><br/>
4 X 1659 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] zawarł małżeństwo z Magdaleną Baudewin (1631–1678). Z tego związku narodziło się 11 dzieci: Maria Elisabeth (ur. 24 VIII 1651); Adalgunde (ur. 27 XII 1652), od 10 VI 1692 żona Johanna Megera; Konkordia (ur. 7 XI 1655), od 7 X 1675 żona Petera Megera; Johann (23 VII 1658 – 22 IX 1698), kupiec, od 5 X 1688 żonaty z Konkordią Oloff (1661 – 20 IV 1737); Daniel (10 III 1661 – 14 IX 1730), kupiec, od 22 III 1696 żonaty z Judith Lake (zm. 23 IX 1749); Magdalena (22 X 1663 – 26 II 1716), od 6 IV 1693 żona Isaaka Heinricha Petersa (zm. 26 II 1716); [[UPHAGEN WILHELM HEINRICH, kupiec, armator | Wilhelm Heinrich]]; Kornelius (ur. 23 X 1668); Reiner (5 VI 1671 – 6 VI 1695); Benjamin (16 VII 1673 – 18 IX 1691); Samuel (ur. 30 XII 1674). <br/><br/> 
Pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: AFR}} {{author: EBSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''':<br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 269.<br/>
Czihak Eduard, ''Die Edelschmiedekunst früherer Zeiten in Preussen'', Th. 2, Leipzig 1908, s. 61, nr 351.<br/>
Muhl John, Geschichte der Dörfer auf der Danziger Höhe, Danzig 1938, s. 140.<br/>
Nitykowski Hans, ''Eine Westpreußische Familie'', Freilassing [1958], s. 86–87.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 472.