Tekst źródłowy strony DREWITZ LEONHARD FERDINAND HERMANN, kupiec, śpiewak

{{web}}
[[File:Reutener_Quartett.jpg|thumb|Członkowie kwartetu wokalnego, od lewej: Ferdinand Reutener, Richard Reutener, Johann Oscar Gamm i Leonhard Drewitz]]

'''LEONHARD''' (Leo) '''FERDINAND HERMANN DREWITZ''' (1 III 1844 Gdańsk – 12 X 1900 Gdańsk), kupiec, śpiewak. Wnuk Johanna Friedricha (1757 – 3 II 1838 Gdańsk), od 1 IV 1803 prowadzącego w zakupionej na ten cel kamienicy przy Langgasse 521 (ul. Długa 61) cukiernię Conditorei F.Drewitz, żonatego z Agathą Renatą Dorothą Häser (18 I 1769 Kleszczewko – 2 VIII 1853 Gdańsk). Syn agenta handlowego z kantorem w swoim domu przy Vorstädtischer Graben 37 (ul. Podwale Przedmiejskie), następnie od 27 VII 1858 właściciela nowo zbudowanej  kamienicy ze sklepem (cygara, papierosy) i agencją ubezpieczeniową przy Kohlenmarkt 2 (Targ Węglowy) Adolfa Ferdinanda (15 I 1805 Gdańsk – 18 III 1875 Gdańsk) i jego drugiej (od 1841) żony Henrietty Mathildy Finkmann (29 VI 1808 Elbląg – 31 VIII 1852 Gdańsk). Jego stryjami byli cukiernik [[DREWITZ FRIEDRICH WILHELM, cukiernik | Friedrich Wilhelm]] i Adolph Ferdinand (15 I 1805 Gdańsk – 18 III 1875 Gdańsk), w 1854 agent handlowy, mający siedzibę firmy przy Vorstädtischer Graben 37 (ul. Podwale Przedmiejskie). Brat Marii Louisy (2 VII 1850 Gdańsk – po 1872), od ślubu w Gdańsku 10 X 1872 żony kupca Karla Derszewskiego z  Dzierzgonia, gdzie też zamieszkała; w dzieciństwie, od 1842 do 1853, zmarło siedmioro kolejnych jego braci i sióstr.<br/><br/>
W 1862 ukończył trzyletnią [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademię Handlową]] w Gdańsku, dzięki czemu mógł odbyć jako ochotnik (Freiwilliger) roczną służbę wojskową (19 XII 1862 – 1 X 1863) w gdańskim batalionie artylerii pieszej (Fuss Artillerie Abteilung), po czym został przeniesiony do rezerwy. Następnie praktykował w zawodzie kupca w firmie ojca i jego znajomych. W 1870 policja odnotowała jego krótki wyjazd do Hamburga bez podania celu. <br/><br/>
W 1874 był w Gdańsku przedstawicielem niemieckich firm ubezpieczeniowych, mieszkał przy Holzmarkt 22 (Targ Drzewny). Po śmierci ojca najpierw prowadził pod nazwą jego byłej firmy sklep z papierosami i tytoniem przy Kohlenmarkt 2. Od około 1890 był już tylko agentem berlińskiej firmy ubezpieczeń na życie (Berlinische Lebens-Versicherung Gesellschaft), prowadząc firmę pod nazwą Leo Drewitz. W 1892 mieszkał oraz miał kantor przy Vorstädtischer Graben 58, w 1897 przy Frauengasse 21 (ul. Mariacka). <br/><br/>
Działalność zawodową łączył z czynnym udziałem w życiu muzycznym Gdańska. Nie wiemy, gdzie kształcił swój basowy głos, brak również informacji o jego występach solowych. Około 1870 wstąpił do założonego w 1842 i kierowanego przez [[BRANDSTÄTER FRANZ AUGUST, pedagog | Franza Augusta Brandstätera]] chóru męskiego Danziger Liedertafel (Gdański Chór Biesiadny); w listopadzie 1879 był jednym z założycieli chóru Danziger Männergesangverein (Gdański Chór Męski). Wraz z tenorami i podobnie jak on gdańskimi kupcami: [[REUTENER RICHARD, bankowiec, śpiewak amator | Richardem]] i [[REUTENER GEORG FERDINAND, przedsiębiorca, śpiewak amator | Ferdinandem Reutenerami]] oraz śpiewakami o głosach basowych tworzył znany i ceniony w Gdańsku koncertujący kwartet wokalny. Z kupcem [[COHN EDUARD, kupiec, śpiewak | Eduardem Cohnem]] wystąpili m.in. w lipcu 1874 na dwóch koncertach w ramach XI Pruskiego Święta Śpiewaków w Gdańsku (XI. Preußisches Provinzial-Sängerfest in Danzig): 19 lipca zaśpiewali pieśń ''Flieg aus mein Lied'' [[JOETZE FRANZ JOHANN CARL, organista, dyrygent, kompozytor | Franza Joetzego]], 20 lipca – ''Waldröslein'' Franza Abta. Po śmierci Eduarda Cohna jego miejsce w kwartecie zajął [[GAMM JOHANN FRIEDRICH OSCAR, kupiec, radny | Johann Oscar Gamm]]. <br/><br/>
23 VII 1871 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się z Marthą Otillie Höpfner (4 IX 1846 Gdańsk – 11 II 1924 Gdańsk). Mieli liczne potomstwo, Leonharda (ur. 1873, zm. w dzieciństwie), Ericha Leonharda (8 III 1878 –  13 IV 1978), Ericha Walthera (ur. 15 XII 1880), Amalię Elsę (20 I 1881 – 10 IV 1882), Marthę Magdalenę po mężu Schildhauer (24 IV 1882 – po 1924), Georga Theodora (ur. 23 IV 1882). Syn Ernst Leonhard (ur. 13 VII 1879 Gdańsk) w 1896 ukończył [[SZKOŁA ŚW. PIOTRA I PAWŁA | średnią szkołę św. Piotra i Pawła]], poświęcając się zawodowi kupca, syn [[DREWITZ OTTO FERDINAND, bankowiec | Otto Ferdinand]] był bankierem.<br/><br/>
Od 1908 z jego potomków w Gdańsku notowano tylko syna Wernera (8 XI 1885 Gdańsk – po 1935), w latach 1921–1935 prowadzącego tu własną firmę handlową, a od 1937 firmę „Drewitz W. & Co, Devisen Effekten Hypotheken” („Drewitz W. & Co, Dewizy, Papiery Wartościowe, Hipoteki”) przy Hundegasse 12 (ul. Ogarna). Mieszkał w 1921 przy Hundegasse 108 (ul. Ogarna), w 1924–1928 przy Hundegasse 123, w 1934-1936 przy Am Reitbahn 6 (ul. Bogusławskiego). Żonaty był z Anneliese Heinze, miał syna Herberta, po 1925 zajmującego się handlem. Po 1938 rodzina nie notowana w księgach adresowych Gdańska. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 53 z 2 III 1844, s. 442 (anons o urodzinach); nr 212 z 11 IX 1851, s. 3012 (nekrolog matki); nr 205 z 2 IX 1852, s. 2790.<br/>
„Danziger Zeitung”, nr 8258 z 11 XII 1873, s. 4; nr 9028 z 18 III 1875, s. 4 (nekrolog ojca); nr 13229 z 31 I 1882, s. 8; nr 479 z 12 X 1900, s. 3 (nekrolog); nr 482 z 14 X 1900, s. 14;nr 43 z 12 II  1924, s. 12 (nekrolog żony).<br/>
Fest-Zeitung Zum XI. Preußischen Provinzial-Sängerfest in Danzig am 19., 20. und 21. Juli 1874, Danzig [1874].<br/>
Siebenfreund Kurt, ''Hundert Jahre Danziger Singakademie 1818–1917'', Danzig 1917.