Tekst źródłowy strony LÜSCHNER ERNST, kaznodzieja w kościele Bożego Ciała

{{web}}
[[File: Lüschner_Ernst_Gottlieb.jpg |thumb| Strona tytułowa dysputy prowadzonej przez Ernsta Lüschnera w 1688]]
[[File: Ernst_Luschner.jpg |thumb| Strona tytułowa dysputy prowadzonej przez Ernsta Lüschnera w 1690]]

'''ERNST GOTTLIEB LÜSCHNER''' (Leuschner) (25 XI 1668 Gdańsk – 19 IX 1709 Gdańsk), starszy kaznodzieja w [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościele Bożego Ciała]]. Wnuk Mathiasa (1590 Gdańsk – 7 VIII 1659 Gdańsk), w kwietniu 1608 zapisanego do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1610 studenta w Królewcu i Wittenberdze, od 1620 pastora w Letzkau (Leszkowy), od 1634 do śmierci w Stüblau (Steblewo). Jeden z co najmniej trojga dzieci Gottfrieda Lüschnera (od 21 IV 1654 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind, czyli dziecko gdańskich obywateli) i poślubionej przez niego w 1656 Heleny. Dwie siostry znane są tylko z dat chrztu: Anna (27 V 1657) i Helena (7 VII 1671).<br/><br/>
W styczniu 1678 zapisany został do najmłodszej klasy Gimnazjum Akademickiego, 28 IV 1688 pod przewodnictwem prof. [[ROSTEUSCHER JOHANN CHRISTOPH, profesor Gimnazjum Akademickiego, pastor kościoła św. Barbary | Johanna Christopha Rosteuschera]] poprowadził wydaną drukiem dysputę ''Ex philosophia morali de obligatione hominis erga se ipsum…'' (''Z filozofii moralnej o obowiązku człowieka wobec siebie…''), zaś 22 IV 1689 pod przewodnictwem prof. [[SCHELWIG SAMUEL, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Samuela Schelwiga]] dysputę ''Exercitatio historico-ecclesiastica de antiquitate consecrationis nuptialis…'' (''Ćwiczenie z historii Kościoła na temat starożytności konsekracji małżeńskiej…''). Studiował teologię w Królewcu i na Uniwersytecie Christiana Albrechta w Kilonii, gdzie z kolei jego dysputom ''De necessitate consecrationis nuptialis…'' (''O konieczności konsekracji małżeńskiej…''; Kiloni 1690) oraz ''Controversias Hieronymianas Potiores, Disquisitione Historico-Theologica Delineatas…'' (''Wcześniejsze kontrowersje Hieronima, zarysowane w dyskusji historyczno-teologicznej…'', Kiloni 1692) przewodniczył prof. Christian Korholt (1633–1694). Edukację zakończył z tytułem magistra.<br/><br/>
Po studiach podróżował przez kilka lat jako ochmistrz i kaznodzieja rodziny Ramtzau. W 1698 powołany jako kompastor (pomocnik głównego pastora, często w kościele filialnym) do Elmshorn (Szlezwik-Holsztyn), posadę objął 18 września tego roku. Przygotował rozprawę ''Christlich-Weise Anmerckung der eigentlichen wahren und nechsten Ursachen, des in letzter Stollsteinischer Kriegs-Unruhe hin und wieder verwasteten Landes a. 1700…'' (''Chrześcijański komentarz na temat faktycznych, prawdziwych i bezpośrednich przyczyn dewastowania od czasu do czasu kraju w trakcie ostatnich niepokojów wojennych Stollsteina r. 1700…''), którą opublikował w 1700 w gdańskiej oficynie [[REINIGER SIMON jr, drukarz | Simona Reinigera jr]]. <br/><br/>
Powołany do Gdańska, 29 IX 1706 objął urząd starszego kaznodziei kościoła Bożego Ciała. Zmarł wskutek infekcji podczas epidemii dżumy (zob. [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne, tabela]]). Testamentem ustanowił stypendium (z kapitałem wyjściowym 1500 florenów) dla rocznie dwóch/trzech uczniów Gimnazjum Akademickiego podejmujących studia, każde w wysokości 50/60 florenów, przyznawane na okres trzech lat. Stypendium funkcjonowało do 1800, skorzystało z niego kilkudziesięciu uczniów Gimnazjum. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 394. <br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 80, 235.<br/>
Górska Liliana, ''Rola i działalność kaznodziejów w czasie epidemii dżumy w Gdańsku w roku 1709'', w: ''Dżuma, ospa, cholera. W trzechsetną rocznicę wielkiej epidemii w Gdańsku i na ziemiach Rzeczypospolitej w latach 1708–1711'', red. Edmund Kizik, Gdańsk 2012, s. 90 i 97. <br/>
Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, s. 20. <br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 70. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 502.