Tekst źródłowy strony KOPCZYŃSKI BOGUSŁAW, urzędnik

{{web}}
[[File: Kopczyński_Bogusław_.jpg |thumb| Bogusław Kopczyński, lata 40. XX w.]
[[File: Bogusław_Kopczyński.jpg |thumb| Bogusław Kopczyński, 1975]]
'''BOGUSŁAW JERZY KOPCZYŃSKI''' (23 IV 1925 Grodzisk Wielkopolski – 20 VIII 2022 Gdańsk?), urzędnik. Syn Franciszka (1885 lub 1889–1929), powstańca wielkopolskiego i naczelnika Kasy Skarbowej w Grodzisku, oraz Michaliny z domu Kurzętkowskiej (1889 – 3 X 1952 Gdańsk), brat Tadeusza Józefa (15 II 1929 – 18 X 2014). W Grodzisku ukończył siedem klas szkoły powszechnej, po czym z rodziną przeniósł się do Poznania, gdzie ukończył pierwszą klasę gimnazjum. W latach 1935–1938 należał do Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP). Podczas II wojny światowej, w połowie 1940 z matką i bratem został wywieziony na roboty przymusowe do Berlina, gdzie pracował jako roznosiciel gazet, robotnik budowlany, następnie z powodu choroby goniec w przedsiębiorstwie handlowym (papierniczym). <br/><br/>
Po zakończeniu wojny pracował dorywczo u krewnych w Zakopanem i Wąbrzeźnie. W listopadzie 1945 wyjechał do Lęborka, gdzie pracował jako zastępca (pomocnik) księgowego w Gazowni Miejskiej (15 XI 1945 – 6 V 1946). Stamtąd przeszedł do pracy w administracji samorządowej, pracował kolejno jako kancelista, kasjer, referent planowania, referent finansów, a od 1 XI 1949 sekretarz Wydziału Powiatowego w Starostwie Powiatowym w Lęborku (11 V 1946 – 31 V 1950). Po reformie administracyjnej i utworzeniu rad narodowych otrzymał stanowisko zastępcy kierownika (od 1 VI 1950), następnie kierownika (od 1 IV 1951) Wydziału Finansowego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej (PPRN) w Lęborku. <br/><br/>
1 VIII 1952 na własną prośbę przeniesiony został służbowo do Gdańska, do pracy w Wydziale Finansowym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (PWRN), od grudnia 1973 Urzędu Wojewódzkiego (UW), w którym pracował do 31 XII 1982 jako starszy inspektor (od 1 VIII 1952), p.o. kierownika Oddziału Finansowania Gospodarki Narodowej (od 1 X 1953), kierownika Oddziału Finansowania Gospodarki Narodowej (od 1 I 1954), drugi zastępca kierownika oddziału (od 1 IV 1955) i jednocześnie p.o. kierownika Oddziału Finansowania Gospodarki Narodowej (1 V 1957 – 15 IV 1958), zastępca kierownika Wydziału ds. podatkowych – ds. podatków i opłat (od 1 VII 1958) oraz jednocześnie (kadencyjny) przewodniczący Podatkowej Komisji Odwoławczej (1 IV 1959 – 31 XII 1970) i kierownik Oddziału Podatków Gruntowego, Majątkowych i od Ludności (1 I 1971 – ?), (stały) przewodniczący Podatkowej Komisji Odwoławczej (od 1 IV 1972). <br/><br/>
Po reaktywacji Izby Skarbowej pracował w jej strukturach w Gdańsku (1 I 1983 – 31 VIII 1986) jako przewodniczący Podatkowej Komisji Odwoławczej i kierownik Oddziału Planowania, Analiz i Sprawozdawczości w Pionie Dochodów od Jednostek Gospodarki Nieuspołecznionej. 1 IX 1986 przeszedł na emeryturę. <br/><br/>
W latach 40. lub 50. ukończył Korespondencyjne Liceum Handlowe w Poznaniu, w 1951 Roczne Studium Finansowania Gospodarki Narodowej przy Technikum Finansowym w Sopocie. W latach 1953–1958 studiował wieczorowo na Studium dla Pracujących Wydziału Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza (UAM) w Poznaniu i 10 XI 1958 tytuł magistra praw. <br/><br/>
Od 22 III 1947 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), od 15 XII 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Pełnił w niej funkcje – m.in. w Lęborku – członka egzekutywy i sekretarza podstawowej organizacji partyjnej (POP) (1949–1952), w Gdańsku – I sekretarza oddziałowej organizacji partyjnej nr 3 (1953–1954), członka i II sekretarza Komitetu Zakładowego (KZ) (1954–1963), lektora i członka Komisji Organizacyjnej [[POLSKA ZJEDNOCZONA PARTIA ROBOTNICZA. KOMITET WOJEWÓDZKI | Komitetu Wojewódzkiego]] (KW) (1967–1971), członka Komisji Propagandy Komitetu Zakładowego, członka Komisji Rewizyjnej Komitetu Dzielnicowego Gdańsk-Śródmieście (1963–1965). <br/><br/>
W latach 1945–1981 był członkiem Związku Zawodowego Pracowników Samorządowych (ZZPS) – Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych (ZZPPiS), a w jego ramach m.in. członkiem Komisji Organizacji Pracy i Usprawnień (od 1976); od 1949 należał do Towarzystwa Przyjaźni Polsko Radzieckiej (TPPR), w którym pełnił m.in. funkcję członka zarządu; od 1960 do śmierci należał do Okręgu Pomorskiego Polski Związek Filatelistów (PZF), w którym sprawował m.in. funkcje przewodniczącego koła zakładowego, zastępcy przewodniczącego komisji rewizyjnej, członka zarządu, członka komisji rewizyjnej. W latach 60. był też członkiem prezydium i kierownikiem sekcji organizacyjnej Wojewódzkiego Komitetu Upowszechniania Oszczędności oraz członkiem Wojewódzkiej Komisji Usprawnienia Administracji. <br/><br/>
Odznaczony Srebrnym (1956) i Złotym (1964) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976), medalami 10-lecia (1955), 30-lecia (1974) i 40-lecia (1985) Polski Ludowej, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1962), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1965), „Zasłużony Pracownik Rady Narodowej” (1969), złotą odznaką „Zasłużony dla Finansów PRL” (1981), odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego (1967), złota odznaką TPPR. <br/><br/>
Od 1956 był żonaty z Danutą Mieczysławą z domu Popiel (31 III 1926 – 19 VII 1990 Gdańsk). Pochowany wraz z żoną i matką na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. {{author:DG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
Archiwum Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku, sygn. 436, Akta osobowe Bogusław Kopczyńskiego. <br/>
Archiwum Państwowe w Gdańsku (depozyt w Oddziale w Gdyni), Komitet Dzielnicowy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej Gdańsk-Śródmieście, sygn. 2685/3893, Akta partyjne Bogusław Kopczyńskiego. <br/>
''Kościół katolicki w Trójmieście wobec Grudnia ’70. Dokumenty'', oprac. Piotr Abryszeński, Daniel Gucewicz, Leszek Molendowski, Gdańsk–Warszawa 2021. <br/>
Zwarra Brunon, ''Wspomnienia gdańskiego bówki'', t. 5, Gdańsk 1997 (występujący pod inicjałem „K.”).