Tekst źródłowy strony WOLFF CONSTANTIN, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała

{{web}}

'''CONSTANTIN WOLFF''' (25 V 1661 Gdańsk – 3 VI 1706 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. Pochodził z rodziny notowanej w Gańsku od 2. połowy XVI wieku. Wnuk Jacoba (zm. 1647 Gdańsk), jedyny syn kupca Benjamina (chrzest 11 I 1632 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) – pochowany 8 XI 1701 tamże w grobie nr 279, którego właścicielem był od 1662), od 2 III 1662 posiadającego potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), prowizora [[KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA | kościoła św. Ducha]], od 1680 kwatermistrza [[KWARTAŁY | Kwartału Kogi]] [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], z jego pierwszej, nieznanego imienia żoną. Przyrodni brat kolejnych pięciu, wszystkich – tak jak on – ochrzczonych w kościele NMP, synów ojca z drugiego małżeństwa z poślubioną tamże 13 I 1662 Marią (1643 – pochowana 31 I 1702 wraz z mężem), córką podsędka gdańskiego Starego Miasta Andreasa Schefflera (1616 – 1656 Gdańsk). <br/><br/>
W kwietniu 1673 z bratem Gottfriedem zapisany został do czwartej (obecnie: drugiej) klasy [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. 22 IV 1686 zakończył studia na Wydziale Filozofii uniwersytetu w Wittenberdze tytułem magistra, od 1688 adiunkt tegoż Wydziału. Autor epicedium po śmierci [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]], wydanego wraz z utworami i mowami innych profesorów i osobistości po jego śmierci w 1689 (''Quas Tibi debebat, vir praeclarissime, grates…''). Po podróży edukacyjnej od 1690 w Gdańsku. Od 1692 profesor greki i języka hebrajskiego w Gimnazjum Akademickim, na urzędzie witał go m.in. gratulacyjnym wierszem Georg Friedrich Döhring (''Colossus gratulatorius Constantino Wolffio)''. Autor rozpraw ''De peregrinatione philologorum in Orientem'' (1692) i ''De sanguine Christi'' (1699). 21 IX 1699 powołany na kaznodzieję kościoła Bożego Ciała, urząd objął 27 września. <br/><br/>
Od 1692 mąż Sary, ochrzczonej w kościele NMP córki Johanna (Hansa) von Bergen i Anny. Zawarcia związku gratulował mu specjalnym wierszem Georg Friedrich Doehring (''Colossus gratulatorius Constantino Wolffio''). Ojciec Sary (ur. 27 III 1696) i Benjamina, z małżeństwa z Anną Christiną ojca ochrzczonego 6 VIII 1730 w kościele Bożego Ciała Benjamina. <br/><br/>
Pochowany 11 VI 1706 w kościele NMP w grobie nr 117. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]  <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 347.<br/>
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 226.<br/>
Hirsch Theodor, ''Geschichte des academischen Gymnasiums in Danzig'', Danzig 1837, s. 64. <br/>
Praetorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, s. 20, 78. <br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 70. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 041; 5, 247.