Tekst źródłowy strony DESCHNER FRIEDRICH, pastor

{{web}}
'''FRIEDRICH DESCHNER''' (30 X 1766 Gdańsk – 8 II 1850 Güttland (Koźliny na Żuławach Gdańskich)), rektor [[SZKOŁA ŚW. BARBARY | szkoły św. Barbary]], pastor. Syn [[DESCHNER FRIEDRICH AUGUST, kompozytor | Friedricha Augusta Deschnera]]. 27 VIII 1782 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od 1788 do 1790, dzięki stypendium [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda von Diesseldorfa]], studiował teologię w Getyndze, po powrocie do Gdańska w latach 1795–1807 rektor szkoły św. Barbary. Od 5 II 1807 pastor w Kiezmarku, 29 lipca tego roku przyjął świecenia, 2 sierpnia wprowadzony na urząd. W 1813, podczas [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1813 ROKU | oblężenia Gdańska]] zmuszony został przez wojska rosyjskie do opuszczenia parafii. Od 1822 pastor w Koźlinach i superintendent kościołów na Żuławach Gdańskich. <br/><br/>
Nie jest znane imię pierwszej żony, 18 X 1796 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] ożenił się po raz drugi z Christiną Elizabethą (16 X 1777 Gdańsk – 7 VIII 1842 Koźliny), córką drugiego pastora [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] Friedricha Christiana Götza, siostrą lekarza [[GÖTZ GOTTFRIED, lekarz, radny | Gottfrieda Götza]]. Ojciec młodo zmarłego Karla Eduarda (1799 – 16 I 1808), Christiana Ernsta?, Agaty, Matyldy Rozalii (zm. 14 II 1869 Borzechowo koło Starogardu Gdańskiego), od 1830 żony pastora steblewskiego Karla Eduarda Gontowskiego (1801 – około 1850) i Henrietty Karoliny Emilii (29 IX 1809 Kiezmark – 10 V 1866 Koźliny), od 1843 żony Carla Richarda Blucke (1816–1893). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''': <br/>
PAN Biblioteka Gdańska, Oe 4823 4°.<br/>
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 365.<br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 103, 112.<br/>
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 57.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 168.