Tekst źródłowy strony DILGER DANIEL BONAVENTURA, pastor kościoła św. Bartłomieja

{{web}}
[[File: Daniel_Bon._Dilger.jpg |thumb| Daniel Bonaventura Dilger, strona tytułowa rozprawy o karze śmierci w prawie rzymskim, 1693]]
[[File: Digler_Luter.jpg |thumb| Strona tytułowa biografii Marcina Lutra]]
'''DANIEL BONAVENTURA DILGER''' (1673 Gdańsk – 9 IX 1709 Gdańsk), drugi pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Prawnuk Daniela, wnuk [[DILGER NATHANAEL, pastor kościoła NMP | Nathanaela Dilgera]], pastorów [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]]. Jedyny syn Nathaniela (ochrzczony 31 III 1644 – 30 III 1685 Groß Friedrichsburg (obecnie Ghana)), od 1666 studenta w Królewcu, od 1671 wojskowego w służbie holenderskiej, od 1672 w Gdańsku, gdzie 10 I 1673 wystarał się o potwierdzenie kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), od 1679 w służbie brandenburskiej, od 1683 w stopniu majora komendanta twierdzy Groß Friedrichsburg w niemieckiej kolonii w Afryce, który w 1671 w Utrechcie ożenił się z Susanną Marią de Randerode van der Aa (27 V 1646 Gdańsk – pochowana 4 VI 1674 w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 309), córką Jakoba (Johanna) i poślubionej w 1643 Marii (ur. 1618), córki frankfurckiego kupca i bankiera Hansa von Bodeck (1589 Frankfurt nad Menem – 1650 Utrecht).<br/><br/>
Od 1685 uczeń gdańskiej [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], od 1687 gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], przeniósł się do Gimnazjum Akademickiego w Toruniu, w marcu 1689 powrócił do szkoły w Gdańsku, do ostatniej klasy (primy). W 1693 wydał w Toruniu dysertację o karze śmierci w prawie rzymskim, zadedykowaną gdańskim patrycjuszom (''Ritum decimationis vett. Rom. dissertatione historico-morali ...'', Thoruni 1693). Odbył studia teologiczne na uniwersytetach w Hamburgu, Lubece i Rostocku (immatrykulował się tu 7 VII 1694). W Rostocku, wspólnie z innym gdańszczaninem Johannem Gottliebem Möllerem, synem pastora [[MÖLLER SALOMON, pastor kościoła św. Jana | Salomona Möllera]], opublikował biografię Marcina Lutra (''Martinalia Sacra, Vitam D. Martini Lutheri'', Rostock, 1693) oraz był współautorem pracy z teologii ''Observationum philologicarum septenarius'' (1695).<br/><br/>
Po powrocie do Gdańska w 1701 został konsultantem Ministerium Duchownego, zwłaszcza jego seniora Andreasa Kühna (1624 Drezno – 1702 Gdańsk). W grudniu tegoż roku został diakonem w kościele św. Bartłomieja, 24 I 1702 został drugim pastorem tego kościoła, urząd objął 28 lutego. Jego wybór wywołał sprzeciw gdańskiego duchowieństwa z powodu braku weryfikacji i mianowania przez Ministerium Duchowne, a znany już był ze swych poglądów antykonkordatowych. Pod wpływem presji Ministerium wstecznie wydało akt mianowania.<br/><br/>
Od ok. 1703 mąż Marii z domu Babst (zob. o jej sporze ze spowiednikiem w biogramie [[NEUMANN BENJAMIN, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała | Benjamina Neumanna]]), z którą miał córki Susanne Marię oraz Christinę Bonaventurę, od 14 I 1745 zamężną w kościele NMP za Andreasa Kocha. Zmarł podczas epidemii dżumy. Pochowany wraz z matką. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 464.<br/>
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 256.<br/>
Górska Liliana, ''„Die Pest der Seele“ – Zur religiösen Pestbewältigung in Danzig 1709'', w: ''Seuche und Mensch. Herausforderung in den Jahrhunderten'', Berlin 2012, s. 121-135. <br/>
Hofmeister Adolph, ''Die Matrikel der Universität Rostock III'', Rostock 1895, s. 319. <br/>
Kloss Georg, ''Dilger, Daniel Dilger, Nathanael Dilger'', Altpreußische Biographie, Bd. I, Marburg/Lahn, 1974, s. 133. <br/>
Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ….'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 10. <br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834, s. 55. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 1, 69, 134, Bd. 3, 116.