Tekst źródłowy strony SKUSA ABRAHAM BENIAMIN, rektor szkoły św. Barbary, pastor

{{web}}


'''ABRAHAM BENIAMIN SKUSA''' (chrzest 7 VIII 1760 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Gdańsk – 28 XII 1847 Osterwieck (Ostrowite, Żuławy Gdańskie)), rektor [[SZKOŁA ŚW. BARBARY | szkoły św. Barbary]], pastor w Ostrowitem. Syn Christiana (1732 Płośnica koło Działdowa – pochowany 23 IX 1785 w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] w grobie nr 48), od 18 I 1758 posiadacza kupieckiego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]] i poślubionej przed 1760 w Gdańsku Constantii Agathe. <br/><br/>
6 IX 1776 zapisany został do klasy drugiej (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], po trzech latach nauki przeszedł do klasy pierwszej (primy), 8 VIII 1782 odbył końcową dysputę pod kierunkiem [[TRENDELENBURG JOHANN GEORG, pedagog, senator | Johanna Georga Trendelenburga]]. Po otrzymaniu stypendium [[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska | Johanna Gotffrieda Diesseldorfa]] odbył w latach 1782–1786 studia telogiczne w Weimarze, Getyndze i Lipsku. 2 IV 1788 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] jako kaznodzieja, od tego roku starszy nauczyciel (Oberlehrer) oraz rektor szkoły św. Barbary. 16 X 1795 powołany na kaznodzieję w Kobbelgrube (Stegna), wyświęcony 26 I 1796, funkcję objął 14 lutego. Od 1803 jednocześnie inspektor szkolny i superintendent powiatu Gdańsk-Niziny. 9 IX 1807 powołany na pastora w Ostrowitem, 11 października objął urząd, tydzień później wygłosił inauguracyjne kazanie. <br/><br/>
Od września 1791 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]] w Gdańsku. Jako jego sekretarz 2 I 1793 wygłosił uroczystą mowę podczas jubileuszu 50-lecia istnienia Towarzystwa (''Rede zur Feier des funfzigiährigen Stiftungsgedächtnißtages der Naturforschenden Gesellschaft zu Danzig'', 1794). <br/><br/>
Od 6 V 1790 mąż Christiny Antoinette (15 II 1759 Lipsk – 11 II 1826 Ostrowite), córki lipskiego lekarza i rajcy dr. Josta Carla Wiesenhauera. Ojciec sześciorga dzieci, w tym Augusta Wilhelma (26 VIII 1791 Gdańsk – 27 IV 1856 Gdańsk), w 1802 studenta w Getyndze, następnie kandydata teologicznego Ministerium Duchownego, w 1839 nauczyciela w [[SZKOŁA ŚREDNIA DLA DZIEWCZĄT | Szkole Średniej dla Dziewcząt im. Wiktorii]], oraz Caroline Luise Antoinette (chrzest 5 VI 1793 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY |kościele św. Barbary]] – 6 III 1866 [[ORUNIA | Orunia]]), od 2 VII 1812 żony rektora szkoły św. Barbary  i pastora [[UNSELT AUGUST WILHELM FRIEDRICH, rektor szkoły św. Barbary, pastor | Augusta Wilhelma Friedricha Unselta]]. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. III, s. 88; t. VII, s. 325. <br/>
Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ...'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 39, 57, 99. <br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 91, 107, 108. <br/>
Rühle Siegfried, ''Die Stipendiaten des Diesseldorfichen Stipendiums'', „Danziger Familiengeschichtliche Beiträge“ Bd. 1, Danzig 1929, s. 66.<br/>
Schnaase Eduard, ''Die Schule in Danzig und ihr Verhältniss zur Kirche...'', Danzig 1859, s. 68. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 418; 4, 479.