Tekst źródłowy strony SPAIGNARD GEORG, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała

{{web}}

'''GEORG GILBERT DE SPAIGNARD''' (Spaignardt, Speignard; także pod nazwiskiem Gilbert, Georgius Gilbertus) (3 I 1582 Bibersburg (Vöröskő (Królestwo Węgier), obecnie Červený Kameň (Słowacja)) – 25 XI lub XII 1630 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. Wywodził się ze szlachty hiszpańskiej („de Spagnard” = „(pochodzący) z Hiszpanii”), zamieszkałej w prowincji Hennegau (fr. Hainaut, niderl. Henegouwen; Walonia, obecnie Belgia). Wnuk Martina Gilberta de Spaignart (1504 Mons (stolica Hennegau) – 16 IV 1572 Liebenwerda (Brandenburgia)), ucznia Martina Lutra i Philipa Melanchtona, od 1545 pierwszego pastora i superintendenta Liebenwerdy, poleconego przez nich na te urzędy elektorowi saskiemu Johannowi Friedrichowi I. Syn magistra Georga Bernharda Gilberta (ur. Liebenwerda  – 20 X 1600 Graudenz (Grudziądz) w wieku 52 lat), syna miejscowego pastora, od 4 IV 1567 studenta w Wittenberdze, od 1569 we Frankfurcie nad Odrą, pastora w Bibersburgu, po wygnaniu przez Habsburgów z powodów religijnych od 1599 do śmierci kaznodziei kościoła św. Mikołaja w Grudziądzu. <br/><br/>
Studiował w Pradze, Królewcu i od 1602 w Wittenberdze. Od 1607 rektor szkoły w Grudziądzu, od 1611 kaznodzieja miejscowego kościoła św. Mikołaja. W Gdańsku od 1620 do śmierci kaznodzieja w kościele Bożego Ciała. Autor m.in. ''Cosmographie coelestis'' (Rostock 1623) i metaforycznego utworu o szalejącej dżumie ''Pestpfannlein mit lauter Andachts=Kohlen und köstlichem Glaubens= und Liebesrauchwerk angefallet'' (''Rondelek zarazy z dużą ilością węgli oddania oraz drogim kadzidłem wiary i miłości poniesiony''; Danzig 1624). <br/><br/>
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy w 1611 w Grudziądzu (imię żony nieznane), z tego związku ojciec urodzonych tamże Georga, Paula i Christopha. W 1620 poślubił w Gdańsku Annę, córkę [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Corta Neugebauera (zm. 1611), małżeństwo było bezdzietne. Synowie jako – uczniowie gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] – zapisani byli pod nazwiskiem Gilbert: dwaj pierwsi w 1622, Christoph w 1630. Pierwszy syn – Georg – był sekretarzem miasta w Konitz (Chojnice), 8 IX 1636 poślubił w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] Ursulę, córkę Andreasa Hoyera (ur. Usedom (Uznam) – zm. Marienburg (Malbork)), w 1617 profesora logiki w Gimnazjum Akademickim, w latach 1622–1628 drugiego pastora w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]] w Gdańsku, w 1629–1636 pastora i rektora gimnazjum w Braunsbergu (Braniewo). Drugi syn – Paul – od 1637 notowany był jako student we Franeker i w Lejdzie; trzeci – Christoph – w 1630 student w Królewcu, w 1641 w Lejdzie, uzyskał doktorat z medycyny na uniwersytecie w Padwie, 10 II 1645 zdobył dyplom chirurga, w 1648 mianowany Consiliarius Anatomicus della Natio Germanicae Artistarum (doradca medyczny niemieckich uczniów kierunków artystycznych gimnazjum w Padwie), lekarz osobisty Zamoyskich, od 1669 króla polskiego, pod koniec życia rajca w Wenecji, gdzie zmarł. O Christophie w Gdańsku krążyły złośliwe pogłoski, że raczej zajmował się sztuką fryzjerską i nie wiadomo, jakim sposobem uzyskał zaszczyty w medycynie, krążyło też rymowane powiedzonko: Gilbertus parum expertus (Gilbert w małym stopniu specjalista). {{author:JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>


'''Bibliografia''': <br/>
''Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa'', wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 83. <br/>
Freytag Hermann, ''Die Preussen auf der Universität Wittenberg und die nichtpreussischen Schüler Wittenbergs in Preussen von 1502 bis 1601'', Leipzig 1903, s. 143, 167. <br/>
Praetorius ''Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, s. 20. <br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern'', Königsberg 1834, s. 27, 69. <br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert'', Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 294, 460; 4, 323.<br/>
https://archiviopossessori.it/archivio/3073-spaignart-christoph-gilbert-de. 



[[Category: Hasła w przygotowaniu]]