Tekst źródłowy strony JAWORSKI ANDRZEJ, polityk

{{paper}}
[[File: 2_Andrzej_Jaworski.jpg |thumb| Andrzej Jaworski z żoną i córką podczas wyborów samorządowych 2014]]
[[File:Andrzej_Jaworski.jpg|thumb|Andrzej Jaworski w Sali BHP Stoczni Gdańskiej, 2016]]

'''ANDRZEJ JAWORSKI''' (ur. 16 XII 1970 Włocławek), polityk. Wnuk Stanisława (ułana marszałka Józefa Piłsudskiego, partyzanta podczas II wojny światowej), syn Edwarda i Zofii z domu Dębczyńskiej, brat [[JAWORSKI PAWEŁ MARCIN, przedsiębiorca, radny| Pawła]]. Ukończył II Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika we Włocławku. W 1995 absolwent Instytutu Etnologii i Antropologii Kultury Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, w 1999 ukończył studia doktoranckie (bez obrony doktoratu) na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (politologia i nauki społeczne). Absolwent studiów podyplomowych, m.in. Modernes Firmenmanagement: Marketing und Finanzen (Berlin International Academy), The Baltic Sea Environment (The Baltic University, Uppsala), zarządzanie innowacjami i projektami oraz MBA (Wyższa Szkoła Handlu i Usług, Poznań). W 1999 zdał egzamin państwowy dla członków rad nadzorczych spółek jednoosobowych Skarbu Państwa. W latach 1987–1992 instruktor w Polskiej Organizacji Harcerskiej, w 1989 zainicjował utworzenie w Wilnie pierwszej polskiej drużyny harcerskiej. <br/><br/>
W Gdańsku oficjalnie (zameldowany) od 1997, w okresie 1996–1997 przewodniczył pracom Bałtyckiej Fundacji Kultury w Gdańsku (organizacja pożytku publicznego, wydawca albumów o Gdańsku). Od 1998 do 1999 był zastępcą redaktora naczelnego katolickiego miesięcznika „Nasza Wspólnota”. W latach 1998–2002 radny III kadencji [[RADA MIEJSKA, po 1945 | Rady Miasta Gdańska]] z ramienia Akcji Katolickiej (wchodzącej w skład Akcji Wyborczej Solidarność, członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego), był członkiem m.in. Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, Komisji Kultury oraz Komisji Doraźnej do opracowania zasad współpracy międzynarodowej miasta. W latach 1999–2001 pracował jako specjalista, a następnie do 2003 jako wicedyrektor do spraw turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W latach 2001–2002 był członkiem Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Po upływie kadencji radnego (2003–2006) wiceprezes, później prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Gospodarki Maszynami Budownictwa „Warszawa” sp. z o.o. Od marca 2006 do marca 2008 prezes [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]], następnie do końca 2008 zatrudniony w niej na stanowisku doradcy do spraw restrukturyzacji i dialogu społecznego. <br/><br/>
W 2004 bez powodzenia ubiegał się o mandat do Parlamentu Europejskiego (uzyskał 3799 głosów). Z ramienia Prawa i Sprawiedliwości (PiS) startował w wyborach na stanowisko prezydenta Gdańska w latach 2006, 2010 i 2014 (przeszedł do II tury), osiągając drugi wynik i przegrywając z [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawłem Adamowiczem]]. W latach 2006–2009 radny sejmiku [[WOJEWÓDZTWO POMORSKIE | województwa pomorskiego]], szef klubu PiS. Zrezygnował z zasiadania w sejmiku w czerwcu 2009, po objęciu mandatu posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w trakcie VI kadencji (mandat objął po wybraniu Tadeusza Cymańskiego na posła do Parlamentu Europejskiego). W wyborach w 2011 uzyskał z ramienia PiS mandat poselski na Sejm RP VII kadencji (22 770 głosów), był wiceprzewodniczącym sejmowej Komisji Skarbu Państwa oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Spraw Wewnętrznych. W 2015 został wybrany z listy PiS do Sejmu VIII kadencji (25 875 głosów), od 16 XII 2015 przewodniczył sejmowej Komisji Finansów Publicznych. We wrześniu 2018 został zawieszony w prawach członka PiS, m.in. za brak wsparcia w kampanii wyborczej [[PŁAŻYŃSKI KACPER, prawnik, polityk | Kacpra Płażyńskiego]], kandydata partii na stanowisko prezydenta Gdańska. Przywrócony w prawach członka partii w listopadzie 2021, od czerwca 2022 jej pełnomocnik w okręgu gdańskim. W 2023 bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski do Sejmu RP z ramiena Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość (uzyskał 3944 głosy). <br/><br/>
Był m.in. członkiem Rady Nadzorczej Polskich Kolei Państwowych Intercity, Rady Programowej [[TELEWIZJA POLSKA GDAŃSK | Telewizji Polskiej Oddział Gdańsk]], Rady Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej. Od 26 V 2006 przewodniczył Radzie Nadzorczej Koncernu Energetycznego [[ENERGA | Energa SA]]. W latach 2008–2015 był prezesem Fundacji Stoczni Gdańskiej (założonej przez Stocznię i zakładową [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]). 13 V 2016 został wybrany przez Radę Nadzorczą PZU SA na członka zarządu spółki (od 14 V 2016), w związku z czym zrzekł się mandatu poselskiego; 29 V 2017 złożył rezygnację z pełnienia tej funkcji. Od 15 XI 2017 do 11 VIII 2018 członek zarządu Krajowej Spółki Cukrowej SA z zadaniem budowy dla tej firmy terminalu przeładunkowego w [[PORT GDAŃSKI | gdańskim porcie]], początkowo wiceprezes, od kwietnia 2018 prezes. Od lipca 2020 do września 2021 prezes zarządu przedsiębiorstwa VRG (właściciela marek odzieżowych Vistula, Wólczanka, Bytom, Deni Cler i marki jubilerskiej W. Kruk). Od 15 IV 2022 członek rady nadzorczej Pekao Investment Banking, od maja tego roku zarządu PZU Życie, od czerwca w radach nadzorczych PZU Zdrowie i Powszechnego Towarzystwa Emerytalnego PZU.<br/><br/>
Od 2016 przewodniczący rady Instytutu „Pamięć i Tożsamość” im. świętego Jana Pawła II przy kościele Najświętszej Maryi Panny Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu, członek sekretariatu SOS dla Radia Maryja i Telewizji Trwam, od 2022 przewodniczący rady Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. W kadencji 2017–2021 członek Polskiego Komitetu Olimpijskiego (zgłoszony jako przedstawiciel Polskiego Związku Hokeja na Lodzie), od kwietnia 2018 prezes Polskiego Związku Curlingu. Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (2017) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), w 2010 laureat gdańskiej nagrody „Homo Popularis”. <br/><br/>
Od 1995 żonaty z Dorotą z domu Miklaszewską, ojciec Agaty (ur. 1998) i Alicji (ur. 2005). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]