Tekst źródłowy strony KÄMMERER CARL RUDOLF, kupiec, radny

{{web}}
[[File:Carl_Rudolf_Kammerer.jpg|thumb|Carl Rudolf Kämmerer]]

'''CARL RUDOLF KÄMMERER''' (18 IX 1824 Gdańsk – 3 X 1903 [[OLIWA |Oliwa]]), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[KÄMMERER CARL DANIEL, kupiec | Carla Daniela Kämmerera]]. W latach 1867–1884 właściciel sklepu z towarami żelaznymi przy Milchkannengasse 22 (ul. Stągiewna). Od 1859 należał do [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. Członek Rady Miejskiej w latach 1864, 1872, 1881 i 1892. Od 1892 rentier. <br/><br/>
Działacz [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 6 XI 1868 jego wiceprezes. Właściciel kolekcji mebli i obrazów dawnych i współczesnych mistrzów, pokazanych na okazjonalnej [[WYSTAWY DZIEŁ SZTUKI W GDAŃSKU W XIX I POCZĄTKACH XX WIEKU | wystawie w Gdańsku w 1855]], w tym: Adriana von Utrechta ''Geflügelhändlerin'' (''Handlarka drobiu''), szkicu Johanna Franka (1720–1761) do obrazu ''Joseph von seinen Brüdern verkauft'' (''Józef sprzedany przez braci''), portretu pędzla pochodzącego z Czech Johanna Kupetzkiego (1666–1740), dwóch portretów Carla Eykena – ''Ein Koch'' (''Kucharz'') i ''Eine Köchin'' (''Kucharka''), Giovanniego Paola Panniniego (1691–1765) ''Die Bäder des Caracalla'' (''Termy Karakali)'', [[GREGOROVIUS MICHAEL CARL, artysta plastyk| Michaela Carla Gregoroviusa]] (1786–1850) ''Gotisches Haus'' (''Dom gotycki''). Był też melomanem, około 1875 założył gdańskie towarzystwo muzyczne Instrumental Musikverein, z którego zespołem, wykonującym utwory muzyki klasycznej, występował w Gdańsku jako dyrygent. <br/><br/>
W latach 1867–1899 mieszkał w zakupionej od kupca Behrenda Friedricha de Curvy (1829–1886) kamienicy przy Hundegasse 65 (ul. Ogarna) z oficyną przy Dienergasse 25 (ul. Służebna, nie istnieje, przedłużenie ul. Za Murami). Parter wynajmował na siedziby kantorów różnych firm, większość pomieszczeń na pietrach i w oficynie wynajmował na mieszkania czynszowe. W 1899 sprzedał nieruchomość A. Kochamskiej, właścicielce hotelu Thierfelda w Oliwie. <br/><br/>
20 I 1850 zaręczył się, a 17 listopada ożenił z Idą Marią Angeliką Loche z Oliwy (zm. 1888). Syn Karl Ludwig Kämmerer (1 X 1862 Gdańsk 
– 12 VI 1938 Coburg) po maturze w 1882 w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] studiował prawo w Berlinie, ukończył jednak historie sztuki w Monachium, od 1886 doktor na podstawie dysertacji o sztuce niemieckiej do śmierci Albrechta Dürera, od 1887 mieszkał i pracował w Berlinie, w latach 1903–19189 był dyrektorem państwowego muzeum w Poznaniu (Kaiser-Friedrich-Museum), nastepnie do emerytury w 1931 dyrektorem Zbiorów Sztuki i Starożytności Fundacji Veste Coburg (Kunst- und Altertumssamlungen der Stiftung auf der Veste Coburg), od 17 X 1887 żonaty był z Agnes Bertha Löwenthal (5 I 1863 Königsberg (Królewiec) – 11 XI 1903 Poznań). Córka Marie Elise (ur. 20 IV 1853 Gdańsk) 20 VI 1876 została drugą żoną gdańskiego kupca Juliusa Amadeusa Carla Bernikego (1839–1915). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, 1609/33, nr 873 (ślub córki); 1609/518a nr 753 (ślub Karla Ludwiga).<br/>
„Danziger Intelligenzblatt”, nr 17 z 21 I 1850, s. 217 i nr 281 z 30 XI 1850, s. 3610 (zaręczyny i ślub).<br/>
„Danziger Zeitung”, nr 466 z 5 X 1903 (nekrolog); nr 536 z 1 XI 1903, s. 4 (nekrolog Agnes Berthy Löwenthal).<br/>
Kłudkiewicz Kamila, ''Ludwig Kaemmerer (1862–1938) – dyrektor Muzeum im. Cesarza Fryderyka (Kaiser-Friedrich-Museum) w Poznaniu'', w: 
''Kolekcje. Kształtowanie, historia, dziedzictwo utracone'', red. Magdalena Mielnik, Gdańsk 2020, s. 399–413.