Tekst źródłowy strony KOCH MICHAEL, kaznodzieja

{{web}}
'''MICHAEL KOCH''' (1663 Gdańsk – 1 IX 1709 Gdańsk), pastor. W 1674 był uczniem czwartej klasy gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1685 studentem teologii w Wittenberdze, od 1687 w Jenie. Z okresu studiów zachował się jego drukowany okolicznościowy wiersz, napisany z okazji imienin kupca gdańskiego Daniela Buncka. Od 1692 w Gdańsku rektor [[SZKOŁA ŚW. BARTŁOMIEJA | szkoły św. Bartłomieja]]. 14 II 1700 powołany został na pastora [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościoła garnizonowego św. Olafa]] w  [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]], urząd objął 7 marca. <br/><br/>
23 VI 1709 mianowany został pastorem [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]] na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]]. Bezskutecznie zabiegał u władz miasta o zgodę na udzielanie w tym kościele ślubów i chrztów (co było wyłączone z działalności kościołów przyszpitalnych), od razu zaczął też czynić zabiegi o pozyskanie lepiej opłacanego urzędu w  [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. 11 sierpnia przekazał obowiązki w Wisłoujściu następcy, [[BAUER JOHANN GEORG, pastor kościoła św. Olafa | Johannowi Georgowi Bauerowi]]. Zmarł w trzy tygodnie później, 1 września, w trakcie panującej w Gdańsku wielkiej epidemii dżumy (zob. [[EPIDEMIE NOWOŻYTNE | epidemie nowożytne, tabela)]], wraz z nieznanego imienia siostrą i służącą, dzień po śmierci żony i osiem dni po śmierci nieznanej z imienia córki. Jego następca w Wisłoujściu, Johann Georg Bauer, zmarł na dżumę 30 sierpnia i być może akurat te wypadki należy z sobą bliżej łączyć (nie byli jedynymi ofiarami dżumy wśród duchownych, ale obaj pracowali w kontakcie ze środowiskiem marynarskim).<br/><br/> 
7 IV 1692 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) ożenił się z Euphrosyną (zmarła w wieku 52 lat, pochowana 2 IX 1709), jedną z ośmiorga dzieci zakrystiana kościoła NMP Detlofa Krügera (pochowany 31 VII 1708).<br/><br/>
Pochowany 27 IX 1709 w kościele NMP, obok m.in. teścia i żony, w grobie rodziny Krügerów, pod płytą nagrobną nr 474. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''':<br/>
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, opr. Zenon Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 230.<br/>
Praetorius Ephraim, ''Athenae Gedanenses sive commentarius …'', Leipzig, 1713, s. 188.<br/>
Prätorius Ephraim, ''Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…'', Danzig und Leipzig, 1760, s. 18, 53. <br/>
Kościelak Sławomir, ''Kaznodzieje ewangeliccy w kościele św. Jakuba'', w: ''Szpital i kościół św. Jakuba. 600 lat fundacji gildii szyprów w Gdańsku'', Toruń 2009, s. 190. <br/>
Kotarski Edmund, ''Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku'', Gdańsk 1993, s. 216-217.<br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1734, s. 67, 76.<br/>
Szarszewski Adam, ''Szpital i kościół św. Jakuba w Gdańsku'', Toruń 1999, s. 85, 248.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 3, 116, 179.