Tekst źródłowy strony DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”

{{paper}}
[[File:4_Albert_Juchowitz_(002).jpg|thumb|[[JUCHANOWITZ ALBERT WILHELM ADAM, malarz, grafik | Albert Wilhelm Adam Juchanowitz]] ''Dwór V'', przed 1853]]
[[File:V Dwór, początek XX wieku.JPG|thumb|V Dwór, początek XX wieku]]
[[File:1_Dwór_V.png|thumb|Plan Dworu V, 1921]]
[[File:Dwór_V.png|thumb|Jedno z pomieszczeń budynku północnego, połowa lat 30. XX wieku]]

'''DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”''', ul. Polanki 117. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier (chrzest 3 I 1606 – pochowany 4 VI 1674 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]), syn Leona (zm. 1641 Gdańsk) przybyłego do Gdańska z Antwerpii, od 24 XII 1625 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], które syn potwierdził 1 V 1638  jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). Późniejszymi właścicielami byli Nathaniael Rücholds, pani de la Motte. W 1710 nabył go przybyły z Elbląga Peter Wasten (zm. 12 VIII 1718 Gdańsk) i w 1714 odsprzedał zięciowi, od 13 I 1711 mężowi poślubionej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] Anny (1691–1739), Nathanaelowi Schultzowi (chrzest 13 V 1681 – 1740) (z rodziny przybyłej z Torunia), od 8 I 1711 posiadającego gdańskie obywatelstwo kupieckie. 25 I 1740 za 5000 florenów posiadłości od Nathaniaela Schultza nabył Heinrich Soermanns (2 VI 1700 Gdańsk – 13 VIII 1775) (zob. [[SOERMANNS WILHELM ERNST FRIEDRICH, kupiec, senator | Wilhelm Ernst Soermanns]]), po nim właścicielem był syn Friedrich Wilhelm (zm. 1799).<br/><br/>
W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do [[FRANTZIUS JOHANN GOTTHARD von, kupiec, senator | Johanna Gottharda Frantziusa]]; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 właścicielem był pochodzący z Anglii [[AIRD ALEXANDER, budowniczy wodociągów | Alexander Aird]]. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). W 1931 wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ([[SANATORIUM | sanatorium]] na terenie Dworu V); obecnie obiekt [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej]]. W dworku od 1938 mieszkał prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II WMG]] [[GREISER ARTHUR KARL, prezydent Senatu | Arthur Greiser]]. Podczas II wojny światowej dwór pełnił rolę szpitala rezerwowego dla niemieckich żołnierzy.<br/><br/>
Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 dalszych zniszczeń dokonał pożar. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]