Tekst źródłowy strony ABRAMOWICZ MIECZYSŁAW, pisarz, historyk, reżyser

{{paper}}
[[File:Abramowicz Mieczysław.JPG|thumb|Mieczysław Abramowicz]]
'''MIECZYSŁAW ABRAMOWICZ''' (ur. 24 V 1952 Gdańsk), pisarz, historyk, aktor-lalkarz, reżyser teatru lalek. Absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W latach 1971–1975 był studentem filozofii praktycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL) (studiów tych nie ukończył), absolwent Wydziału Reżyserii Teatru Lalek Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, filii w Białymstoku.<br/><br/>
W liceum nawiązał kontakt z teatrami studenckimi, m.in. [[TEATR Ą | Teatrem  „ą”]] [[WIECZORKIEWICZ WŁODZIMIERZ, artysta rzeźbiarz, scenograf | Włodzimierza Wieczorkiewicza]]. W 1971, po rozpoczęciem studiów na KUL-u, członek Grupy „Ubodzy” Joachima Lodka w Teatrze Akademickim, od 1972 stał na jej czele. Był współtwórcą przedstawień „Kain i Abel”, „Piłat” i „Upłaz”. Po opuszczeniu Lublina (1975) współpracował z Instytutem Laboratorium Jerzego Grotowskiego oraz z Peterem Schumannem z teatru „Bread and Puppet”.<br/><br/>
Pracował m.in. w latach 1976–1980 jako aktor-lalkarz w [[TEATR MINIATURA | Teatrze Lalki i Aktora „Miniatura”]] w Gdańsku, jako aktor-lalkarz i reżyser w latach 1983–1985 w Teatrze Lalki i Aktora „Baj Pomorski” w Toruniu oraz w Teatrze Lalki i Aktora w Poznaniu. Pod koniec lat 80. XX wieku wraz z żoną założył w Gdańsku zawodowy, prywatny teatr lalek „W drodze”. W latach 1997–2002 był kustoszem Muzeum Opowieści w [[NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY | Nadbałtyckim Centrum Kultury]]. Następnie pracownik Działu Teatralnego [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]] i rzecznik prasowy gdańskiej gminy żydowskiej.<br/><br/> 
Badacz dziejów gdańskich [[ŻYDZI | Żydów]] i teatru żydowskiego, zwłaszcza na terenie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]]. Autor m.in. ''Uprawa kaktusów'' (ze Stanisławem Hinzem, 1989), ''Każdy przyniósł, co miał najlepszego'' (2005), nominowanej w 2006 do nagród literackich Nike, Angelus, Gdynia, ''Gdańsk według Güntera Grassa'' (z [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Günterem Grassem]], 2007), ''Gdańsk's Jews Theatre'' (z Hershlem Gleyzerem, 2011) oraz zbioru opowiadań ''Bowiem jak śmierć potężna jest pamięć'' (2013). Na podstawie jego opowiadania ''Ulica Sieroca'' Polskie Radio nagrało słuchowisko (nagrodzone w 2005 na sopockim festiwalu Dwa Teatry). <br/><br/> 
Autor sztuk teatralnych, m.in. ''Żywotów diabelskich'', wystawianych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki i ''Szkaradki'' w Teatrze Lalki i Aktora Miniatura w Gdańsku. Jego sztukę ''Pasja to jest historia męki, śmierci i cudownego zmartwychwstania Pana naszego Jezusa Chrystusa'', sfilmowała TVP Wrocław w 1996 w kościele Najświętszej Marii Panny w Legnicy. Twórca słuchowisk radiowych i filmów dokumentalnych, prac publicystycznych o historii Gdańska  i dziejach gdańskich Żydów, publikowanych m.in. w miesięczniku [[TRZYDZIEŚCI DNI | „30 Dni”]]. Redaktor książki ''Słodkie historie Gdańska'', zainspirowanej i wydanej przez [[KOSYCARZ MACIEJ, fotoreporter | Macieja Kosycarza]], której promocja 25 III 2018 wiązała się z powrotem na rynek czekolady „Malajskiej”, produkowanej przed laty w [[BAŁTYK, fabryka czekolady | Fabryce Czekolady „Bałtyk”]]. <br/><br/>
Autor listu od współczesnych gdańszczan do ich następców, wmurowanego 2 I 2006 w butelce w jeden z filarów [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]], zawierającego opis współczesnego miasta oraz klauzulę zakazującą otwarcia go przed 1 I 2106. List stanowił reperkusję odnalezienia w tym kościele 14 XII 2005 zamkniętego w butelce przesłania mistrza ślusarskiego Paula Clopatta z 20 VIII 1909. <br/><br/>
W 2012 wystąpił w fabularyzowanym dokumencie ''Johannes Hevelius Dantiscanus'' autorstwa [[JUSZCZAKIEWICZ MICHAŁ, aktor, scenarzysta, reżyser | Michała Juszczakiewicza]], gdzie wcielił się w postać [[BONIFACIO D’ORIA, bibliofil, fundator Biblioteki Rady Miejskiej | Giovanni Bernardino Bonifacio d’Oria]], fundatora [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | Biblioteki Rady Miejskiej]]. Współautor scenariusza i autor fotosów do pierwszego pełnometrażowego filmu dokumentalnego o dziejach Żydów w Gdańsku na przestrzeni ostatnich wieków ''W cieniu Wielkiej Synagogi'' (2013). <br/><br/>
W latach 2009–2014 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]]. W 2021 uzyskał stopień naukowy doktora (Wydział Filologiczny [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]], promotor prof. [[CIECHOWICZ JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Jan Ciechowicz]] i prof. Małgorzata Jarmułowicz) na podstawie monografii ''Teatr żydowski w Gdańsku 1876-1968'' (druk: Gdańsk 2022).<br/><br/>
W 1998 laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (wspólnie z [[FORTUNA GRZEGORZ, redaktor, wydawca | Grzegorzem Fortuną]] za kwartalnik „Był sobie Gdańsk”), w latach 2004 i 2005 Pomorskiej Nagrody Artystycznej, w 2006 Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]) i Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w dziedzinie prozy, w 2010 [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za całokształt twórczości. „Radiowa Osobowość Roku 2010” [[RADIO GDAŃSK | Radia Gdańsk]]. Za całokształt pracy literackiej otrzymał także w 2023 Pomorską Nagrodę Literacką „Wiatr od morza”. {{author: JANSZ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]