Tekst źródłowy strony MEINERTZ JOHANN, złotnik

{{web}}
[[File:Johann_Meinertz.JPG|thumb|Johann Meinertz, Cyborium (puszka eucharystyczna), około 1680-1690]]
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
'''JOHANN MEINERTZ''' (Meinert; Meinerts) (zm. 1709 Gdańsk), złotnik. Syn Nicolasa. W latach 1678–1679 był czeladnikiem w warsztacie [[SCHUBERT GOTTFRIED, złotnik| Gottfrieda Schuberta]]. Pracę mistrzowską wykonał 1680 u Adama Freymanna. 24 X 1680 otrzymał [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miejskie]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). W 1692 pełnił funkcję kompana w gdańskim [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu]] złotników, starszego cechu – w 1693. Naukę zawodu ukończyli u niego Johann Wiese (1696) i Gottfried Kamaß (1697). Żonaty był z była Lucią, córka złotnika Daniela Detloffa.  Od kwietnia 1703 na zasiłku cechowym w wysokości 1 florena tygodniowo.   <BR/><BR/>
Używał znaku warsztatowego z monogramem JM z kropką w polu w kształcie serca (dawniej mylnie wiązanego z Melcherem Jaske). W jego dorobku wyróżnia się ponad dwadzieścia kufli dekorowanych scenami z życia proroka Eliasza, alegoriami cnót oraz personifikacjami zmysłów. Ponadto srebra sakralne: kielich (Żarnowiec), puszki eucharystyczne ([[MUZEUM NARODOWE| Muzeum Narodowe]] w Gdańsku, Nowa Cerkiew), monstrancja (Lubieszewo), krzyż (Piaseczno), dzbany liturgiczne (Muzeum Narodowe w Gdańsku, dawniej Gnojewo). <BR/><BR/>
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]