Tekst źródłowy strony LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II

{{paper}}
[[File:Gmach szkoły Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 II Liceum Ogólnokształcące.JPG|thumb|Gmach szkoły im. Pestalozziego, lata 30. XX wieku. Od 1953 roku <br/> II Liceum Ogólnokształcące]]
[[File: Liceum_Ogólnokształcące_II.jpg | thumb| II Liceum Ogólnokształcące]]

'''II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE im. Władysława Pniewskiego''', pierwsza średnia szkoła ogólnokształcąca na Wybrzeżu, do której organizacji przystąpiły władze polskie po II wojnie światowej. Organizacji podjął się 15 IV 1945 [[RYNDUCH ZBIGNIEW,  nauczyciel w Gimnazjum Polskim, docent Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniew Rynduch]], który został też jej pierwszym dyrektorem. Państwowe Gimnazjum i Liceum we Wrzeszczu rozpoczęło zajęcia od 16 maja (jako drugie, po [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]]). Utworzyli je przedwojenni pedagodzy oraz działacze Polonii.<br/><br/>
Pierwszą siedzibą w 1945 był kompleks trzech budynków przy ul. Gołębiej, w dawnych pomieszczeniach szkół [[WILDESCHE MÄDCHENSCHULE, szkoła | Wildesche Höhere Mädchenschule i Staatliche Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen]]. 2 XII 1945 nastąpiło uroczyste poświęcenie szkoły i nadanie jej imienia [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW, nauczyciel w Gimnazjum Polskim  | Władysława Pniewskiego]], w nawiązaniu do tego patrona w 1946 zmieniono nazwę ulicy z Gołębiej na Pniewskiego. Uroczystość odbyła się w obecności m.in. wicewojewody Antoniego Gadomskiego i kuratora gdańskiego  Jana Młynarczyka, a także przedstawicieli partii politycznych i Wojska Polskiego. Po części oficjalnej zebrani goście, młodzież i rodzice obejrzeli program artystyczny, który uświetnili występami pianista Henryk Spychała oraz śpiewaczka Zofia Ścibor-Rylska. Sylwetkę patrona szkoły przedstawił archiwista i pedagog [[DRAGAN MARCIN, dyrektor Archiwum Państwowego, patron ulicy gdańskiej| Marcin Dragan]]. <br/><br/>
W pierwszym roku szkolnym (1945/1946) utworzono 22 klasy, w tym 15 klas gimnazjalnych i liceum oraz 7 klas semestralnych (tzw. ciągi skrócone – dla młodzieży, której edukację przerwała II wojna światowa), łącznie kształcąc 616 uczniów. Pierwszy egzamin dojrzałości przeprowadzono we wrześniu 1945 dla uczestników ciągów skróconych; była to jednocześnie pierwsza matura na Wybrzeżu po II wojnie światowej.<br/><br/>
W sierpniu 1953 zostało przeniesione z ul. Pniewskiego na ul. Pestalozziego 7/9 (do budynku przedwojennej [[SZKOŁA IM. PESTALOZZIEGO | Szkoły Pestalozziego]]) i połączone ze znajdującą się tu Szkołą Podstawową nr 17 w jednolitą szkołę jedenastoletnią Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W latach 70. XX wieku utworzono pierwsze klasy profilowane; wyraźnie doinwestowano infrastrukturę (między innymi urządzono wiele gabinetów oraz zagospodarowano teren wokół szkoły).<br/><br/>
Szkoła oferuje naukę także w klasie dwujęzycznej – z wykładowym językiem niemieckim (przy współpracy z [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulatem Niemiec w Gdańsku]]); uczestniczy w wymianach międzynarodowych w ramach programu Sokrates-Comenius. W rankingu „Perspektywy 2018” szkoła zajęła pod względem poziomu nauczania IV miejsce w Gdańsku.<br/><br/>
Od 1976 przyznawana jest coroczna nagroda im. dr. Władysława Pniewskiego dla najlepszego absolwenta szkoły, której fundatorem jest Komitet Rodzicielski. Do absolwentów należą między innymi [[BIELECKI JAN KRZYSZTOF, ekonomista, premier | Jan Krzysztof Bielecki]], [[DANIELEWICZ GABRIELA, dziennikarka, pisarka | Gabriela Danielewicz]], [[KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ, marszałek województwa pomorskiego | Jan Kozłowski]], [[WOŁEK TOMASZ, historyk, publicysta | Tomasz Wołek]], Piotr Świąc. Dyrektorem szkoły był między innymi [[NOCNY WALDEMAR, pedagog, pisarz, wiceprezydent Gdańska | Waldemar Nocny]]. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]