Tekst źródłowy strony MEER (BARTH) MŁ. WILLEM van der, rzeźbiarz, kamieniarz

{{web}}
[[File: Sala_Czerwona_kominek,_połowa_XIX_w..jpg |thumb| Kominek w Wielkiej Izbie Rady (Sali Czerwonej) Ratusza Głównego Miasta, [[SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog | Johann Carl Schultz]] (fragment), 1855–1868]]
[[File:Herb na kominku w Wielkiej Sali Rady Ratusza Głównego Miasta, 1913 .JPG|thumb|Kominek w Wielkiej Izbie Rady (Sali Czerwonej) Ratusza Głównego Miasta, 1913]]
[[File: Kominek_Sala_Czerwona,_1947.jpg  |thumb| Kominek w Sali Czerwonej Ratusza Głównego Miasta, 1947]]
[[File: Kominek_w_Sali_Czerwonej_2008.jpg |thumb| Kominek w Sali Czerwonej Ratusza Głównego Miasta, 2008]]
[[File: Kominek_w_Kamlarii.jpg |thumb| Kominek w [[KAMLARIA | Kamlarii]] w Ratuszu Głównego Miasta Gdańska, [[SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog | Johann Carl Schultz]], 1855–1868]]
[[File: Kominek_w_Kamlarii_1910.jpg |thumb| Kominek w Kamlarii, 1910]]
[[File: 1_Katownia_Willem_van_der_Meer.jpg |thumb|Medalion przy zachodnim wejściu do Katowni]]
[[File: 2_Katownia_Willem_van_der_Meer.jpg |thumb| Medalion przy zachodnim wejściu do Katowni]]

'''WILLEM VAN DER MEER (BARTH) MŁODSZY''' (1569? Gandawa – 1622 Gdańsk), rzeźbiarz, kamieniarz. Do Gdańska przybył wraz z ojcem, Willemem van der Meerem (Barthem) Starszym, tej samej profesji. Szkolił się zapewne w jego warsztacie. Z braku świadectwa urodzenia po śmierci ojca miał trudności z uzyskaniem [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwa Gdańska]]. Rada Miejska zgodziła się ostatecznie, że wystarczy świadectwo matki i przyznała mu obywatelstwo 14 XII 1585. Jeżeli przyjmowana data urodzenia jest słuszna, to miał wówczas 16 lat! Po spełnieniu wymogów w 1586 został mistrzem cechu murarzy, kamieniarzy i rzeźbiarzy. Angażował się również w sprowadzanie do Gdańska kamienia, głównie z Gotlandii, starał się przy tym utrudniać handel nim w Gdańsku osobom spoza miasta, do czego jako mistrz cechowy miał prawo, np. w 1592 objął aresztem transport flizów kamiennych jednego ze swych głównych konkurentów, elbląskiego mistrza Willema Mertensa, także zajmującym się handlem kamieniem na dużą skalę.<br/><br/> 
Od 1593 pracował nad dwoma kominkami w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]]. W 1594 dostarczył do Gdańska trzy transporty kamienia gotlandzkiego. W czerwcu 1600 został wysłany na Gotlandię po wapień i piaskowiec na budowę [[WIELKA ZBROJOWNIA | Wielkiej Zbrojowni]], zapewniając większość potrzebnego kamienia. Według rachunku z 26 VIII 1602 zakupił łącznie ponad 4532 stopy kamienia na całość budowy w jej zasadniczym zrębie. W grudniu 1602 werbował dobrych czeladników w Lubece. W latach 1602–1605 prowadził prace kamieniarskie i rzeźbiarskie na zachodniej fasadzie Wielkiej Zbrojowni. W 1604 zwracał się gdańskiej Rady Miejskiej o wielkie obywatelstwo miasto i zgodę na uprawianie handlu, co mogło się przyczynić do późniejszego odstąpienia od dalszych prac przy Zbrojowni. Dalej też zarabiał sprowadzając i dostarczając materiał kamieniarski z Gotlandii kolegom cechowym, na co między innymi w 1610 uzyskał zgodę Rady Miejskiej. <br/><br/>
Udokumentowane dzieła (potwierdzone rachunkami): 1/ kominek w Wielkiej Izbie Rady (Sali Czerwonej) Ratusza Głównego Miasta: potwierdzeniem są płatności w latach 1593–1594; na kominku figuruje data 1593; 2/ kominek z datą 1594 w siedzibie [[KAMLARIA | Kamlarii]] w tym samym ratuszu (zachowany do 1945); 3/ zespół kamieniarki i rzeźb zachodniej fasady Wielkiej Zbrojowni z lat 1602–1605 (Bartetzky dodaje do tego portale fasady wschodniej, na co jednak brak potwierdzenia); 4/ zamówione przez szwedzką Radę i króla Zygmunta III Wazę epitafium Jana III Wazy (1593–1594), za które otrzymał 1585 talarów; 5/ kamieniarka i rzeźby szczytów [[KATOWNIA | Katowni]] 1596–1597; pierwsza z dat to przyjmowany obecnie rok rozpoczęcia budowy (dawniej podawano 1594), druga to otrzymanie zapłatę za całość prac, obejmujących także kamieniarkę w pozostałych częściach Przedbramia; 6/ prace dla pałacu kasztelana brzeskiego Bartłomieja Tylickiego w Tyliczu, o które w 1605 toczył się spór. Domniemanym dziełem był kominek w domu Kleinowów przy ul. Św. Ducha 18 (ul. Wigilijna) w Elblągu, w XIX w. przeniesiony do Koblencji.<br/><br/>
Na przydzielonej działce w pobliżu [[BRAMA WYŻYNNA | Bramy Wyżynnej]], przy wale (od strony obecnego [[TARG WĘGLOWY | Targu Węglowego]]), wybudował dom z warsztatem i budami kamieniarskim, wycenianymi po jego śmierci łącznie na 2469 grzywien. Od około 1585 żonaty był z Anną, najpewniej bezdzietny. Zmarł w sierpniu 1622 (nie, jak się niekiedy przyjmuje, w 1621), świadczy o tym zarządzona przez Radę Miejską eksmisja, na którą 5 IX 1622 wdowa wniosła odwołanie. Po drugim odwołaniu (8 listopada) i wycenie nieruchomości musiała się wyprowadzić, za co otrzymała odszkodowanie. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
Bartetzky Arnold, ''Das Große Zeughaus in Danzig'', Stuttgart 2000.<br/> 
Cuny Georg, ''Danzigs Kunst und Kultur'', Danzig 1910.<br/>
Tylicki Jacek, ''Meer van der czyli Barth'', Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego t. 3, Gdańsk 1997.