Tekst źródłowy strony URSINUS BENIAMIN, pastor

{{web}}
[[File: Beniamin_Ursinus.jpg |thumb| Płyta nagrobna Beniamina Ursinusa w kościele św. Piotra i Pawła]]

'''BENIAMIN URSINUS von BAER''' (Ursin von Bär) (1615 Leszno – 22 IV 1657 Gdańsk), pastor (drugi) [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościoła św. Piotra i Pawła]] w Gdańsku. Pochodził z rodziny duchownych, unitarianin ([[ARIANIE | arianin]]), później kalwinista. Prawnuk Caspara Beer (zm. 1555), który około 1528 zlatynizował nazwisko. Wnuk Zachariasa Ursinusa (18 VII 1534 Wrocław – 6 III 1583 Neustadt an der Haardt (obecnie Neustadt an der Weinstraße, Nadrenia–Palatynat)), studenta Filipa Melanchtona w Wittenberdze, profesora teologii w Heidlebergu, patrona założonego w 1867 przez kalwińskich imigrantów z Niemiec w Pensylwanii Ursinus College. Syn Davida (1588–1644), pastora w Gollmitz (Gołanice pow. Leszno), potem koadiutora w Lesznie, od 1625 kaznodziei dworskiego na zamku Carolath (Siedlisko powiat Nowa Sól) i pastora w Laßwitz (Lasocice pow. Leszno). Stryjeczny bratanek Beniamina Ursinusa (Beer; 15 VII 1587 Sprottau (Szprotawa) – 27 IX 1622 Frankfurt nad Odrą), matematyka i astronoma, współpracującego z Johannesem Keplerem przy obliczeniach tablic rudolfińskich i z Johnem Napierem przy tablicach logarytmicznych.<br/><br/>
Konrektor i konsenior unitarian w Lesznie. Uczestnik synodu unitarian w Lesznie 18 X 1647. W Gdańsku od 14 II 1648 diakon w kościele św. Piotra i Pawła, wprowadzony na urząd przez pastora [[NICLAS ALBERT, pastor kościoła św. Piotra i Pawła | Alberta Niclasa]], pod warunkami uzgodnionymi wcześniej między ariańskim konwentem seniorów w Lesznie a gdańską Radą Miejską, m.in. ufundowania stypendium dla jednego ariańskiego alumna, by mógł się dalej kształcić na kalwińskiej uczelni oraz zezwolenia na uczestnictwo temuż w obradach synodów ariańskich tak często jak to będzie potrzebne. Był pierwszym, który z tej umowy korzystał. Od 29 VI 1650 drugi pastor kościoła św. Piotra i Pawła. Po zniszczeniu Leszna 29 IV 1656 przez wojska króla Jana Kazimierza za wydanie miasta Szwedom przez większość protestancką, przekazał tamtejszej gminie zebrane wśród swoich parafian 3000 talarów na odbudowę miasta. <br/><br/>
Od 1643 żonaty z Elisabeth z domu Titius z Torunia. Ojciec Benjamina Ursinusa von Bär (12 II 1646 Leszno – 23 XII 1720 Berlin), absolwenta gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], od 1663 studenta teologii w Heidelbergu, od 1667 kaznodziei gminy kalwińskiej w Kolonii, od 1670 kaznodziei, od 1700 nadkaznodziei dworu elektorskiego i katedry w Berlinie, pod koniec tego roku biskup. 18 I 1701 namaścił elektora brandenburskiego Fryderyka III Hohenzollerna na króla Prus (Fryderyk I), który w 1705 obdarował go herbem szlacheckim. Dwukrotnie żonaty, miał 18 dzieci.<br/><br/>
Pochowany 26 IV 1657 w kościele św. Piotra i Pawła pod płytą nagrobną nr 20. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
Bickerich Wolfgang, ''Des Comenius Aufträge in Danzig 1641 und die Verbindung der Unität mit den Reformierten in Danzig'', Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 55, 1913, s. 125–148.<br/>
Rhesa Ludwig, ''Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…'', Königsberg 1834, s. 79.<br/>
Weichbrodt Dorothea, ''Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert'', Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd.1, 21.