Tekst źródłowy strony KASPRZEWSKI WITOLD, ekonomista, przewodnik turystyczny

{{web}}
[[File: Witold_Kasprzewski.JPG |thumb| Witold Kasprzewski, portret Anny Wędzińskiej w Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku  przy ul. Ogarnej ([[BRAMA KROWIA | Brama Krowia]])]]
'''WITOLD KASPRZEWSKI''' (31 I 1922 Michałowo koło Brodnicy – 4 I 2002 Gdańsk), ekonomista, przewodnik turystyczny, filatelista. Syn Władysława i Heleny z domu Witt. W czasie II wojny światowej przebywał z rodzicami w Grójcu koło Warszawy, od lipca 1945 mieszkał w Gdańsku. W 1952 ukończył zaocznie Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie, w 1967 absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, magister ekonomii. W latach 1957–1964 kierownik działu i zastępca dyrektora w [[UNIMOR | Gdańskich Zakładach Radiowych T-18 w Gdańsku („Unimor”)]], w 1964–1968 dyrektor Zakładów Mechaniki Precyzyjnej w Gdańsku-[[OLIWA |Oliwie]]. Od 1968 do 1987 pełnomocnik dyrektora Biura Projektowo-Technologicznego „Techmaprojekt“ w Gdańsku. Od 1987 na emeryturze. <br/><br/>
Od stycznia 1954 członek Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK). W 1955 ukończył kurs przewodnicki po Trójmieście i został członkiem [[KOŁO PRZEWODNIKÓW MIEJSKICH I TERENOWYCH IM. FRANCISZKA MAMUSZKI | Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki przy Oddziale Gdańskim PTTK]]. W 1955–1956 sekretarz Zarządu Koła, w 1955–1965 wiceprzewodniczący Zarządu Koła. W 1955 członek Komisji Rewizyjnej Oddziału Gdańskiego PTTK. W latach 1965–1972 i 1981–1989 prezes Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1972–1974 członek Prezydium Zarządu Oddziału PTTK w Gdańsku, w 1977–1981 członek Zarządu Oddziału Gdańskiego. W latach 1972–1974  prezes Zarządu Okręgu PTTK w Gdańsku, w 1974–1976 członek Zarządu Okręgu. Od 1961 do 1963 przewodniczący Okręgowej Komisji Przewodnickiej PTTK w Gdańsku. W latach 1981–1989 wiceprezes Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Gdańsku. W 1956–1965 członek prezydium Komisji Przewodnickiej przy Zarządzie Głównym (ZG) PTTK w Warszawie. W latach 1968–1972 i 1981–1985 członek ZG PTTK (1968–1972 członek Komisji Planu i Budżetu, Komisji Przewodnickiej, w 1981–1985 członek Rady Ekonomicznej). W latach 1968–1974 członek kolegium redakcyjnego kwartalnika [[JANTAROWE SZLAKI | „Jantarowe Szlaki”]].  Od 17 V 1989 prezes honorowy Oddziału Gdańskiego PTTK, od 14 IX 2001 członek honorowy PTTK. <br/><br/>
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem 40-lecia PRL (1986), Medalem „Za zasługi dla Marynarki Wojennej“, Medalem 50-lecia PTTK,  Medalem 30-lecia Sportu i Turystyki Województwa Gdańskiego, Medalem 1000-lecia Gdańska, Medalem Stulecia Turystyki Polskiej, odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1964), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1971), „Zasłużony Działacz Turystyki“ (1969), srebrną (1967) i złotą (1969) odznaką PTTK, odznaką Ruchu Przyjaciół Harcerstwa, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, złotą odznaką „Za opiekę nad zabytkami“ (1978). <br/><br/>
Od 1947 żonaty był z Łucją z domu Góral (23 X 1921 – 2 V 1972), ojciec Wiesławy Kasprzewskiej-Charkin (26 IX 1949 Gdańsk – 3 III 2023 Gdańsk), żony [[CHARKIN WOJCIECH, dziennikarz, działacz opozycji antykomunistycznej | Wojciecha Charkina]]. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: SR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
Źródła: <br/>
Archiwum Regionalnej Pracowni Krajoznawczej PTTK w Gdańsku, nr syg. VI 1795, Ankieta Zasłużonego Działacza PTTK. <br/>
PTTK Oddział Gdański, Kartoteka przewodnika Koła Przewodników Miejskich i Terenowych im. Franciszka Mamuszki. <br/>
Kasprzewski Witold, ''Wspomnienie'', „Gościniec“, Kwartalnik PTTK, nr 3, 2001.<br/>
Literatura: <br/>
„Dziennik Bałtycki“ z 7 I 2002 (nekrolog). <br/>
Kozłowski Edwin Franciszek, ''Witold Kasprzewski'', w: ''Żyli i działali wśród nas. Biografie zmarłych działaczy PTTK Województwa Pomorskiego'', t. 5, Sopot 2011,  s. 12-14. <br/>
Litwińczuk Grzegorz, Klamann Edward, ''Saga o przewodnikach gdańskich'' (kopia rękopisu w zbiorach autora).