Tekst źródłowy strony BACHMANN-ACKERMANN DOROTHEA LUDOLPHINA, śpiewaczka, aktorka

{{web}}
[[File:Bachmann-Ackermann.jpg|thumb|Portret sylwetowy Dorothei Ludolphiny Bachmann-Ackermann ze zbiorów [[HINGELBERG FRIEDRICH THEODOR, lekarz, radny | Friedricha Theodora Hingelberga]]]]
[[File:Dorothea_Ludolphina_Bachmann-Ackermann_JMM.jpg|thumb|Afisz pierwszego przedstawienia ''Czarodziejskiego fletu'' Wolfganga Amadeusza Mozarta 19 X 1794, w którym wystąpili między innymi: Dorothea Ludolphina Bachmann-Ackermann jako Królowa Nocy, jej mąż [[ACKERMANN CARL DAVID, śpiewak operowy| Carl David Ackermann]] jako Mówca, jej bracia [[BACHMANN JEAN PETER HEINRICH, śpiewak, aktor, dyrektor teatru| Jean Peter Heinrich Bachmann]] jako Tamino i Johann Carl Peter Bachmann jako Monostatos, oraz żona Jeana Bachmanna Friederike Schuch-Bachmann jako Trzecia Dama]]

'''DOROTHEA LUDOLPHINA BACHMANN-ACKERMANN''' (około 1759 Rheinsberg, Brandenburgia – 12 I 1810 Gdańsk), śpiewaczka operowa o głosie sopranowym, aktorka. W 1782 zaangażowana razem z braćmi [[BACHMANN JEAN PETER HEINRICH, śpiewak, aktor, dyrektor teatru | Jeanem Peterem Heinrichem]] i Johannem Carlem Wilhelmem Bachmannem (4 V 1769 Rheinsberg, Brandenburgia – po 1817) do towarzystwa teatralnego prowadzonego przez Johanne Karoline Schuch (Schuchische Gesellschaft Deutscher Schauspieler; zob. [[TEATR DO KOŃCA XVIII WIEKU | Teatr do końca XVIII wieku]]. Teatr zawodowy). W tym samym roku wyszła za mąż za śpiewaka i aktora [[ACKERMANN CARL DAVID, śpiewak operowy | Carla Davida Ackermanna]].<br/><br/>
Występowała w operach, między innymi Johanna Adama Hillera (''Die Liebe auf dem Lande''), Carla Dittersa von Dittersdorffa (''Doktor und Apotheker''), Vicente Martína y Solera (''Lilla, oder Schönheit und Tugend''), Giovanniego Paisiella (''Cyrulik sewilski''), Nicolasa-Marie Dalayraca (''Nina, oder Wahnsinn aus Liebe''), André Grétry’ego (''Der Zauberspiegel''), Pierre’a Monsigny’ego (''Piękna Arsena''), Niccolò Picciniego (''Czekina albo Cnotliwa panienka''), Georga Antona Bendy (''Romeo i Julia'', ''Jarmark''), Friedricha Ludwiga Bendy (''Cyrulik sewilski''), Wolfganga Amadeusza Mozarta (''Uprowadzenie z Seraju'', ''Czarodziejski flet'', ''Don Giovanni''), Giuseppe Sartiego (''Im Trüben ist gut fischen''), Antonio Salieriego (''Axur, król Ormus''), oraz w sztukach, między innymi Williama Shakespeare’a (''Poskromienie złośnicy'', ''Ryszard III''), Richarda Brinsleya Sheridana (''Szkoła obmowy''), Pierre’a Beaumarchais’go (''Szalony dzień, czyli Wesele Figara''), Friedricha Schillera (''Intryga i miłość'', ''Sprzysiężenie Fieska w Genui''), Carla Gozziego (''Szczęśliwi żebracy'').<br/><br/>
Po raz ostatni wystąpiła na scenie 13 XII 1800 w Gdańsku. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]