Tekst źródłowy strony WILLA ALBERTA FORSTERA

{{web}}
[[File: 8_Willa_Alberta_Forstera.jpg |thumb| Była willa Alberta Forstera, 2023]]
[[File: 9_Willa_Alberta_Forstera.jpg |thumb| Była willa Alberta Forstera, 2023]]
[[File: 1_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 2_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 3_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 4_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 5_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 6_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
[[File: 7_Willa_Alberta_Forstera.jpg | thumb|  Willa Alberta Forstera, 1940]]
'''WILLA [[FORSTER ALBERT MARIA, gauleiter Gdańska | ALBERTA FORSTERA]]''', Eichenalle 1 (ul. Dębinki; [[ANIOŁKI | Aniołki]]). Po uzyskaniu pewności, że osiądzie w Gdańsku na dłużej, Albert Forster postanowił wybudować dom w dogodnej lokalizacji, w willowej części Wrzeszcza (obecnie [[ANIOŁKI | Aniołki]]). Wybór padła na działkę przy Eichenallee 1 (ul. Dębinki), z dawną willą z 1900 Maxa Hartmanna (1862–1919), przed wybuchem wojny zajmowanej przez szkołę żydowską Ruth Rosenbaum (zob. więcej [[CEGIELNIA SUCHANINO | cegielnia Suchanino]]). Budynki rozebrano, budowę nowej willi rozpoczęto jesienią 1939. Projekt sporządził Otto Schröder, prace prowadziła firma budowlana teścia Forstera, Carl Deetza. <br/><br/>
Budowa przebiegały sprawnie, pomimo obowiązujących ograniczeń dotyczących oszczędności materiałów budowlanych, obejmujących szczególnie zużycie żelaza w rurach zasilających i ogrzewaniu. Ukończono ją w 1940. Wbrew przepisom, ale zgodnie z wolą inwestora, budynek nie stanął w linii zabudowy, lecz w głębi działki. Do rezydencji prowadził podjazd, przy którym stanął budynek portierni połączonej z garażem. Jednopiętrowy, podpiwniczony dom na rzucie prostokąta otoczony został rozległym ogrodem. W piwnicy i na poddaszu znalazły się pomieszczenia gospodarcze. Na parterze ulokowano pokoje reprezentacyjne, wśród nich salon, z którego wchodziło się do ogrodu zimowego. Na piętrze urządzono pokoje prywatne, w tym osobne i urządzone w odmiennych stylach przestronne sypialnie dla pani i pana domu. <br/><br/>
Po 1945 willę włączono w kompleks gdańskiej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej]]. Od 1946 miał tu siedzibę Zakład Higieny, od 1952 Poliklinika Chirurgii Stomatologicznej. Ulokowanie w głębi działki sprawiło, że willa jest niewidoczna z linii ulicy, zasłania ją wybudowany w 1968 budynek Biblioteka GUMED-u. W miejscu ogrodu wybudowano gmachy Collegium Biomedicum, Biblioteki Głównej, Studium Praktycznej Nauki, Języków Obcych i parkingi. {{author: KL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum Państwowe Gdańsk, 15/396: Państwowy Urząd Policji Budowlanej w Gdańsku.<br/>
Limon Jerzy, ''Szpital, cegielnia i ślimaki czyli historia wyrobiska cegielni w dzielnicy Aniołki w latach 1900-1945, na którym znajduje się obecnie Gdański Uniwersytet Medyczny oraz Uniwersyteckie Centrum Kliniczne'', Gazeta GUMed, 5, 2021, s. 55-58.