Tekst źródłowy strony JERSZOW GENNADIJ, artysta–rzeźbiarz

{{web}}
[[File:  Giennadij_Jerszow.jpg |thumb| Giennadij Jerszow (przy mikrofonie), 2012]]
[[File:2_Pomnik_Krzysztofa_Celesyna_Mrongowiusza.jpg|thumb|Pomnik Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza z 2009]]
[[File:Jan Paweł II Zaspa.JPG|thumb|Pomnik (2014) w miejscu, w którym Jan Paweł II odprawił mszę na Zaspie 12 VI 1987]]
[[File:Pomnik_św._Włodzimierza.JPG|thumb|Pomnik św. Włodzimierza z 2015]]



'''GENNADIJ JERSZOW''' (Giennadij Jerszow, Геннадій Олексійович Єршов) (ur. 12 VII 1967 Czernihów (Ukraina)), artysta–rzeźbiarz, jubiler, fotografik, pedagog. Syn Ołeksija, lekarza i Walentyny, pochodzącej z Gdańska polskiej artystki-plastyka. Brat Dmitrija. W latach szkolnych (1974–1982) uprawiał gimnastykę i judo, jednocześnie kończąc klasę gitary basowej w trzyletniej szkole muzycznej. Ukończył Bazowe Liceum Medyczne (1982–1986) w Czernihowie, zdobywając dyplom felczera. Pracując w zawodzie rozpoczął karierę artystyczną, rzeźbiąc w drewnie i tworząc biżuterię, brał udział w regionalnych wystawach. W latach 1986–1988 uczył się rzeźby i rysunku u Georgija Husida w Kijowie. <br/><br/>
Od 1988 studiował w Lwowskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej u prof. Emanuila Myśko, praktyczne doświadczenie w tworzeniu dzieł monumentalnych zdobywał pracując u Anatolija Galiana. Od 1991 studiował na Wydziale Rzeźby w Ukraińskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Wasyla Borodaja i akademika Walerego Szwecowa. Studia ukończył w 1995, pracą dyplomową było wykonanie pomnika „Świętego Księcia Michaiła i Bojara Fedora” w kościele św. Michaiła i Fedora w Czernihowie. <br/><br/>
W 1995 założył pierwszą na Ukrainie prywatną firmę „GaleriaFART”, zajmującą się budową pomników. W latach 1996–1999 odbył staż asystencki i studia doktoranckie w Narodowej Akademii Sztuk Wizualnych i Architektury w Kijowie, zakończone dysertacją doktorską ''Odnowienie świadomości narodowej zasobami rzeźby monumentalnej''. W latach 1999–2000 był starszym wykładowcą na Wydziale Sztuk Pięknych Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Czernihowie. <br/><br/>
W 2000, jako repatriant, uzyskał polskie obywatelstwo, od 2001 wraz z rodziną zamieszkał w Gdańsku. Od 2001 prowadzi tu własną pracownię rzeźby, w latach  2003–2004 był nauczycielem rzeźby i metaloplastyki w Zespole Szkół Plastycznych w Gdyni–Orłowie. <br/><br/>
Pracuje w stylu realistycznym, tworzy rzeźbiarskie portrety (głowy i popiersia) i niewielkie figurki artystów i naukowców, postaci życia religijnego i polityków, między innymi prezydenta RP [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha Wałęsy]] (2013, eksponowany w pracowni w Gdańsku), papieża Jana Pawła II (2014, w siedzibie Radia Maryja w Toruniu), patriarchy Ukrainy Filareta, protestanckiego pastora Romana Jana Pawlasa (2008, Tomaszów Mazowiecki), Stanisława Moniuszki (2007, w gdańskiej [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki]], Fryderyka Chopina (2007, w foyer [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Polskiej Filharmonii Bałtyckiej]] w Gdańsku), gruzińskiego reżysera Gurama Petriaszwiliego, angielskiego piosenkarza i kompozytora Kena Hensleya (lidera zespołu Uriah Heep; 2014, w domu muzyka w Alicante (Hiszpania)), [[CEYNOWA ANDRZEJ, rektor Uniwersytetu Gdańskiego | Andrzeja Ceynowy]] (2009, Gdańsk), Bronisławy i Wacława Niżyńskich w Teatrze Wielkim w Warszawie (2012), artystów: Ewhena Karasa, Wlada Dimwona, Juri Oliszkewycza (USA), kobiet „Olga”, „Barbara”, „Anastasia”, a także swoich dzieci „Wanda” i „Ostap” (2004, Gdańsk). <br/><br/>
Tworząc monumentalne rzeźby religijne współpracuje z kościołami: katolickim, greckokatolickim, prawosławnym i protestanckim. Używa brązu, ceramiki, srebra. Stworzył program utrwalenia postaci i wydarzeń historycznych z XVII–XVIII wieku oraz szereg projektów poświęconych bohaterom narodowym. Gipsowa figura Iwana Mazepy, odlana w brązie, była na Ukrainie pierwszym pomnikiem poświęconym temu hetmanowi (2009), stworzył pomnik „Pisarz” w 900-lecie zjazdu książąt Rusi Kijowskiej w Lubeczu (1997), pomnik Petro Prokopowycza koło Baturyna (2008), płaskorzeźbę św. Antoniego Pieczerskiego w Lubeczu (2011). <br/><br/>
Wystawiał między innymi w Soborze Świętych Borysa i Gleba w Czernihowie (1994, 2014), Domu Związku Artystów Plastyków Ukrainy w Kijowie (1997), Muzeum Historii Bukaresztu (Muzeul de Istorie şi Artă al Municipiului Bucureşti, 1998), Narodowym Banku Ukrainy w Kijowie (1998), [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum  Historycznym Miasta Gdańska]] (2004), Muzeum Diecezjalnym w Pelplinie (2005), Związku Polskich Artystów Plastyków w Gdańsku (2017). Uczestnik projektu trzech polskich i trzech ukraińskich artystów ''Wojna rozdała wszystkim role – jaka jest Twoja?'', prowadzonego pod patronatem Fundacji „Wspólnota Gdańska”, którego efektem był plener rzeźb wykonanych z buczyny z lasów dębogórskich, w których toczyły się radziecko-niemieckie walki w kwietniu 1945, prezentowany 14–15 X 2022 na terenach postoczniowych.<br/><br/>
W Gdańsku znajdują się wykonane przez niego: tablica [[DUTKIEWICZ EUGENIUSZ, pallotyn | ks. Eugeniusza Dutkiewicza]] na fasadzie budynku Hospicjum jego imienia (2003), stacje Drogi Krzyżowej w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (2006), [[POMNIK KRZYSZTOFA CELESTYNA MRONGOWIUSZA (kampus Uniwersytetu Gdańskiego) | pomnik Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza]] (2009), stacje Drogi Krzyżowej w [[KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO | kościele Podwyższenia Krzyż Świętego]] (2010), pomnik „Jeden drugiego brzemiona noście” w [[PARK IM. JANA PAWŁA II | Parku im. Jana Pawła II]] na Zaspie (2010), dystynktorium kanonickie Kapituły Kolegiackiej Staroszkockiej ([[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościół św. Ignacego]], 2011), [[POMNIK KSIĘDZA HENRYKA JANKOWSKIEGO | pomnik ks. Henryka Jankowskiego]] (2012), [[POMNIK ŚW. WŁODZIMIERZA, Stare Miasto | Pomnik Św. Włodzimierza]] (2015), [[POMNIK OFIAR STANU WOJENNEGO (Targ Rakowy) | Pomnik Ofiar Stanu Wojennego]] (2016). Autor projektu niezrealizowanego pomnika [[SCHOPENHAUER ARTHUR, filozof, patron gdańskiej ulicy | Arthura Schopenhauera]], wykonanego społecznie dla [[STOWARZYSZENIE „NASZ GDAŃSK” | Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk”]] (2014). <br/><br/>
Poza Gdańskiem znajdują się między innymi: pomnik „Pamięci Czarnobyla” w Czernihowie (1996), popiersie Tarasa Szewczenki w parku Herastrau w Bukareszcie (1998), popiersie Tarasa Szewczenki na Placu Uniwersytetu w Czernihowie (2006), stacje Drogi Krzyżowej w kościele św. Antoniego w Toruniu (2008), Krzyż Ofiar Wielkiego Głodu na Ukrainie w Warszawie (2009), fontanna „Róże” w Tarnobrzegu (2009), sarkofag biskupów pelplińskich w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pelplinie (2017). <br/><br/>
Członek Narodowego Związku Artystów Ukrainy (1995), Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk” (0d 2012). W 2014 założył razem z dziećmi „Fundację Atelier Jerszow”, która promuje artystów polskich i ukraińskich. <br/><br/>
Laureat prestiżowej nagrody w ogólnozwiązkowym konkursie dla artystów amatorów przyznawanej w Związku Radzieckim „Mały medal laureata” w Liwadii (1985), III nagrody w konkursie na pomnik [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]] w Gdańsku (2005), medalu honorowego prymasa Józefa Glempa „Pro Opere Politissima Arte Perfecto” (2010), odznaki honorowej „Złoty klejnot rodziny Mazepa”. <br/><br/>
Żonaty był z Heleną z domu Powidajło (1989–1990), ojciec zamieszkałego we Lwowie syna Filipa (ur. 1989), wielokrotnego mistrza Europy w kickboxingu), po raz drugi (1994–2014) z Olgą z domu Kajrod, ojciec Wandy (ur. 1995) i Ostapa (Eustafija; ur. 1998), po raz trzeci żonaty od 2022 z Anastasiją Spiciną. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]