Tekst źródłowy strony KAISMANN JOSEPH, cukiernik

{{web}}
[[File:Długa_22-30.png|thumb|Kamienica przy Langgasse 30 (ul. Długa) z cukiernią Josepha Kaismanna (czarny szyld z białymi literami), fot. [[FLOTTWELL EDUARD, fotograf | Eduard Flottwell]], 1859]]
[[File:Joseph_Kaismann.jpg|thumb|Kamienica przy Langgasse 30 (ul. Długa) z  cukiernią Josepha Kaismanna (czarny szyld z białymi literami), na podstawie rysunku (z fotografii) Juliusza Cieszkowskiego miedzioryt Jana Salomona Minheymera, 1866]]

'''JOSEPH KAISMANN''' (1804 Santa Maria im Münstertal, Szwajcaria – 2 X 1863 Gdańsk), cukiernik, jeden z kilku fachowców tej branży przybyłych do Gdańska po 1820 ze Szwajcarii. To oni wprowadzili dotychczas nieznane w Gdańsku rozwiązania produkcyjne i wyroby, jako pierwsi serwowali gościom lody. <br/><br/>

Do Gdańska przyjechał wraz z żoną przed 1830  już jako wyuczony cukiernik. W latach 1830–1854 prowadził cukiernię (Conditorei) „J. Kaismann & Companie”, przy Langgasse 393 (ul. Długa 28), na parterze kamienicy należącej najpierw do Carla Wilhelma Steffensa (1790–1861) ([[STEFFENS CARL GOTTLIEB, kupiec | Carl Gottlieb Steffens]]), od 1854 do jego syna Eugena Friedricha (1831–1905). W oficynie zainstalował piece i urządzenia do przygotowywania mas cukierniczych. W 1834 i 1842 odwiedzał rodzinną Szwajcarię, zatrzymując się po drodze między innymi w Monachium. <br/><br/>

W 1858 odkupił od stolarza Johanna Gottlieba Schäfera (1791–1863) kamienicę przy Langgasse 30 (ul. Długa), prawie na wprost [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA| Ratusza Głównego Miasta]] i przeniósł tam na parter swoją cukiernię. Podawał w niej torty, ciastka, zimne i gorące napoje: różne gatunki kawy, herbaty oraz modną wówczas gorącą czekoladę. Latem oferował także lody o różnym smaku. Do kamienicy należał też dom tylny przy Hundegasse 110 (ul. Ogarna). W jego zakładzie odbywało praktykę kilku znanych gdańskich cukierników, wśród nich w 1830 roku [[SEBASTIANI JOHANN, cukiernik | Johann Sebastiani]]. Reklamował się jako „Hoflieferant des Prinzen Friedrich Wilhelm” (dostawca księcia Fryderyka Wilhelma Hohenzollerna). <br/><br/>

Był żonaty z Anną Cathariną Largiadèr (Santa Maria im Münstertal, Szwajcaria – 1872), która jako wdowa do 1870 mieszkała w kamienicy przy Langgasse 30 z domem tylnym przy Hundegasse. Brak informacji o ich potomstwie. Kamienice przeszły około 1870 w posiadanie Moritza Süssmanna, który w miejsce cukierni urządził sklep z towarami przemysłowymi.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]