Tekst źródłowy strony FEYERABENDT, firma

{{paper}}
[[File:Daniel_Feyerabend.png|thumb|Daniel Feyerabendt]]
[[File:2_Feyerabend_firma.jpg|thumb|Targ Drzewny i firma Daniel Feyerabendt (biały dom po prawej), po 1904]]
[[File:2_Feyerabend.png|thumb|Siedziba firmy przy Holzmarkt 8 (Targ Drzewny), 1924]]
[[File:Feyerabend.jpg|thumb|Reklama firmy Feyerabendt z 1930]]

'''FEYERABENDT''', „Daniel Feyerabendt”, firma hurtowego handlu winem sprowadzanym statkami z Europy Zachodniej i zaopatrująca gdański handel detaliczny oraz lokale gastronomiczne, działająca w latach 1747–1945. Założona 7 IV 1747 przez kupca Beniamina Feyerabendta (1709–1783 Gdańsk), od 1770 działała w wynajmowanej [[BRAMA SZEROKA | Bramie Szerokiej]] przy Breitgasse 1935 (ul. Szeroka 134/135). Sklep połączony był zgodnie z ówczesnym obyczajem z lokalem prowadzącym jego wyszynk.<br/><br/>

Kolejnym właścicielem firmy był syn założyciela, Daniel (11 XII 1749 Gdańsk – 15 I 1829 Gdańsk), od którego imienia wzięła swą nazwę, współzałożyciel w 1822 [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], następnie jej członek. Udziały w firmie posiadali też jego bracia: Carl Friedrich (17 VII 1752 Gdańsk – 26 V 1813 Gdańsk), właściciel kamienicy przy Frauengasse 831 (ul. Mariacka 7), żonaty z Agathą Louisą Heleną Schmidt, oraz Johann Benjamin (8 IV 1748 Gdańsk – 17 IX 1830 Gdańsk), od 20 VI 1780 posiadający [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], właściciel kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 1000 (ul. św. Ducha 45/47). We wrześniu 1834, na czas wyjazdu z Gdańska Daniela Feyerabendta, prokurentem firmy był syn Johanna Benjamina, Johann Joseph (12 III 1783 Gdańsk – 15 XII 1843 Gdańsk), w 1818 właściciel sklepu z materiałami i towarami kolonialnymi (owoce, kakao, czekolada, arak, sery, rum) przy III Damm (ul. Grobla III 18), w 1831–1839 prowadzący biuro pisania podań przy Breitgasse 1917 (ul. Szeroka 126) i od października 1833 biuro handlowe przy tej ulicy nr 2, żonaty z Caroliną Wilhelminą.<br/><br/>
Po śmierci Daniela (żonatego z Anną Renatą Schmidt, z którą miał pięcioro synów i dwie córki, jedną z jego córek była Constantia Wilhelmina (9 XI 1786 – 23 VII 1831), żona [[HOHNFELDT ERNST ALBERT ALBRECHT, lekarz | Ernsta Ludwiga Hohenfeldta]]), następcą został jego syn Carl August (19 XI 1795 Gdańsk – 1 I 1868 Gdańsk), od 1829 członek Korporacji Kupców, w latach 1832–1834 i 1846–1848 członek [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], w 1854 właściciel kamienic przy Alter Ross 1 (ul. Grząska, skrzyżowanie z ul. Mariacką) i Breitgasse 113 (ul. Szeroka). W związku z pracami rozbiórkowymi Bramy Szerokiej w 1849 siedzibę firmy przeniesiono do zakupionej kamieniczki przy Holzmarkt 83 (Targ Drzewny 8), gdzie mieścił się jej kantor i sklep, a magazyn wina w piwnicach. Pod tym adresem działała do 1945. W 1864 sprzedano należące wcześniej do firmy nieruchomości przy Breitgasse 1 i 134/135 (ul. Szeroka).<br/><br/>
Syn Carla Augusta, Johann Daniel (ur. 9 IV 1832 Gdańsk), w listopadzie 1852 wyjechał do Altony (Hamburg); dalsze jego losy pozostały nieznane, w związku z czym po śmierci Carla Augusta właścicielami firmy zostali zięć (od 1871) poprzedniego właściciela, Edwin Friedrich Maximilian Lubatz (28 X 1828 Gdańsk – 6 II 1906 Gdańsk), mąż jego córki Lisetty (1834 Gdańsk – 13 III 1869 Gdańsk), od 1871 członek loży masońskiej Einigkeit ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), oraz Friedrich Karl Keller (27 IX 1840 Schladebach, Saksonia – 10 XII 1899 Gdańsk), który po odsprzedaży wspólnikowi swych udziałów, prowadził w 1878 sklep z winem, głównie portugalskim i reńskim, oraz z koniakami francuskimi przy Brotbänkengasse 10 (ul. Chlebnicka), a w 1892 przy Hundegasse 101 (ul. Ogarna).<br/><br/>
Siedziba firmy pozostała przy Holzmarkt (Targ Drzewny 8), utrzymana została także jej nazwa i charakter; w kwietniu 1897 obchodzono uroczyście 150-lecie jej istnienia. Spadkobiercą i kolejnym właścicielem firmy był Johannes Lubatz (lipiec 1866 Gdańsk – zmarł na zawał serca 22 XI 1915 Gdańsk), syn Edwina F.M. Lubatza i Lisetty Feyerabendt. Po jego śmierci kierownictwo przejęła wdowa Anna Lubatz z domu Hannmann, która 1 I 1923 na wspólników przyjęła Adolfa Thumanna i brata Hansa Hannmanna. Po jej śmierci 24 XII 1924 zostali oni jedynymi właścicielami firmy, prowadząc ją do marca 1945 pod dawną nazwą.  {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]