Tekst źródłowy strony BEHRENDT ANTON, proboszcz kościoła (katedry) Trójcy Świętej

{{web}}


'''ANTON BEHRENDT''' (16 I 1896 Klein-Zirkwitz bei Flatow (Mała Cerkwica koło Złotowa, pow. Sępólno) – 11 I 1968 Düsseldorf), proboszcz [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościoła (katedry) Trójcy Świętej]] w Gdańsku–[[OLIWA |Oliwie]]. Syn Augusta i Marii z domu Rengel, miał czternaścioro rodzeństwa. Uczeń gimnazjum w Pelplinie i Chojnicach (matura 1917). Studiował teologię w Würzburgu (1917–1918), Innsbrucku (1918–1919) i Rzymie (1919–1921), gdzie uzyskał doktorat z filozofii. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 VII 1923 w Innsbrucku. <br/><br/>
W latach 1924–1925 wikariusz w [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościele św. Franciszka]] w [[EMAUS |Emaus]], w 1925–1926 w kościele św. Marcina w Nowej Cerkwi (Neukirch), w 1926–1928 w kościele św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie (Neuteich), w 1928–1930 w kościele Bożego Ciała w Pręgowie (Prangenau), w 1930–1934 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JÓZEFA (Stare Miasto) | kościele św. Józefa]] w Gdańsku, w 1934–1935 w gdańskiej [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]]. W 1936–1938 kuratus (opiekun kościoła filialnego) w Kałdowie (Kalthof).<br/><br/>
W 1938 powołany przez bp. gdańskiego [[SPLETT CARL MARIA, biskup gdański | Carla Spletta]] na proboszcza (administratora) parafii katedralnej w Oliwie (objął urząd 1 lipca). Od 1 IV 1939, wraz z nowym oficjałem ks. Johannesem Maierem, ks. Johannem Jastakiem i ks. Clemensem Fedtke, członek zreformowanej diecezjalnej Rady Konsultorów. W czasie II wojny światowej wikariusz generalny diecezji gdańskiej. W początkach listopada 1939 nieoficjalnie odwiedził diecezję chełmińską, dzięki zebranym przez niego informacjom, przekazanym nuncjuszowi papieskiemu w Berlinie, bp. Carl Splett został 29 XI 1939 mianowany tymczasowym administratorem tej diecezji. <br/><br/>
W listopadzie 1945 wysiedlony do Niemiec, w latach 1946–1952 kapłan diecezji Rottenburg (Badenia–Wirtmebergia). Od 1952 proboszcz parafii św. Idy w Münster-Gremmendorf, gdzie stworzył „Centralę Gdańskich Katolików“, początkowo zbierając adresy wysiedlonych z Gdańska katolików, korespondując z nimi, organizując spotkania, z czasem także pielgrzymki. Swoim działaniem objął także Berlin Wschodni i Radziecką Strefę Okupacyjną (Sowjetische Besatzungszone, SBZ), gdzie liczbę wypędzonych gdańszczan szacowano w 1950 na 60 000 osób. W 1959 wydał pierwszy regularny numer kwartalnika „Heimatbrief“, pisma wysiedlonych z Gdańska katolików (ukazywało się nieregularnie od 1949). 3 V 1960 bp Carl Splett poświęcił wybudowany jego staraniem nowy kościół św. Idy. <br/><br/>
Po śmierci bp. Carla Spletta w 1964 mianowany przez papieża Pawła VI wizytatorem apostolskim gdańskich katolików w Niemczech i przeniesiony do Düsseldorfu, do dotychczasowego biura zmarłego biskupa. W 1966 odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RFN (Großes Verdienstkreuz der Bundesrepublik Deutschland). Zmarł nagle. Pochowany na Cmentarzu Południowym w Düsseldorfie (Düsseldorfer Südfriedhof). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
''Leksykon kapłanów wyświęconych w latach 1869–1945 pracujących w diecezji gdańskiej'', opracował Maciej Kwiecień, Gdańsk 2014. <br/>
Nitschke Wolfgang, ''Zum 50. Todestag von Visitator Anton Behrendt'', Adalbertus Forum, nr 52, 2017. <br/>
Samerski Stefan, ''Das Bistum Danzig in Lebensbildern. Ordinarien, Weihbischöfe, Generalvikare, apostolische Visitatoren 1922/25 bis 2000'', Münster 2003.<br/>
Wojciechowski Kacper, ''Parafia Mateusza Apostoła w Nowym Stawie 1945–2012. Zarys historyczno–statystyczny'', Nowy Staw 2013.