Tekst źródłowy strony SKUTNIK TADEUSZ, krytyk literacki, dziennikarz

{{paper}}
[[File: Skutnik_Tadeusz.jpg |thumb| Tadeusz Skutnik]]
 [[File: Tadeusz_Skutnik.jpg |thumb| Andrzej Drzycimski, Tadeusz Skutnik, Zapis rokowań gdańskich. Sierpień 1980, Editions Spotkania, Paryż 1986]]
'''TADEUSZ SKUTNIK''' (6 I 1947 Szczybały Orłowskie, pow. Giżycko – 1 VII 2011 Gdańsk), eseista, krytyk literacki, dziennikarz. W 1970  ukończył filologię polską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Debiutował na łamach prasy w 1970, w latach 1970–1976 pracował w [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA| Bibliotece Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk]], 1976–1981 redaktor w gdańskim oddziale Krajowej Agencji Wydawniczej. W grudniu 1981 na łamach [[GŁOS WYBRZEŻA, gazeta | „Głosu Wybrzeża”]] opublikował artykuł o „różowej burżuazji” z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR), który uznawał za jeden z najważniejszych swoich tekstów. Artykuł pt. ''Dlaczego tak, dlaczego nie'' opowiadał o motywach jego wystąpienia z PZPR. Członek [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] pozbawiony możliwości wykonywania zawodu. Zarabiał jako fachowiec od przeprowadzek i od zwalczania insektów, pracował w dziale wydawniczym [[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego]], pisywał w wydawanym poza cenzurą [[PODPUNKT | „Podpunkcie”]].<br/><br/>
Należał do zespołu redakcyjnego gazety „Punkty Mówione”, mającej swoją comiesięczną edycję w Duszpasterstwie Akademickim przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]]. 6 VI 1987 aresztowany z powodu transparentu „Pobłogosław gdańskich stoczniowców”, który umieścił na swoim bloku podczas wizyty [[PAPIEŻ JAN PAWEŁ II W GDAŃSKU | papieża Jana Pawła II]] na Zaspie; zwolniony po dwóch dniach po osobistej interwencji [[GOCŁOWSKI TADEUSZ | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] u gen. Czesława Kiszczaka. Transparent żona przekazała 30 III 2015 do archiwum [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]] (ECS).<br/><br/>
W 1989 jeden z inicjatorów powołania i do 1990 publicysta i  sekretarz redakcji [[TYGODNIK GDAŃSKI | „Tygodnika Gdańskiego”]], 1992–2007 (do emerytury w marcu 2007) w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]], redagował magazyn „Rejsy”, sekretarz redakcji. Autor tekstów w katalogach wystaw plastycznych (np. ''Pod kreską. Mariana Kołodzieja portret własny'', NCK 2005), redaktor albumu [[DRZYCIMSKI ANDRZEJ, dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej | Andrzeja Drzycimskiego]] i Stanisławy Górnikiewicz ''Wojna zaczęła się na Westerplatte'' (KAW, 1979), we współpracy z Andrzejem Drzycimskim dokumentacji strajkowej wydanej najpierw pt. ''Zapis rokowań gdańskich. Sierpień 1980'' (Paris 1986), w poszerzonej wersji jako ''Gdańsk Sierpień 80. – zapis rozmów'' (Paryż 1986, wyd. pol. Oficyna Wydawnicza AIDA, Gdańsk 1990) oraz ''Zapis wydarzeń. Gdańsk-Sierpień 1980'' (Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA, Warszawa 1999). Z [[DOBOSZ-KINASZEWSKA HENRYKA, reporterka | Henryką Dobosz]] autor publikacji ''Dojrzewanie'', przygotowanej na przyjazd Jana Pawła II do Gdańska w czerwcu 1987.<br/><br/> 
Przygotował między innymi wybór ''Myśli Josepha Conrada'' (1974), antologię poezji, poświęconą Josephowi Conradowi ''W imię Konrada. Joseph Conrad w poezji polskiej'' (1977), wydał tom szkiców ''Morze i myśl'' (1982), opracował antologię poezji religijnej Trójmiasta ''Tylko modlitwa ocaleje'' (1988). Pod pseudonimem Andrzej Tarnawa w 1986 wydał książkę ''Proces trwa – o procesach politycznych po 1945 roku''. Od początku (1990) aktywny współpracownik 
[[DUSZPASTERSTWO ŚRODOWISK TWÓRCZYCH ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ | Duszpasterstwa Środowisk Twórczych]] Diecezji Gdańskiej, animator, uczestnik i komentator wielu jego aktywności, od 2003 uczestnik i sprawozdawca gdańskiego [[AREOPAG | Areopagu]]. Pasjonat i wieloletni komentator Gdańskiego Festiwalu Tańca, któremu poświęcona była jego ostatnia relacja prasowa (24 VI 2011).<br/><br/>
Od 2004 autor niepowtarzalnych notek biograficznych prezentowanych dorocznie w Pomorskich Zaduszkach Artystycznych w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. Jak  mówił [[NIEDAŁTOWSKI KRZYSZTOF, ksiądz, duszpasterz środowisk twórczych| ks. Krzysztof Niedałtowski]] żegnając zmarłego 5 VII 2011 w ceremonii pogrzebowej, prowadzonej przez abp. Tadeusza Gocłowskiego na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]], stworzył niepowtarzalny gatunek literacki: ni to biografia, ni nekrolog czy klepsydra.<br/><br/>
W 2012 wyróżniony pośmiertnie [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Żonaty z Grażyną, ojciec Dominiki (ur. 1971) i Mateusza (ur. 1977). {{author: AF}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]