Tekst źródłowy strony RUDER-CLUB VICTORIA DANZIG E.V., klub wioślarski

{{web}}
[[File:Klub_siedziba.png|thumb|Pierwsza siedziba Ruder-Club Victoria Danzig E.V. w okolicach Mostu Krowiego]]
[[File:1_Ruder-Club_Victoria_Danzig_E._V..jpg|thumb|Siedziba Ruder-Club Victoria Danzig E.V. w okolicach Winterplatz (Targ Maślany) według [[HELLINGRATH BERTHOLD FRANZ, grafik, malarz rzeźbiarz| Bertholda Franza Hellingratha]]]]
[[File:2_Ruder-Club_Victoria_Danzig_E._V..jpg|thumb|Siedziba Ruder-Club Victoria Danzig E.V. na Ołowiance]]
[[File:Fritz_Schoenemann.png|thumb|Fritz Schoenemann przewodniczący klubu 1882–1895]]
[[File:Gustav_Corindt.png|thumb|Gustav Corindt przewodniczący klubu 1895–1903]]
[[File:Kuno_Quassowski.png|thumb|Kuno Quassowski przewodniczący klubu 1911]]
[[File:Erich_Karkutsch.png|thumb|Erich Karkutsch przewodniczący klubu 1912–1923]]
[[File:Rudolf_Momber.png|thumb|Rudolf Momber przewodniczący klubu 1923–1924]]
[[File:Hermann_Dähn.png|thumb|Hermann Dähn przewodniczący klubu 1924–1927]]
[[File:Arthur_Machtans.png|thumb|Arthur Machtans przewodniczący klubu 1928–1942]]


'''RUDER-CLUB VICTORIA DANZIG E.V.''' (Klub Wioślarski „Victoria” Gdańsk), utworzony 21 III 1880 jako trzeci klub wioślarki na wschodzie Niemiec (po Ruderverein „Nautilus” E.V. Elbing i Königsberger Ruder-Club). Komitet założycielski tworzyli [[UNRUH WILHELM ADOLF, kupiec | Wilhelm Adolf Unruh]], Rudolf Schulz, Gustaw Corindt, Carl Lange, Robert Herrmann, Franz Hartmann, Eduard Lepp, Francis Collas i Fritz Wieler. 20 VI 1880 na dwóch łodziach członkowie klubu wzięli udział w pierwszych regatach. W 1891 z Victorii Danzig odeszło kilku członków, zakładając kolejny gdański klub [[DANZIGER RUDERVEREIN, klub wioślarski | Danziger Ruderverein]]. W 1919 utworzono sekcję kobiecą (Ruder Club „Victoria” Frauenabteilung), przewodniczącą została Margarete Marckfeld, 1 I 1925 powstała zaś sekcja młodzieżowa [[JUNG-VICTORIA | Jung-Victoria]]. <br/><br/>
W 1905 klub liczył 80 członków aktywnych oraz 139 wspomagających, w 1930 dwóch członków honorowych, 135 czynnych, 223 wspomagających, 80 zamiejscowych. Flaga klubu przedstawiała błękitne skrzyżowane pasy na białym płacie, wyznaczające po przekątnej cztery pola, na których u góry i po bokach znajdowały się litery akronimu nazwy klubu, w dolnym polu zapisano rok założenia. <br/><br/>
Klubowe łodzie budowano w stoczniach w Hamburgu (Heidtmann) i w Berlinie (Rettig). W 1905 klub dysponował szesnastoma łodziami wiosłowymi, w 1930 na stanie było 30 jednostek pływających różnej wielkości (jedynek, dwójek, czwórek, ósemek ze sternikiem i bez). Pierwsze hangary dla łodzi i pomieszczenia klubowe znajdowały się nad Motławą, na południe od [[MOST KROWI | Mostu Krowiego]], początkowo na zapleczu posesji Ankerschmiedegasse 12/13 (ul. Kotwiczników), następnie na posesji, która stała się własnością klubu. W latach 1880–1890 w związku z rozwojem klubu i zwiększaniem liczby członków trzykrotnie dokonywano przebudowy i rozbudowy zaplecza: od małej szopy dla łodzi przez hangar dla sześciu łodzi z pomieszczeniem przebieralni dla wioślarzy (1884) aż do budowy w 1890 trzeciego budynku umiejscowionego na palach, półtora metra nad lustrem Motławy, w okolicach Winterplatz (Targ Maślany). Był to budynek piętrowy z charakterystyczną wieżyczką. Mieścił hangar dla łodzi, prysznice, przebieralnię i salę klubową. W 1919 zabezpieczono go przed zimowymi warunkami i założono ogrzewanie, w związku z czym nie było już potrzeby użytkowania innego lokalu klubowego w miesiącach zimowych. <br/><br/>
Do 1922 zanotowano tak duży napływ nowych członków, że pilna stała się potrzeba budowy nowej siedziby. Wieloletni członek klubu, Bucholz, udzielił klubowi nieoprocentowanej pożyczki znacznej sumy na trzy lata. Dzięki niemu oraz darowiznom innych członków 21 III 1925 roku otwarto nową siedzibę w północnej części Ołowianki, przy Am Kielgraben (1925–1927; późniejsze adresy tego miejsca to: w latach 1928–1932 Bleihof mit Kämpe 16, od 1933 Bleihof 3A, obecnie Ołowianka 3). W uroczystości otwarcia uczestniczyło około 200 osób. Budynek oprócz hangaru dla łodzi i warsztatu w przyziemiu mieścił na dwóch kolejnych piętrach między innymi salę spotkań klubowych, salę bilardową, bufet, garderobę z szafkami dla 72 mężczyzn, pokoje dla kobiet, prysznice z ciepłą wodą, pokoje trenerów. Zastosowano w nim centralne ogrzewanie. Spotkania klubowe odbywały się w piątki. Zachowany budynek jest współcześnie użytkowany przez sekcję kajakarską i smoczych łodzi MRKS (Morski Robotniczy Klub Sportowy). <br/><br/>
W pierwszych latach działalności klubu ojcem sukcesów sportowych był nauczyciel i trener wioślarstwa Jacob Merdes, od 23 VI 1897 jego członek honorowy. W latach 1887–1888 wioślarze klubu odnieśli cztery zwycięstwa w regatach organizowanych przez Preußischer Regatta-Verbandt (Pruski Związek Regatowy). Odbywały się one w Gdańsku w 1897, 1898 i 1889, w 1900 w Królewcu, następnie w Berlinie i Bydgoszczy. Największy sukces członkowie klubu odnieśli w 1897, wygrywając cztery spośród pięciu wyścigów, oraz w 1900 w Królewcu, gdzie zwyciężyli w trzech wyścigach (wszystkich, w których startowali). Ogółem w latach 1880–1930 wioślarze odnieśli 104 wygrane, największe osiągnięcia odnotowała czwórka ze sternikiem. Wioślarze klubu brali również udział w regatach organizowanych przez Polski Związek Towarzystw Wioślarskich, między innymi w 1934 w międzynarodowych regatach w Brdyujściu koło Bydgoszczy oraz w 1935 w VI Polskich Regatach Międzyklubowych w Gdańsku. W obu zawodach sukces odniosły załogi łączone złożone z członków klubu i Danziger Ruderverein (ósemki i czwórki). Regaty wewnątrzklubowe o puchar klubu organizowano corocznie dla wszystkich członków na zakończenie sportowego sezonu wioślarskiego. {{author: MSM}} <br/><br/>
{| class="tableGda" 
|- 
|+ Przewodniczący Ruder-Club Victoria Danzig E.V.
|-
! style="width: 100px" | Lata
! style="width: 200px" | Imię i nazwisko
|-
| style="vertical-align:top" | 1880
| style="vertical-align:top" | Robert Herrmann
|-
| style="vertical-align:top" | 1881
| style="vertical-align:top" | Carl Lange
|-
| style="vertical-align:top" | 1882 – 11 VII 1895
| style="vertical-align:top" | Fritz Schoenemann
|-
| style="vertical-align:top" | 1895–1903
| style="vertical-align:top" | Gustav Corindt
|-
| style="vertical-align:top" | 1904–1910
| style="vertical-align:top" | [[JANTZEN WILLY WALTER FRITZ, kupiec, armator | Willy Walter Jantzen]]
|-
| style="vertical-align:top" | 1911
| style="vertical-align:top" | Kuno Quassowski
|-
| style="vertical-align:top" | 1912–1923
| style="vertical-align:top" | Erich Karkutsch
|-
| style="vertical-align:top" | sierpień 1923 – 1924
| style="vertical-align:top" | Rudolf Momber
|-
| style="vertical-align:top" | 1924–1927
| style="vertical-align:top" | dr Hermann Dähn (zrezygnował po wyborze na burmistrza północnoniemieckiego miasta Barth)
|-
| style="vertical-align:top" | 1928–1942
| style="vertical-align:top" | Arthur Machtans
|-
| class="authorEgTab" | {{author: MSM}}
|} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]