Tekst źródłowy strony STRASBURGER HENRYK, komisarz RP w Gdańsku

{{paper}}
[[File:Henryk_Strasburger.jpg|thumb|Henryk Strasburger]]
[[File: Strasburger_Henryk.jpg |thumb| Przyjęcie u Komisarza Generalnego RP w Gdańsku Henryka Strasburgera (siedzi pierwszy z lewej), obok siedzą prezydent Senatu II Wolnego Miasta Gdańska [[SAHM HEINRICH FRIEDRICH WILHELM, nadburmistrz Gdańska, prezydent Senatu | Heinrich Sahm]], premier Rzeczpospolitej Polski Kazimierz Bartel i [[WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939 | Wysoki Komisarz Ligi Narodów]] w Gdańsku Adriaan van Hamel Joost, przy nim stoi prezes [[RADA PORTU I DRÓG WODNYCH W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Radzie Portu i Dróg Wodnych w Gdańsku]]  Hugens de Loes, 28 II 1929]]
'''HENRYK STRASBURGER''' (28 V 1887 Niemce w Zagłębiu Dąbrowskim – 2 V 1951 Londyn), polityk, [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisarz Generalny Rzeczpospolitej Polski w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG)]]. Studiował prawo i ekonomię na uniwersytecie w Berlinie, doktor prawa. Po powstaniu II Rzeczypospolitej Polskiej wiceminister przemysłu i handlu, w latach 1920–1921 członek polskiej delegacji na rokowania pokojowe w Rydze z Rosją Radziecką, w 1922 minister przemysłu i handlu w rządzie Władysława Sikorskiego, 1923–1924 wiceminister spraw zagranicznych. <br/><br/>
W latach 1924–1932 Komisarz Generalny RP w II WMG. Dążył do współpracy z gdańskimi kręgami gospodarczymi i politycznymi, ale był przeciwnikiem politycznych ustępstw. Propagował hasło: „Więcej gospodarki, mniej polityki”. Miał udział w doprowadzeniu do półtorarocznego ocieplenia stosunków polsko-gdańskich w okresie 1928–1929. Był przekonany o konieczności rozbudowy portu w Gdyni, jednak uważał, że błędem jest dyskryminowanie portu gdańskiego. Starał się pogłębić współpracę z Polonią gdańską, przeciwdziałać jej rozbiciu. Nie znajdując zrozumienia ani w kręgach gdańskich, ani wśród gdańskiej Polonii, złożył dymisję i 28 II 1932 opuścił Gdańsk. W 1937 opublikował pracę ''Sprawa Gdańska'', w której krytykował polską politykę wobec II WMG i która zdobyła duży rozgłos. <br/><br/>
W 1933–1939 był prezesem Lewiatana, największej polskiej organizacji kapitału prywatnego. W czasie II wojny światowej w rządzie na emigracji, między innymi minister skarbu (1939–1943) i minister do spraw Dalekiego Wschodu (1943–1944). W latach 1945–1949 ambasador Polski w Wielkiej Brytanii. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]