Tekst źródłowy strony PAWLAK ANTONI, poeta, publicysta

{{paper}}
[[File:Pawlak Antoni.JPG|thumb|Antoni Pawlak]]

'''ANTONI PAWLAK''' (ur. 4 VIII 1952 Sopot), poeta, publicysta. W 1972 ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcące]]. Związany z Duszpasterstwem Akademickim przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościele św. Mikołaja]], w 1972 skazany na półtora roku więzienia w zawieszeniu za kolportaż ulotek nawołujących do bojkotu wyborów do sejmu. W latach 1974–1975 studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim, 1975–1980 historię filozofii w Akademii Teologii Katolickiej. Od 1977 związany z opozycją demokratyczną. W okresie 1978–1980 w redakcji niezależnego pisma literackiego „Puls”. W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Współredaktor pisma literackiego „Naprzeciw”. Do 1990 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność”]]. W 1981 pracował w Komisji Kultury Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”, redaktor naczelny dwutygodnika „IKS – Informator Kulturalny Solidarności”, redaktor gazety „Głos Wolny” wydawanej podczas [[PIERWSZY KRAJOWY ZJAZD DELEGATÓW NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” (1981) | I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”]] w Gdańsku.<br/><br/>
Po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] internowany, do lipca 1983 przebywał w obozach dla internowanych w Białołęce, Jaworzu i Darłówku. W latach 1983–1989 pracował w katolickim miesięczniku „Powściągliwość i Praca” (między innymi 1987–1989 sekretarz redakcji). Współorganizował spotkania autorskie w Duszpasterstwie Środowisk Twórczych. W okresie 1989–1990 redaktor „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych”, 1989–1993 zatrudniony w „Gazecie Wyborczej” (początkowo w sekretariacie, w 1991–1993 kierownik działu kultury i dodatku „Gazeta o Książkach”), 1993–1997 początkowo w sekretariacie dziennika „Super Ekspress”, od 1994 kierownik magazynu „Super Ekspress – Weekend”. W latach 1997–2000 konsultant koncernów prasowych: norweskiego Orkla Media Magazines, Edipresse Polska, Prasa Bałtycka.<br/><br/>
W 1999 wrócił do Gdańska i do 2000 był redaktorem [[WIECZÓR WYBRZEŻA | „Wieczoru Wybrzeża”]], a w okresie 2000–2006 redaktorem naczelnym wydawnictwa [[TOWER PRESS | Tower Press]] oraz portalu internetowego port wydawniczy Literatura.net.pl. W latach 2002–2006 redaktor gazety literackiej [[MIGOTANIA | „Migotania, Przejaśnienia”]]. W 2006 doradca do spraw kultury prezydenta Gdańska, a od 2007 do 1 II 2017 rzecznik prasowy prezydenta Gdańska. <BR /><BR />
Debiutował jako poeta w 1973 w „Literach”. Wiersze, szkice, recenzje publikował w czasopismach gdańskich i ogólnopolskich. Wiersze były drukowane w kilkudziesięciu antologiach polskich i zagranicznych. Przed 1989 w oficjalnych wydawnictwach opublikował tomiki poezji ''Czynny całą dobę'' (1975), ''Jestem twoim powolnym mordercą'' (1976, arkusz poetycki, suplement do „Nowego Wyrazu”), ''Obudzimy się nagle w pędzących pociągach'' (1981); poza cenzurą: ''Czy jesteś gotów'' (1981), ''Brulion wojenny'' (1983), ''Cztery poematy'' (1983), ''Zmierzch i Grypsy'' (1984); po 1989: ''Długie noże, krótkie sukienki'' (1990), ''Kilka słów o strachu'' (1990), ''Nasze kobiety się starzeją'' (1995), ''Zmarli tak lubią podróże'' (1998), ''Akt personalny'' (1999), ''Strach w moich oczach jest głęboki jak studnia'' (2000). Szkice i felietony: ''Książeczka wojskowa'' (1981), z Marianem Terleckim: ''Portret wspólny'' (1981), ''Każdy z was jest Wałęsą'' (1984). Słuchowisko: ''Gdańsk. Dwa miasta – te same ulice''. Współautor (z Jarosławem Rybickim) scenariusza wystawy historycznej ''Drogi do wolności'' (w [[SALA BHP STOCZNI GDAŃSKIEJ | Sali BHP]] Stoczni Gdańskiej). Jego utwory były tłumaczone na języki: angielski, niemiecki, francuski, rosyjski, czeski, węgierski, flamandzki, duński.<br/><br/>
W 1979 pełnił funkcję prezesa Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim Związku Literatów Polskich; był współzałożycielem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989) i członkiem zarządu Oddziału Gdańsk (2002). Od 1985 należy do PEN Clubu. Był też członkiem Klubów Samorządnej Rzeczypospolitej (1981–1983), Towarzystwa „Powściągliwość i Praca” (1988–1989) i Ruchu Obywatelskiego – Akcja Demokratyczna (ROAD).
Odznaczony między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2009). Otrzymał między innymi Nagrodę Literacką Fundacji im. Kościelskich (1983), Nagrodę Artystyczną [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] (1999, 2004), [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE| Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]] (2002). Za tomik poetycki ''Ale bez rozgrzeszenia'' otrzymał Nagrodę Literacką 'Wiatr od Morza" za rok 2020 w kategorii najlepsza książka roku. {{author: LRB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]