Tekst źródłowy strony SIODELSKI ANDRZEJ, adiunkt Politechniki Gdańskiej, żeglarz

{{web}}

'''ANDRZEJ SIODELSKI''' (24 I 1943 Łyszkowice, powiat łowicki, województwo łódzkie – 5 VIII 2008 Warszawa), naukowiec energetyk, doktor inżynier [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), jachtowy kapitan żeglugi wielkiej, kapitan motorowodny. Syn Tadeusza (24 IV 1908 – 23 V 1980), z zawodu stolarza (jego autorstwa jest istniejąca i obecnie drewniana balustrada oddzielająca prezbiterium [[KOŚCIÓŁ ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU | kościoła św. Franciszka]] w Gdańsku–[[EMAUS |Emaus]]), i Jadwigi z domu Bissinger (25 II 1911 – 24 XI 1986), krawcowej. Brat Krystyny (ur. 1950 Gdańsk), zamężnej Weppe, ekonomistki, absolwentki [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. <br/><br/>
W Gdańsku z rodziną od 1946. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1956 rozpoczął naukę w Technikum Przemysłu Okrętowego, które ukończył w 1961, już po zmianie nazwy szkoły na [[CENTRUM KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO I USTAWICZNEGO NR 1 W GDAŃSKU| Technikum Mechaniczno-Elektryczne]]. W 1968 absolwent Wydziału Elektrycznego PG, magister inżynier elektryk. Po studiach podjął pracę w PKP, w latach 1969–2008 pracował na Wydziale Elektrycznym PG, od 1976 doktor (przewód tamże). Członek Senatu PG i Rady Wydziału Elektroenergetyki i Automatyki. Autor i współautor publikacji z elektrotechniki, odnawialnych źródeł energii, gospodarki cieplnej, energetyki wiatrowej.<br/><br/>
Przez wiele lat pływał na jachtach po Morzu Bałtyckim i Morzu Północnym, od 1959 żeglarz jachtowy, od 1963 sternik morski, od 1970 jachtowy kapitan żeglugi bałtyckiej (dowodził wówczas jachtem „Alf”), od 1990 jachtowy kapitan żeglugi wielkiej i kapitan motorowodny. Był instruktorem żeglarstwa oraz instruktorem motorowodnym w Okręgu Gdańskim Polskiego Związku Żeglarskiego. Po 1989 powoływany przez ministra resortowego na funkcję ławnika Orzekającej Izby Morskiej przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku z siedzibą w Gdyni. <br/><br/>
Od 1957 należał do Związku Harcerstwa Polskiego (ZHP), pełnił funkcję instruktora, należał do Wydziału Wychowania Morskiego w Chorągwi Gdańskiej ZHP. W latach 1959–1962 był drużynowym 5. Wodnej Drużyny Harcerzy w Hufcu ZHP w Gdańsku. Prowadził szkolenia żeglarskie dla Harcerskiego Ośrodka Morskiego w Pucku i Centrum Wychowania Morskiego ZHP w Gdyni, pełniąc funkcje komendanta szkolenia żeglarskiego, egzaminatora na stopnie żeglarskie, jednocześnie reprezentując ZHP we władzach Polskiego Związku Żeglarskiego. W latach 1972–1974 i 1990–1991 kierował Wydziałem Wychowania Wodnego w Komendzie Gdańskiej Chorągwi ZHP, w latach 1991–2000 był komendantem Jachtklubu ZHP „Wodnik” w Gdańsku, prowadząc rejsy morskie z harcerskimi załogami, przede wszystkim tzw. rejsy stażowe do portów bałtyckich – Sztokholm, Kalmar, Visby, Kopenhaga, Bornholm, Aleuty – niezbędne do zdobywania wyższych stopni żeglarskich. Organizator i współorganizator Harcerskich Spartakiad Drużyn Wodnych Chorągwi Gdańskiej. <br/><br/>
Odznaczony między innymi Brązowym (1979) i Złotym (1993) Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2004), Krzyżem za Zasługi dla ZHP (1974), odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1982), wyróżniony odznaką Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1973), Brązową Odznaką Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej (1973), Srebrną Odznaką Centralnego Związku Budownictwa Mieszkaniowego (1974), Srebrną (1993) i Złotą (2004) Odznaką Honorową Polskiego Związku Motorowodnego i Narciarstwa Wodnego, honorowym tytułem Zasłużony Instruktor Chorągwi Gdańskiej ZHP (1992). <br/><br/>
Od 1973 mąż Reginy Dąbrowskiej (ur. 1942), lekarza medycyny, ojciec Magdaleny (ur. 1974), lekarza medycyny, Wojciecha (ur. 1978), inżyniera i Marcina (ur. 1982), inżyniera. Powtórnie żonaty od 2007 z Danutą Parys, nauczycielką, harcmistrzynią. Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | cmentarzu św. Franciszka na Siedlcach]]. W 2016 upamiętniony tabliczką epitafijną w Mauzoleum Pamięci Harcerstwa w Skulsku. {{author: WP}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
'''Bibliografia''':<br/>
Archiwum rodzinne hm. Danuty Parys-Siodelskiej i Krystyny Siodelskiej-Weppe.<br/>
''Epitafia w Mauzoleum Pamięci Harcerstwa w Skulsku'', www.facebook.com/wspolnotaskulskazhp.<br/>
Kuligowski Zenon, Radys Bogdan, ''Harcerstwo gdańskie 1945-1973'', Gdańsk 2015, s. 66 i 183.<br/>
''Niezwykłe biografie harcerskie Tczewa i Pomorza'', red. Kulas Jan, Pelplin 2016, s. 108-111.<br/>
Puchała Stanisław, ''Poczet harcmistrzyń i harcmistrzów'', t. 2, Warszawa 2014, s. 501-502.<br/>
''Siodelski Andrzej'', www.gdanska.zhp.pl.<br/>