Tekst źródłowy strony WIĄCEK BOLESŁAW, adwokat

{{web}}
[[File: Wiącek_Boleslaw.jpg |thumb| Bolesław Wiącek]]
[[File: Bolesław_Wiącek.jpg |thumb| Bolesław Wiącek (siedzi na pierwszym planie z prawej) podczas gdańskiego procesu gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]] (stoi), kwiecień 1948]]
'''BOLESŁAW WIĄCEK''' (właściwie Aleksander Klajnman) (9 VI 1909 Lublin – 13 III 1977 Tel Awiv (Izrael)), adwokat, pierwszy dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Syn księgowego Arona i Frymy-Jochwety z domu Gryncweig. W latach 1918–1928 uczęszczał do gimnazjum, w 1932 absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1932–1935 odbywał aplikację sądową przy Sądzie Aplikacyjnym w Lublinie, 29 IV 1935 został wpisany na listę aplikantów adwokackich. W 1938 zdał egzamin adwokacki, z powodu zamknięcia listy adwokackiej pracował jako egzaminowany aplikant adwokacki. Podczas II wojny światowej zorganizował i prowadził Wydział Pomocy Prawnej przy Radzie Żydowskiej w getcie w Lublinie. Podczas likwidacji getta uciekł do Warszawy, przyjął nazwisko Bolesław Wiącek. Od września 1944 do 27 IV 1945 przebywał w obozie pracy w Berlinie. <br/><br/>
Po powrocie do Polski 4 V 1945 wystąpił o wpisanie go na listę adwokatów w Lublinie, został tymczasowo dopuszczony do wykonywania zawodu. W czerwcu 1945 wpisany przez Wojskowy Sąd Wojenny na listę obrońców w przewodach wojskowych. Po uzyskaniu wpisu na listę adwokacką Izby Katowickiej przeniósł się do tego miasta. W  Gdańsku od lipca 1947, otworzył kancelarię przy ul. Jaśkowa Dolina 46a/1, wpisany został na listę adwokacką Izby Gdańskiej. Decyzją Ministerstwa Sprawiedliwości od października 1947 został powołany do Rady Izby Adwokackiej w Gdańsku, 20 XII 1947 wybrany został przez nią na rzecznika dyscyplinarnego, od 7 II 1948 prowadził także sprawy podatkowe i kontroli pracy społecznej. Od marca 1948 prowadził referat obrońców wojskowych. Od października 1948 był członkiem Komisji Egzaminacyjnej do spraw egzaminów adwokackich, w styczniu 1949 objął referat obron z urzędu. 
1 IX 1949 został wicedziekanem Rady Izby Adwokackiej w Gdańsku, 26 X 1949 Minister Sprawiedliwości wyznaczył go przewodniczącym tej Rady, od 12 XI 1949 był jej dziekanem. Od 29 I 1951, po zmianach przepisów ustawy o adwokaturze i zmianach organizacyjnych, ponownie został dziekanem nowo powołanej Wojewódzkiej Rady Adwokackiej i był nim do 7 XII 1953. Następnie był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej. Od czerwca 1951 prowadził kancelarię przy ul. Waryńskiego 45c/6 w Gdańsku. <br/><br/>
W lutym 1948 wyznaczony został z urzędu przez Radę Adwokacką jako jeden z dwóch obrońców gauleitera [[FORSTER ALBERT MARIA | Alberta Forstera]], przysługiwało mu prawo wielokrotnego widzenia na osobności z oskarżonym w gdańskim [[ARESZT ŚLEDCZY W GDAŃSKU| więzieniu]]. W mowie obrończej wskazywał na atmosferę, w której wychował się gauleiter, na międzynarodową sytuację  Wolnego Miasta Gdańska i błędy polskiej polityki zarówno w stosunku do Gdańska jak i popełnione na szerokiej arenie między narodowej, ogólnie starał się wykazać błędność kwalifikacji czynów Forstera (nie można go było np. oskarżać o spowodowanie oderwania części terytorium państwa polskiego, bo II Wolne Miasto Gdańsk do Polski nie należało) i prosił ogólnie o sprawiedliwy wyrok. Za obiektywny sposób prowadzenia obrony otrzymał 5 V 1948 podziękowania od Rady Adwokackiej. Był obrońcą z urzędu także w sprawach politycznych rozpatrywanych przed wojskowym sądem w Gdańsku (między innymi o szpiegostwo). <br/><br/>
6 II 1957 zwrócił się z prośbą o wykreślenie go z listy adwokatów i wyjechał z rodziną do Izraela. Do 1975 był adwokatem, następnie prokuratorem okręgu Tel Awiw. Od 1935 żonaty był z Taubą z domu Liwerant (zm. 1995), ojciec Danuty (ur. 19 IX 1947 Gdańsk), w Izraelu Danit Ilsar. Pochowany na cmentarzu Holon w Tel Awiwie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>

'''Bibliografia''': <br/>
Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, ''Siedem procesów przed Najwyższym Trybunałem Narodowym'', Poznań 1962, s. 262. <br/>
Golec Krzysztof, ''Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 48. <br/>
Golec Krzysztof, ''Adwokat Bolesław Wiącek, drugi dziekan Pomorskiej Izby Adwokackiej'', Gdański Kwartalnik Adwokacki, 37, 2018, s.  11-14. <br/>
Golec Krzysztof, ''Wiącek Bolesław'', w: Słownik biograficzny adwokatów polskich, t 3, z. 1, Warszawa 2018, s. 598-599. <br/>
Jankowski Witold, ''XXX lecie adwokatury gdańskiej'', „Palestra”, 19, 2013, s. 4-7. <br/>
Podgóreczny Marian, ''Proces gauleitera Alberta Forstera'', „Palestra”, 19, 2013, s. 36-37. <br/>
Schenk Dieter, ''Albert Forster gdański namiestnik Hitlera'', Gdańsk 2002, s. 384, 487, 504, 527.