Tekst źródłowy strony PAZDRO OLGA, docent Politechniki Gdańskiej, radna

{{web}}
[[File:Olga_Pazdro.jpg|thumb|Olga Pazdro]]
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] 
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']]
'''OLGA PAZDRO''' (8 VI 1905 Jasło – 16 VI 1984 Warszawa), naukowiec, specjalistka w dziedzinie geologii i mikropaleontologii. Córka doktora praw, adwokata  prowadzącego między innymi sprawy związane z kopalnictwem ropy naftowej w Krośnieńskiem, Feliksa Warchałowskiego (11 X 1875 – 2 X 1950 Jasło) i Julii z domu Stylińskiej (1870–1926). W 1924 roku zdała maturę w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim im. Błogosławionej Jolanty w Jaśle. Studia wyższe na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie ukończyła w 1929 roku jako doktor filozofii w zakresie geologii i paleontologii. W 1927 wraz z mężem uzupełniała wiedzę w ośrodkach nauk geologicznych Francji i Szwajcarii, również z nim uczestniczyła w latach 1928-1930 w krajowych i zagranicznych wyjazdach naukowych (między innymi Czechosłowacja, Bułgaria, Maroko). W latach 1929–1932 pracowała na Politechnice Lwowskiej w charakterze wolontariuszki, po urodzeniu w 1932 syna nie udzielała się zawodowo (1932–1945). W latach 1937–1939 mieszkała w Katowicach, 1939–1945 we Lwowie, Jaśle, Krakowie i Zakopanem. Od 1945 do 1946 pracowała na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. <br/><br/>
W 1946 przeniosła się z mężem do Gdańska. W latach 1946–1955 pracowała na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechnice Gdańskiej]] (PG). Od 1954 była zastępcą profesora, od 1955 docentem. W 1955 zorganizowała Studium Zaoczne Budownictwa Wodnego PG (w zakresie budownictwa wodnego, śródlądowego i morskiego). W latach 1949–1951 była zatrudniona także w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Gdańsku, 1951–1952 w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA| Wyższej Szkole Pedagogicznej]] w Gdańsku. Wraz z mężem współtworzyła gdańskie środowisko naukowe nauk o ziemi. Między 1954 a 1956 zasiadała w [[MIEJSKA RADA NARODOWA| Miejskiej Radzie Narodowej]] w Gdańsku.<br/><br/>
W 1956 przeniosła się z mężem do Warszawy. Tam pracowała w Zakładzie (od 1979 Instytucie) Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk (PAN), najpierw jako docent, następnie profesor (od 1966 była profesorem nadzwyczajnym); w latach 1963–1975 pełniła funkcję kierownika tamtejszej Pracowni Mikropaleontologicznej, którą sama stworzyła. Od 1975 na emeryturze, pozostała aktywna zawodowo do 1984.<br/><br/>
Autorka publikacji na temat mikropaleontologii, geologii, hydrogeologii, między innymi ''Epistominidae (Foraminifera) środkowej jury Polski'' (w serii „Studia Geologica Polonica”, 1969). Już w latach pięćdziesiątych XX wieku zastosowała nowatorskie metody matematyczne do badań mikropaleontologicznych w Polsce. Współpracowała z mikropaleontologami i geologami ze służb geologicznych przedsiębiorstw naftowych w kraju i za granicą. <br/><br/>
Była członkiem Rady Naukowej Zakładu (Instytutu) Nauk Geologicznych PAN, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE| Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika, Polskiego Towarzystwa Hydrologiczno-Meteorologicznego. Została odznaczona między innymi Medalem X-lecia Polski Ludowej (1955). <br/><br/>
Od 1926 żona [[PAZDRO ZDZISŁAW| Zdzisława Pazdry]], matka [[PAZDRO PRZEMYSŁAW | Przemysława]], także profesora PG. Pochowana w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Północnym (Wólka Węglowa) w Warszawie. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]